Prince and I รักร้ายๆของยัยล่องหน
9.7
เขียนโดย โมเมคาวาอี้
วันที่ 8 สิงหาคม พ.ศ. 2558 เวลา 09.39 น.
3 chapter
4 วิจารณ์
5,640 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 8 สิงหาคม พ.ศ. 2558 20.27 น. โดย เจ้าของนิยาย
1)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ "ยู้ฮู ไอ้เดนได้ที่39ว่ะ โห รองที่โหล่เหรอวะเนี่ย"แฮนซั่ม หนุ่มหล่อผมสีทองอมน้ำตาลหนึ่งในเจ้าชายแห่งเชอร์ราพูดอย่างจงใจ
"เหอะ ก็ยังดีล่ะวะที่ไม่ได้ที่โหล่ แล้วพวกมึงอ่ะ"เดน หรือ เดไนท์ หนุ่มหล่อตาสวยถามเหล่าเจ้าชายอีก4คน
"ที่16"แฮนซั่มเอ่ยอย่างเย้ยๆ
"ที่7"โยชิ หนุ่มหน้าใส เอ่ยอย่างสดใส
"ที่13"โฟว์เอส หนุ่มนักยิ้มเอ่ยอย่างเซ็งๆ และสุดท้าย...
"ที่1"ลูแปง หนุ่มชาเย็นเอ่ยเรียบๆ
"ไอ้พวกเด็กเรียนเอ๊ย"เดไนท์บ่น"กลับไปฉันต้องโดนหม่อมแม่บ่นจนหูชาแน่ๆ เซ็งชิบ!"
"55555555"ทั้งหมดหัวเราะเยาะเย้ยเดไนท์ ก็คะแนนสอบของเดไนท์ไม่เคยเลื่อนตัวเลขที่แสดงบนบอร์ดเลยตั้งแต่เข้ามาร.ร.นี้ใหม่ๆ
"เอ้อ หัวเราะกันเข้าไปเถอะ หึหึ จะปิดเทอมแล้วไปเที่ยวไหนกันดีวะ"
"ก็ไปเลี้ยงฉลองที่ไอ้เดนมันสอบได้รองที่โหล่ ที่ร้านประจำไงล่ะ555555"โยชิเอ่ยอย่างไม่รับรู้ชะตากรรม ทั้งหมดยกเว้นลูแปง(ที่กำลังเปิดหนังสืออ่าน)หัวเราะใส่เดไนท์
"หึหึหึ ไอ้โยชิ...แกตายซะ ย้ากกกก"
"อ๊ากกกก หลบได้ครับ^^"คงลืมบอกไป โยชิเก่งด้านกีฬาที่สุดในกลุ่มน่ะ ดังนั้นจึงหลบหมัดได้ทันท่วงที
"Shit!"เดไนท์สบถคำหยาบคายออกมาเป็นภาษาอังกฤษ
ปิ๊งป่องงงง
'ขอให้นักเรียนชั้นม.6ที่มีรายชื่อดังนี้ ให้มาที่ห้องวิชาการฝั่งเหนือด้วยค่ะ ..นายอัครา จุฑาภิรักษ์ นาย...บลาๆๆๆ'
"เฮ้ย มีชื่อไอ้เดนด้วยว่ะ"
"เออ ฉันรู้แล้วเฟร้ยไอ้เอส"เดไนท์หันไปแว้ดใส่โฟว์เอสที่กำลังยิ้มอ่อยสาวแถวนั้นอยู่(อ่อยสาว... พูดงี้ฉันเสียหายนะยัยคนเขียน-*-)"แล้วเค้าเรียกไปทำเชี่ยไรวะ"
"ถามฉันแล้วฉันจะไปรู้มั้ยวะ ไปถามไอ้แปงโน่น มันน่าจะรู้ดีกว่าฉันเยอะ"แฮนซั่มพูด
"เหอะ ถามไอ้บ้านั่น ชาติหน้าคงจะรู้เรื่องหรอกนะ=_="
"-_-+++">>>ลูแปง
"เออ ช่างเหอะ ฉันไปล่ะ เจอกันตอนเย็นว่ะ"
"เออๆ ขอให้โชคดีว่ะ"
"พูดยังกะฉันกำลังจะไปตายงั้นแหละไอ้โย-_-"
"อ้าว ก็แกไม่ได้กำลังไปตายหรอ"
"ไอ้บ้านี่...!"
...ฝากวิจารณ์ด้วยนะฮ้าบ=w=
"เหอะ ก็ยังดีล่ะวะที่ไม่ได้ที่โหล่ แล้วพวกมึงอ่ะ"เดน หรือ เดไนท์ หนุ่มหล่อตาสวยถามเหล่าเจ้าชายอีก4คน
"ที่16"แฮนซั่มเอ่ยอย่างเย้ยๆ
"ที่7"โยชิ หนุ่มหน้าใส เอ่ยอย่างสดใส
"ที่13"โฟว์เอส หนุ่มนักยิ้มเอ่ยอย่างเซ็งๆ และสุดท้าย...
"ที่1"ลูแปง หนุ่มชาเย็นเอ่ยเรียบๆ
"ไอ้พวกเด็กเรียนเอ๊ย"เดไนท์บ่น"กลับไปฉันต้องโดนหม่อมแม่บ่นจนหูชาแน่ๆ เซ็งชิบ!"
"55555555"ทั้งหมดหัวเราะเยาะเย้ยเดไนท์ ก็คะแนนสอบของเดไนท์ไม่เคยเลื่อนตัวเลขที่แสดงบนบอร์ดเลยตั้งแต่เข้ามาร.ร.นี้ใหม่ๆ
"เอ้อ หัวเราะกันเข้าไปเถอะ หึหึ จะปิดเทอมแล้วไปเที่ยวไหนกันดีวะ"
"ก็ไปเลี้ยงฉลองที่ไอ้เดนมันสอบได้รองที่โหล่ ที่ร้านประจำไงล่ะ555555"โยชิเอ่ยอย่างไม่รับรู้ชะตากรรม ทั้งหมดยกเว้นลูแปง(ที่กำลังเปิดหนังสืออ่าน)หัวเราะใส่เดไนท์
"หึหึหึ ไอ้โยชิ...แกตายซะ ย้ากกกก"
"อ๊ากกกก หลบได้ครับ^^"คงลืมบอกไป โยชิเก่งด้านกีฬาที่สุดในกลุ่มน่ะ ดังนั้นจึงหลบหมัดได้ทันท่วงที
"Shit!"เดไนท์สบถคำหยาบคายออกมาเป็นภาษาอังกฤษ
ปิ๊งป่องงงง
'ขอให้นักเรียนชั้นม.6ที่มีรายชื่อดังนี้ ให้มาที่ห้องวิชาการฝั่งเหนือด้วยค่ะ ..นายอัครา จุฑาภิรักษ์ นาย...บลาๆๆๆ'
"เฮ้ย มีชื่อไอ้เดนด้วยว่ะ"
"เออ ฉันรู้แล้วเฟร้ยไอ้เอส"เดไนท์หันไปแว้ดใส่โฟว์เอสที่กำลังยิ้มอ่อยสาวแถวนั้นอยู่(อ่อยสาว... พูดงี้ฉันเสียหายนะยัยคนเขียน-*-)"แล้วเค้าเรียกไปทำเชี่ยไรวะ"
"ถามฉันแล้วฉันจะไปรู้มั้ยวะ ไปถามไอ้แปงโน่น มันน่าจะรู้ดีกว่าฉันเยอะ"แฮนซั่มพูด
"เหอะ ถามไอ้บ้านั่น ชาติหน้าคงจะรู้เรื่องหรอกนะ=_="
"-_-+++">>>ลูแปง
"เออ ช่างเหอะ ฉันไปล่ะ เจอกันตอนเย็นว่ะ"
"เออๆ ขอให้โชคดีว่ะ"
"พูดยังกะฉันกำลังจะไปตายงั้นแหละไอ้โย-_-"
"อ้าว ก็แกไม่ได้กำลังไปตายหรอ"
"ไอ้บ้านี่...!"
...ฝากวิจารณ์ด้วยนะฮ้าบ=w=
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ