ใจร้าย (Heartless)

ใจร้าย
 
ตอนที่ 2  พบเจอ...
 
 
ผับ XXX
 
 
ร่างหนาของซันเดินแทรกผ่านผู้คนที่กำลังเต้นโยกย้ายส่ายสะโพกเคล้าคลอกับเสียงเพลงที่เปิดขึ้นดังกระหึ่มอยู่ภายในผับผ่านเข้าไปด้านในสุดของร้านที่มีร่างของเพื่อนตัวเองนั่งรออยู่
 
 
 
          “ รอกูนานมั้ย!!! “ เสียงคมเข้มของซันตะโกนถามเพื่อนของตัวเองก่อนจะเดินเข้าไปนั่งลงตรงที่ว่างข้างๆ พร้อมกับเอื้อมมือไปแตะบ่าของวินเบาๆ
 
 
 
          “ ไม่ เพิ่งถึง “ วินตอบกลับเสียงเรียบก่อนจะยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มอย่างใจเย็น เจ้าตัวเพิ่งมาถึงผับก่อนหน้าวินไม่ถึงสิบนาทีด้วยซ้ำ
 
 
 
          “ แล้วนี่มึง  มาคนเดียว “ ซันเลิกคิ้วขึ้นก่อนจะเอ่ยปากถามวิน เพราะทุกครั้งที่มาเจอกันวินมักจะมีสาวหรือไม่ก็หนุ่มบางร่างเพรียวเข้ามานั่งคลอเคลียด้วยเสมอ
 
 
 
          “ แล้วมึงคิดว่ากูมากับใคร “ วินไม่ตอบคำถามแต่เป็นฝ่ายย้อนถามซันกลับ    ซันมองไปรอบๆโต๊ะก็พบว่ามีเพียงแค่เขาสองคนเท่านั้นที่นั่งอยู่
 
 
 
          “ ไม่รู้สิ ก็เห็นทุกทีต้องมีสาวๆหรือไม่ก็หนุ่มบางร่างเพรียวมานั่งด้วยตลอด “ ซันตอบกลับก่อนยกแก้วเหล้าที่ตัวเองผสมไว้ขึ้นมาดื่มรวดเดียวจนหมดแก้ว
 
 
 
          วินยักไหล่เบาๆไม่สนใจคำพูดของซันที่ว่าตนเอง เพราะทุกครั้งที่มาผับคนพวกนั้นจะเป็นฝ่ายเข้ามาหาวินก่อนเสมอและจบลงด้วยการขอมีเซ็กส์กับเขาทุกครั้งไป
วินถือว่าเป็นผู้ชายที่หล่อจัดคนนึงเลยทีเดียวด้วยรูปร่างที่สมส่วน สูงโปร่งใบหน้าคมคายทำให้เป็นที่สนใจของบรรดาเก้งกวางบ่างชะนีที่หวังเพียงแค่เข้ามาเชยชมเท่านั้น
 
 
 
“ มึงเอาสาวๆสักคนมั้ย มีแต่แจ่มๆทั้งนั้นเลย “ เสียงของซันพูดแทรกขึ้นมาเพื่อทำลายความเงียบระหว่างตัวเองกับวินที่พากันนั่งดื่มเหล้าด้วยกันมาได้ซักพัก ซันยกมือขึ้นมาลูบคางมองพวกสาวๆที่เต้นโยกย้ายส่ายสะโพกอวดเลือนร่างกันอยู่บนฟอร์
 
 
“ ไม่ ขี้เกียจเอา “ วินตอบกลับด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง วันนี้เขาแค่จะมานั่งดื่มเหล้าฟังเพลงเพื่อผ่อนคลายเท่านั้น เพราะรู้สึกเบื่อๆพอดีกับที่ซันโทรมาชวนจึงตอบตกลง
 
 
 
“ หึหึ มึงนี่เย็นชาจริงนะ ระวังจะหาแฟนไม่ได้นะมึง “ ซันส่ายหน้าให้กับความเฉยชาของวินที่นับวันจะยิ่งเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆตั้งแต่ที่ทั้งคู่เป็นเพื่อนกันมา
 
 
 
“ อยู่คนเดียวก็ดี “ วินยักไหล่เบาๆก่อนจะยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มต่อ
 
 
...
...
...
...
 
อีกด้านนึงของผับซึ่งมีร่างบางของเนมเต้นส่ายสะโพกยั่วสายตาเหล่าบรรดานักท่องราตรีทั้งหลาย หลังจากที่เนมกลับออกมาจากคอนโดของซันเจ้าตัวก็โทรชวนกลุ่มเพื่อนของตนให้ออกมาเจอกันที่ผับแห่งนี้เพื่อหาความสุขเฉกเช่นทุกๆวัน
 
 
 
“ เนมมึงไปตายอดตายอยากมาจากไหนเนี๊ยะ ซดเหล้ายิ่งกว่าน้ำซะอีก “ เพื่อนในกลุ่มของเนมพูดแขวะขึ้นเมื่อเห็นว่าเนมนั้นกระดกเหล้าเข้าปากรวดเดียวจนหมดแก้วราวกับว่าสิ่งนั้นคือน้ำเปล่า แล้วก็สั่งให้เพื่อนของตนชงเหล้าให้อีกเป็นแบบนี้ตั้งแต่ที่เจ้าตัวเข้ามาในผับ
 
 
 
“ กูเบื่อนิดหน่อย “ เนมตอบกลับเพื่อนของตัวเองก่อนจะถือแก้วเหล้าออกไปยืนเต้นส่ายสะโพกเบาๆเพื่อปลดปล่อยความเบื่อหน่ายในชีวิตของตัวเอง เนมเป็นเพียงผู้ชายตัวเล็กๆคนนึงที่ถูกทอดทิ้งให้ต้องใช้ชีวิตอยู่ที่เมืองไทยเพียงคนเดียวโดยที่พ่อและแม่ของเจ้าตัวนั้นทำงานอยู่ต่างประเทศนานๆถึงจะบินกลับมาหาเขาซักครั้ง ทำให้เนมกลายเป็นคนขาดความอบอุ่นเขาจึงต้องโหยหาความรักจากผู้ชายที่เข้ามาเพื่อเติมเต็มสิ่งที่ขาดหายไป แต่ก็ไม่มีใครรักจริงสักคนมีแต่เข้ามาเพื่อหวังเพียงหลับนอนเท่านั้น
 
 
 
“ อ้ะ...แม่งเอ้ย!!! เสื้อกูเปื้อนหมดเลย “ เสียงคำหยาบอุทานดังออมาจากปากของเนมเมื่อมีใครไม่รู้เดินเข้ามาชนเจ้าตัวอย่างจังทำให้แก้วเหล้าที่ถืออยู่ในมือหกใส่เสื้อเชิตสีขาวตัวโปรดของเขา
“ กูไปห้องน้ำแปปนะ “ เจ้าตัวดูจะหัวเสียไม่น้อยจึงขอตัวมาเข้าห้องน้ำเพื่อล้างคราบเหล้าที่ติดเสื้อออก
 
 
“ ทีแดกยังแดกได้ เปื้อนนิดหน่อยทำเป็นบ่น “ เพื่อนเนมอีกคนพูดแขวะขึ้นก่อนจะส่ายหน้าให้กับความเจ้าสำอางของเนม
 
 
 
          …
          …
          …
          …
 
          “ เห้ยไอ้วินมึงจะไปไหนวะ “ เสียงเข้มของซันเอ่ยถามขึ้นเมื่อเห็นว่าวินลุกขึ้นยืนเหมือนจะเดินออกไปไหนซักที่
 
 
         
          “ จะไปห้องน้ำ “ วินหันมาตอบกลับก่อนจะเดินเลี่ยงออกไป ทำให้ซันลอบถอนหายใจออกมาเบาๆในความเฉยชาของวิน
          “ เย็ยชาชิบหาย “ ซันพูดเอ่ยออกมาพร้อมกับยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่ม ก่อนจะเดินออกไปหาล่าเหยื่อฆ่าเวลาเพื่อรอเจ้าเพื่อนตัวดีของตัวเอง
 
 
 
ห้องน้ำ...
 
 
 
          หลังจากที่เนมทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำเสร็จแล้วเจ้าตัวก็เดินออกมายืนอยู่หน้ากระจกห้องน้ำเพื่อล้างมือและเสื้อที่เปื้อนคราบเหล้าพลันสายตาคู่สวยก็เหลือบไปเห็นวินที่เดินดุ่มๆเข้ามาใบหน้าที่หล่อคมช่างสะดุดตาของเนมเป็นอย่างมากทำให้นึกสนใจในตัวชายแปลกหน้าคนนี้ขึ้นมาทันที
 
 
          วินที่เดินเข้ามาโดยไม่ได้สนใจกับร่างเล็กที่ยืนล้างมืออยู่ถึงกับผงะเมื่อเนมเดินเข้ามาขวางทางเขาไว้ตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ วินยืนนิ่งจ้องหน้าคนตัวเล็กกว่าคิ้วหนาขมวดเข้าหากันด้วยความสงสัยพร้อมกับคนตัวเล็กที่จ้องกลับก่อนจะเผยิอปากยิ้มขึ้นมาเมื่อได้มองหน้าของวินใกล้ๆ
 
 
 
          “ ต้องการอะไร “ วินเอ่ยปากถามออกไปเพราะอีกคนเอาแต่จ้องหน้าแล้วก็อมยิ้มไม่ยอมพูดจาครั้นจะเดินเลี่ยงไปอีกทางก็ถูกคนตัวเล็กดักเอาไว้ทำให้เขาต้องเอ่ยปากถามถึงจุดประสงค์ที่แท้จริง
 
 
 
          “ คืนนี้ไปนอนกับผมมั้ย “ เนมตัดสินใจพูดถึงสิ่งที่ตัวเองต้องการออกไป ทำให้วินชะงักกึกกับพูดของคนตัวเล็กตรงหน้าก่อนจะแสยะยิ้มมุมปาก ใครจะไปคิดว่าคนตัวเล็กๆน่ารักๆอย่างนี้จะกล้าเข้ามาขอให้เขาไปร่วมหลับนอนด้วย
 
 
 
 เนมยกมือบางขึ้นมาลูบไล้หน้าอกแกร่งพร้อมกับส่งสายตายั่วยวนไปให้เมื่อเห็นรอยยิ้มของวินผุดขึ้นที่มุมปาก เนมไม่เคยเข้าหาใครก่อนถ้าไม่ถูกใจหรือสนใจในตัวของคน คนนั้นจริงๆ
 
 
         
          “ กูไม่เอาคนแปลกหน้า “ วินตอบกลับเสียงเรียบพร้อมกับเอื้อมมือหนาขึ้นมากำข้อมือเล็กของเนมก่อนจะสบัดออกทำให้เนมเซถลาเล็กน้อย
 
 
 
          “ ก็ลองมาทำความรู้จักกันไง บางทีพี่อาจจะติดใจผมก็ได้นะ “ เนมหัวเสียเล็กน้อยที่ถูกคนตรงหน้าปฏิเสธแต่ความอยากได้นั้นมีมากกว่าทำให้เนมผลักร่างของวินเข้าไปในห้องน้ำที่ยังว่างอยู่ก่อนจะหันไปล็อคกลอนประตู วินที่ยังไม่ทันได้ตั้งตัวก็
เซถลาตามแรงผลักเข้ามาก่อนจะถลึงตาใส่คนตัวเล็ก
 
 
 
 
          “ มึงจะทำเหี้ยอะไร “ เสียงเข้มตะคอกถามพร้อมกับจ้องหน้าด้วยความไม่ชอบในการกระทำของเนม ถ้าคนตัวเล็กตรงหน้าเข้าหาเขาแบบดีๆทำไมเขาจะไม่ดีด้วยแต่ที่ทำอยู่นี่มันทำให้วินไม่พอใจเป็นอย่างมาก
 
 
 
          “: ชู่~~~ อย่าเสียงดังไปสิ “ เนมยกนิ้วเรียวขึ้นมาประกบปากของวินให้เงียบก่อนจะวาดแขนขึ้นไปโอบกอดคอ
          “ ผมชื่อเนมนะ แล้วพี่หละชื่ออะไร “ เนมแนะนำตัวเองให้วินได้รู้จักก่อนจะถามชื่อของอีกฝ่ายกลับ
 
 
 
          “ กูไม่จำเป็นต้องบอกให้แรดอย่างมึงรู้หรอกนะ หึหึ “ วินตอบกลับก่อนจะหัวเราะเบาๆในลำคอ
 
 
 
          “ แล้วพี่อยากลองให้แรดอย่างผมขี่ปะหละ “ เนมที่ได้ฟังคำพูดของวินก็ตอกกลับไปทันควันพร้อมกับกัดปากยั่ว ทำไมนะผู้ชายตรงหน้านี้มีดีอะไร ทำไมเค้าถึงต้องยอมทิ้งศักดิ์ศรีเพื่อมาขอให้อีกฝ่ายไปกับตน
 
 
 
          “ ถ้ามึงอยากมาก ร่านมากมึงก็ไปขายตัวสิ แต่อย่างมึงกูว่าคงได้ไม่กี่บาทหรอก “ วินใช้สายตาไล่มองเนมตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนจะทำหน้าตาดูถูกคนตัวเล็กตรงหน้า
 
 
 
          วินเอื้อมมือขึ้นไปแกะแขนเนมที่เกาะคอเขาเอาไว้พร้อมกับผลักให้ถอยห่างจากตัว วินปลดล็อคกลอนประตูห้องน้ำก่อนจะเดินออกไปโดยไม่หันกลับมาสนใจคนตัวเล็กที่ยืนกำมัดแน่นด้วยความโกรธที่โดนดูถูก
 
 
 
          “ ผมจะทำให้พี่รักผมให้ได้ คอยดู “
 
 
 
 
 
 
 
…………………………………………………………………………………………
 
 
เนมทำไมดูแรดอย่างที่วินว่าเลยเนาะ
พี่วินนี่ก็เฉยชาจัง