secret identity คายความรักพิชิตรักนายโซกู้ด

0:00น.
ครูจะนัดรวมตัวอะไรตอนนี้เนี่ย เข้าค่ายสมาร์ทแคมป์ของปีนี้จัดรวมตัวได้โหดมาก ฉันล่ะอยากจะอยู่นอนบนรถอีกซักพักแท้ๆ เลยนะ เฮ้ออ
"พ่อคะ อลีนไปก่อนนะคะ" ฉันกล่าวลาพ่อ ก่อนที่หมุนตัวไปเอากระเป๋าลากสีเทาที่หลังรถ ด้วยความมึนเมา(กาว)และง่วง มันทำให้ฉันไม่มีแม้แต่แรง(ขี้เกียจ)ที่จะเปิดประตู
"มัวทำอะไรอยู่น่ะ  - -" พ่อเดินลงมาจากรถด้วยความง่วงพอๆกับฉันแล้วมาเปิดประตูหลังรถเอากระเป๋าให้ฉันพร้อมยัดเงินใส่กระเป๋าฉันจำนวนหนึ่ง ก่อนที่จะแล่นรถออกไปด้วนความเร็วที่ไม่น่าอันตราย ฉันหันหน้าเข้าหาทางเข้าโรงเรียนพร้อมลากสังขารอันอ่อนล้าเข้ารั้วโรงเรียนรัฐขนาดใหญ่ที่ตอนนี้มีคนมาเพียงไม่กี่คนเท่านั้น มันให้ความรู้สึกวังเวงมากกว่าความง่วงที่ฉันเป็นอยู่ซะอีก ก่อนอื่นใดเราต้องเซ็นชื่อก่อน ที่เซ็นชื่ออยู่ตรงไหนหว่า~ อ๊ะ! เจอแล้ว
พอฉันเซ็นชื่อเสร็จก็เดินชนกับเพื่อนคนหนึ่งแต่ไม่ได้มองหน้าแต่เดินผ่านไปเฉยเลย แล้วครูก็ส่งเสียงไล่หลังมาว่า "ยังไม่ตื่นหรอ ฮ่า ฮ่า"  ฉันก็หันไปยิ้มให้ครูท่านนั้นแห้งๆ พร้อมส่งเสียงแฮะๆ(เหมือนหมาเลย)
 ฉันหาที่นั่งหลบอยู่แถวๆฟุตบาทที่ติดกับพุ่มไม้ที่มีไฟส่องผ่านสลัวๆ ช่างให้อารมณ์เหมือนผีไม่ก็คนร้ายจริงๆ ฉันเอาหัวเทินกับมือที่จับกระเป๋าลากอยู่พักนึง แล้วเงยหน้าขึ้นมาดูรอบๆว่ามีใครมาเพิ่มหรือมีเพื่อนฉันมาบ้างรึยัง แต่ที่มากลับไม่ใช่…เป็นครู ครู และก็ครูทั้งนั้น แล้วฉันก็ฟุบงีบหลับต่อไป
จึก จึก
เหมือนมีใครมาสะกิดที่หลังฉันนะ เมื่อกี้นี้เอง แต่พอฉันหันไป.... ทำไมไม่เห็นมีใครเลยอ่ะ นอกจากบาบิว นักเรียนแลกเปลี่ยนจากโครงการแลกเปลี่ยน  ATM ที่นั่งจิ้มสมาร์ทโฟนอย่างขะมักเขม้น พี่เค้าคงไม่มีเหตุผลอะไรที่ต้องมาจิ้มหลังฉันนี่ คุยกันยังไม่เคยเลย เหอะ! ที่จริงก็อยากทักนะแต่...
เป๊ะ!