ขบวนการปราบหัวใจยัยเลสเบี้ยน

ตอนที่ 3 

part  บอม.

เฮ้ออ ผมเซ็งสุด ๆ ได้อยู่ห้องเดียวกับยัยตัวยุ่ง นี่มันเป็นเวรกรรมอะไรของผมนะ

กริ๊ง ๆๆๆ

เสียงโทรศัพท์นี่นา รับหน่อยแล้วกัน

" สวัสดีครับ "

" บอมใช่มั้ย ? "

" ใช่ครับ เอ่อ.. แล้วคุณเป็นใครหรอครับเนี่ย ''

" อ้อ ป้าวิลัยไงจ้ะ ที่เป็นเพื่อนสนิ๊ทสนิทของแม่เทอไง "

"อ้อ ป้าวิลัยที่ขายข้าวแกงตรงสี่แยกไฟแดง แล้วคิดเงินแสนจะแพงใช่มั้ยครับ "

ทำไมผมซะใจ ><

" เอิ่ม.. เราอย่าเพิ่งคุยนอกเรื่องกันดีกว่าเนาะ เข้าประเด็นเลย คือป้าอยากให้บอมช่วยป้าซักเรื่องได้มั้ยจ้ะ ? "

" จะให้ผมไปช่วยขายข้าวแกงหรอครับ ผมว่าคงไม่เหมาะกระมังครับ"

"ไม่ใช่จ่ะ  คือป้าอยากให้บอมช่วยลูกสาวป้าหน่อยหนะ "

" เอ... คุณวิลัยมีลูกสาวด้วยหรอครับ ผมไม่ยักรู้ "

" จะว่าเป็นลูกสาวเต็มตัวก็ไม่ได้สิ คือลูกสาวป้ามันชอบผู้หญิงหนะ "

" ห้ะะ ลูกสาวป้าเป็นทอมหรอครับ -0- "

" ป้าก็ไม่รู้เลยอยากให้บอมช่วยป้าหน่อยหนะะ "

" แล้วจะให้ผมช่วยอะไรหรอครับ "

" ทำให้ลูกสาวป้ากลับมาชอบผู้ชายเหมือนเดิม"

" แล้วลูกสาวป้าชื่ออะไรหรอครับ "

" เมย์ จ้ะ เมระจัง "

ณ. โรงอาหาร

part เมย์.

" นี่แก  กินไรอ่ะ "

ชั้นถามมิ้นที่นั่งตรงกันข้าม

" ข้าวไข่เจียวอ่ะแก"

" ไข่เจียวเกี่ยวรักป่ะแก >< "

" แหม แกนี่ยิงมุกตลอดเลยนะ อย่างกะจะจีบชั้นอย่างงั้นแหละ "

" เห้ยย บ้าหรอ ชั้น..ชั้น เป็นผู้หญิงน้าา "

มิ้นจะรู้ไม่ได้ ว่าชั้น.. โอ้ยบ้าจริง >.<

" แหนะ เขินหรอ แก้มแดงเชียว"

จะไม่ให้เขินได้ไงล่ะ ยัยบ้า -//-

แล้วจู่ๆ ...

" ขอนั่งด้วยคนนะครับ "

ชายคนหนึ่งก็มาร่วมวงด้วยโดยมิได้นัดหมายและมิได้รู้จัก ?

" นี่ นาย ไอ่แว่นเฉิ่มเบอะ -0-"

ชั้นตกลงใจมากเมื่อเหลือบไปเห็นว่าเป็นไอ่แว่นคนนั้น

" ผมชือ บาระคุง เรียก บอมก็ได้นะครับ คนสวย ^^ "

อ่าว เห้ยๆ มาจีบมิ้นต่อหน้าชั้นได้ไง -0-

" คะ ชั้นชื่อมิ้นคะ คุณบอม ^^ "

อ่าว ยัยมิ้นก็เปนใจด้วยสิ T^T

" อุ้ย แกชั้นต้องไปแล้วนะ บายยยย"

ดีล่ะ จะได้เคลียๆกะไอ่หมอนี่

" นี่นาย กล้าดียังไงมาจีบมิ้น ห้ะ ! "

" เทอชอบมิ้นหรอ "

อ่ะ รู้ได้ไงว่ะ -0-

" ว่าไง "

"ปละ..ปล่าว "

"โด่วว ไม่แน่ว่ะ ยัยเลสเบี้ยน "

"ชะ..ชั้นไม่ใช่เลสเบี้ยนนะย้ะ "

งั้นพิสูตรหน่อยนะ 

จุ๊บบ

"นี่ นาย ทำไรเนี่ยย -0- "

"แก้มเทอนุ่มจัง ^^ "

"ไปล่ะนะ ยัยเบี้ยน :P "

อะไรเนี่ยย เกิดมาแม่ยังไม่เคยโดนผู้ชายหอมแก้มเลยนะ ต้องรีบไปทำบุญล้างซวยแล้วว อี๋ !

(ยาวหน่อยนะคะ อย่าลืมติดตามตอนต่อไปด้วยนะคะ )