Prince and I รักร้ายๆของยัยล่องหน

     เช้าวันเสาร์
     "ยัยจืดนี่น่ะหรอ"ผมกระซิบถามไอ้ซั่ม พร้อมกับเหล่มองไปยังผู้หญิงผมเปียข้างหลังผม เธอถักเปีย2ข้างและไว้หน้าม้า แถมยังใส่แว่นกรอบหนาเตอะอีก เฉิ่มจนเชย ไม่สิ เฉิ่มจนจืดชืดเลยต่างหาก=_= ถึงจะดูเก่งก็เถอะแต่ผมไม่ชอบผู้หญิงสไตล์นี้นี่! มันดู...จืดชืดเกินไปนะถ้าเทียบกับผู้หญิงทั่วไป ตอนที่ยัยนี่เดินเข้ามาในห้องสมุดนะ ผมแทบไม่เห็นเธอด้วยซ้ำขนาดเธอเดินมาข้างหลังไอ้ซั่มนะ ผมยังคิดว่ามันมาคนเดียวเลย จืดชืดเกิ๊น=_=
     "เออน่า ฉันก็หามาได้แค่นี้แหละ แต่ยัยนี่น่ะอธิบายเข้าใจง่ายกว่าไอ้แปงมันอธิบายเองอีกนา ฉันรับรองว่าคุ้ม^^V"
     "แต่ว่าฉันไม่ชอบนี่หว่า ขอสวยๆ หมวยๆ อึ๋มๆหน่อยไม่ได้รึไงวะ"
     "เหอะๆ จะเรื่องมากอะไรนักหนาฟระ เชื่อฉันสิ!ถ้าแกรู้จักเธอจริงๆแล้วแกจะรู้ว่ายัยนี่น่ารักมากขนาดไหน:)"ไอ้ซั่มพูดไปยิ้มไป ไม่บ่อยเลยนะที่มันจะเป็นแบบนี้น่ะ แสดงว่ามันสนใจยัยนี่มากเลย
     "น่ารักเหรอวะ!? ฉันมองมุมไหนก็ไม่เห็นนอกจากจืดกับชืด หาความน่รักไม่ได้ เอ๊ะ หรือว่าจะ..."
     "แกคิดแบบเดียวกับฉันเป๊ะเลย ใช่!ความลับมันอยู่ซ่อนไว้ในแว่นหนาๆนั่นแหละ:)อยู่ที่แกจะใฝ่รู้มากเท่าไหร่เท่านั้นเอง แต่ฉันรู้นะว่าแกสงสัยอะไรแล้วจะไม่ปล่อยให้เลยตามเลยหรอก แกจะขุดๆคุ้ยๆอยู่จนกว่าจะหายสงสัย"ดูมันพูดซะ ผมเหมือนหมาเลยนะเนี่ย
     "พูดอย่างนี้แสดงว่าแกเคยเห็นแล้วงั้นสิถึงได้รู้น่ะ"
     "ใช่แล้ว ฉันเคยเห็น...เเละจะไม่มีวนได้เห็นมันอีกแล้ว"แฮนซั่มพูดแบบเศร้าๆ พร้อมทำหน้าเศร้าๆหงอยๆ
     "ทำมะ..."
     "เอ่อ เริ่มติวกันได้รึยังคะ?"ยัยจืดที่ชื่อ เอวา ถามด้วยน้ำเสียงร่าเริง
     "อ๊ะ จริงด้วย คงต้องเริ่มกันได้แล้วมั้ง เอวา ฉันฝากเพื่อนฉันด้วยนะเดี๋ยวฉันขอไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะก่อนแป๊บนึง"ไอ้ซั่มพูดเสียงปกติกับเอวา (เราสองคนกระซิบตอบกันบรรทัดข้างบนน่ะ-o-)
     "ดะ เดี๋ยวสิแฮนซั่ม! กลับมาเดี๋ยวนี้เลยนะ แฮนซั่ม!"เอวาพูดเสียงดังขึ้นเล็กน้อย เพราะว่านี่คือห้องสมุดจึงเสียงดังไม่ได้มากนัก ส่วนแฮนซั่ม เขาก็กระโดดโลดเต้นออกไปจากห้องสมุดแล้ว เหอะ ก็คงจะไปอ่อยสาวเหมือนเคย-_-
     "เฮ้อ เป็นยังไงก็เป็นอย่างนั้น เอาล่ะค่ะ ฉันชื่อเอวานะคะส่วนคุณก็..."
     "ฉันชื่อเดไนท์"ผมตอบเสียงห้วน ยัยเอวายังคงยิ้มเหมือนไม่รู้สึกอะไร จะด้านตายไปไหมยัยนี่- -?
     "ค่ะ เรามาเริ่มติวกันเลยดีกว่า งั้นเริ่มจากเคมีก่อนละกัน"เอวาหยิบหนังสือเรียนขึ้นมา จากนั้นเราก็ติวก็ไปเรื่อยๆมีบ้างที่ผมแอบหลับ แต่ยัยเอวาก็ทำหน้าที่ปลุกผมแต่แทนที่จะอารมณ์เสียหรือหงุดหงิด ยัยนี่กลับยิ้มๆๆๆอยู่นั่นแหละ แต่ว่าวันนี้ผมก็เข้าบทเรียนมากขึ้นนิดหน่อย(แค่นิดเดียวเองนะ-_-)