secret identity คายความรักพิชิตรักนายโซกู้ด

Σ( ° △°|||)︴
ความรู้สึกนี่มัน!
"ไวท์!!!!!!<(｀^´)”
"รู้ได้ไงอ่า^O^" ตบหัวคนอื่นซะหน้าทิ่มยังหน้าระรื่นอีกนะ ฮึ่ย!
"รู้ได้ไงอ่ะหรอ เพราะมีแค่แกน่ะสิ ที่กล้าตบหัวฉันน่ะฮึ่ย!((   ￣^￣)”
ฉันหันหน้าหนียัยไวท์ ยัยเด็กผู้หญิงเหมือนทอม!!! ยัยดั้งโด่ง(กว่าฉัน)(╥_╥)
"โอ๋ๆ มากินขนมนะๆ " ไวท์ยื่นถุงขนมเซเว่นมาให้ฉัน คิดหรอว่าแค่ขนมจะทำอะไรฉันได้ ใจฉันแข็งดั่งเหล็กกล้าเลยนะ
“ไม่ล่ะ” ฉันพูดแล้วดันถุงขนมถุงใหญ่ออกไปให้ห่างจากสายตา ไม่งั้นมันจะสั่งการให้สมองสั่งเส้นประสาทที่มือให้กำถุงขนมนั้นไว้
“แน่ละ งั้น...ทานแล้วนะคะ อร่อยอ่า ป๊อกกี้ชาเขียว” ยัยไวท์ทำท่าอร่อยกับขนมในมือมากเลยนะ เชอะ! ไม่ต้องมาแกล้งฉันเลยนะ ฉันแข็งแกรงดุจดั่งหินแกรนิตเชียวนะ อย่ามาหยามกันหน่อยเลย ใจฉันแข็งพอ แต่เอ๊ะ! ชาเขียวหรอ เฮ้! นั้นมันของโปรดฉันนี่ ยัยนี่ตั้งใจซื้อมาแกล้งฉันชัดๆเลยอ่า แต่เดี๋ยวนะ...ยัยไวท์ไม่ชอบชาเขียวไม่ใช่หรอ เห็นกินแล้วจะอ้วกทุกทีเลยนี่นาแล้วฝืนกินทำไมมิทราบ?
“ไวท์” ฉันหันไปหาไวท์ที่กำลังกินป๊อกกี้ชาเขียวด้วยสีหน้าพะอืดพะอม แต่เสียงที่บอกกับฉันมันคนละอย่างกันเลย
“ว่า…ไง อร่อยนะ จะไม่กินด้วยกันหรอออ” แล้วนางก็ยื่นให้ฉันจ้า ด้วยสีหน้าอร่อยจนขึ้นสวรรค์ได้เลย
“ไม่ล่ะ ไม่อยากอ้วน กินขนมตอนดึกไม่ดีหรอกนะ แล้วนี่แกซื้อรสชาเขียวมาทำไมเนี่ย แกไม่ชอบไม่ใช่หรอ” ฉันพูดแล้วเก็บป๊อกกี้ที่อยู่ในมือไวท์เก็บใส่ถุงเหมือนเดิม แล้วยื่นน้ำให้แทน
“ก็ซื้อมาให้แกนั้นแหละ”
“…”เจอแบบนี้เข้าไป ฉันก็ซึ้งสิ ฉันนี้หลบหน้าสำนึกผิดเลยนะ ถ้าฉันเป็นคนบ่อน้ำตาตื้นนะ คงปล่อยโฮด้วยความซาบซึ้งไปละเนี่ย แต่พอได้ยินสิ่งที่มันพูดต่อจากนี้ บอกเลยซึ้งไม่ลงจริงๆ= =
“ซึ้งอ่ะดิ” ไวท์เอาศอกสะกิดฉัน ก่อนที่จะเริ่มก้มหน้าแกะขนมชิ้นต่อไปอย่างประณีต แต่ในใจคงคิดจะกินมันให้เร็วที่สุดแน่นอนเลย เพราะดูจากแววตาประยิบระยับแล้ว มันเหมือนฉันตอนที่หิวมากๆแต่อยู่กับญาติผู้ใหญ่ต้องเกรงใจ หิวก็หิวนะในใจอยากกินแบบเทลงปากอย่างบ้าคลั่ง แต่ก็ทำไม่ได้
“ใช่ซึ้ง ซึ้งเต็มเลย ”พอฉันพูดแบบนี้เท่านั้นแหละยัยไวท์หันทันควันเลยจ้า แล้วก็หันไปแกะขนมต่อจ้า นี่แหละเพื่อนฉันล่ะ