You are my Boyfriend!!!!! มาเป็นแฟนฉันซะดีๆ!!!!
เขียนโดย 
หิมะ
วันที่ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2558 เวลา 18.29 น.
แก้ไขเมื่อ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2558 12.20 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) 'จูบแรก'
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ผมมารับคุณแล้วเจ้าหญิง"
มิลล่าหลบและละสายตาจากผู้ชายคนนั้น
เผื่อว่าเค้าจะจำเธอได้.....
ใบหน้าของเธอช่างเหมือนท่านแม่นัก...
"....ฉ-ฉันน่ะนะ?"ฉันเอ่ยถามด้วยอาการหน้าแดงเบาๆอย่างไม่อาจห้าม...
'ให้ตายสิ.....หล่อเป็นบ้า'ฉันพูดกับตัวเองเบาๆ
"ว่าไงครับ เจ้าหญิง"พี่ซาต้าถามฉันเพ่อดึงสติฉันกลับมาอีกครั้ง
"ผ-ผิดคนแล้วมั้งค่ะพี่....มิลล่ามากกว่ามั้งค่ะ"หน้าอย่างฉันน่ะนะเจ้าหญิง จะบ้าเหรอ แถมหน้าตาฉันก็ไม่ออกไปทางองค์ไดอาเลย
"ไม่ผิดหรอกครับ คุณแหละ คุณเลอร์เบียร์ใช่มั้ย?"พี่ซาต้ายิ้มบางๆ สะท้อนกับแดดอ่อนๆยามบ่าย
"ใช่ค่ะ ฉันเลอร์เบียร์"ฉันเอียงคอก่อนจะตอบ
'เบอะจริงๆ....'ซาต้าบ่นกับตัวเองในใจ
"งั้นมาด้วยกันสิครับ เพื่อนคุณตรงนั้น มาด้วยก็ได้นะ"เขาชวน ซึ่งมิลล่าก็ตอบทันควัน
"ม-ไม่เป็นไรดีกว่าค่ะ"มิลล่าตอบพร้อมหลบตาคนตรงหน้า
"มิล ทำไมอ่ะ ทำไมไม่ไปด้วยกัน"ฉันถามด้วยแววตาเป็นห่วงเพื่อนพร้อมสังเกตเห็นดวงตาคู่สวยนั่น...มีน้ำใสๆปริ่มอยู่รอบๆ
"คือ....ฉันพึ่งนึกได้ว่าอ.อุบลนัดไว้อ่ะ นี่ก็สายแล้ว...ไปก่อนนะ โชคดีนะเบียร์"ว่าแล้ว มิลล่าก็รีบวิ่งออกไป.....
"เป็นอะไรของเค้า?"ฉันพึมพำเบาๆก่อนจะออกเดินตามชายหนุ่มข้างตัว
"พี่ต้องแนะนำตัวอีกรึเปล่าเอ่ยสาวน้อย?"พี่ซาต้าหันมาถามฉันเสียงอ่อนละมุน
"เบียร์คิดว่า จุดๆนี้ คงไม่มีใครไม่รู้จักพี่แล้วมั้งค่ะ?"ฉันตอบก่อนจะหันมายิ้ม
"อายุเท่าไหร่แล้ว พี่จะเรียกเธอว่าอะไรดีล่ะ"พี่ซาต้าถามก่อนจะยิ้มบางๆท่ามกลางต้นซากุระในฤดูใบไม้ผลิ......ดอกซากุระค่อยๆปรอยลงมา....
"17ค่ะ....เรียกเบียร์....ก็ได้ค่ะ....."ฉันยิ้มบางๆก่อนจะมองไปรอบๆ คนหายไปไหนหมดนะ....
ช่างสิ.....
แค่ตอนนี้ฉันก็มีความสุขแล้ว...
"งั้นเรียกพี่ว่าซาต้าก็แล้วกันนะ"พี่เขาค่อยๆปัดซากุระที่อยู่บนแก้มให้ฉันอย่างเบามือ...
'ให้ตาย....น่ารักเป็นบ้า'ซาต้าจ้องลึกเข้าไปในนัยต์ตาสีน้ำตาลสวยคู่นนั้น....
"ต่างกันตรงไหนค่ะพี่"ฉันกล่าวติดตลกเบาๆ
"จ้ะ"ซาต้าค่อยๆโน้มริมฝีปากเข้าไปอย่างช้าๆ....
"อ๊ะ..."อย่าคิดว่าพระเอกคนนี้จะเหมือนละครไทย...เสียงแค่นี้ขัดเค้าไม่ได้หรอก...
เขาประทับริมฝีปากลงไปเบาๆ ไม่ได้รุกล้ำหรือทำอะไรมากกว่านั้นแม้แต่น้อย....ฉันค่อยๆจับมือกับคนตรงหน้า....
ซาต้าถอนริมฝีปากออกมาอย่างเสียดายน้อยๆ
ฉันเม้มริมฝีปากด้วยความเสียดาย....
'ฉันยัง....อยากจูบอยู่เลย....'
"ขอโทษนะสาวน้อย ถ้าพี่ไม่หยุดตอนนี้ อีก3วินาที มันอาจจะจบลงบนเตียงของพี่ก็ได้..."ซาต้าดึงฉันเข้าไปกอดก่อนจะลูบหัวเบาๆ
"ต่อไปนี้.....ฉันจะเป็นพี่เลี้ยง...องครักษ์เธอนะสาวน้อย"พี่เค้าพูดเสียงนุ่มละมุน
โดยที่ไม่ได้รู้ตัวเลยว่า....มีคนรอแบล็คเมล์ทั้งคู่อยู่อย่างลับๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
