นายตะวันกับยัยขี้โกหก

     ห้องเรียนของฉันเอง >W<
" ยัยป่านแกหาคู่เต้นรำได้ยังอ่ะ? " ฉันถามยัยสายป่าน อ้อ วันศุกร์นี้ก็จะมีงานเต้นรำที่โรงเรียนจัดขึ้นทุกปี นักเรียนเลยไม่ต้องเรียน ดีไช่ไหมล่ะ >< แต่!...แต่ต้องมางานเต้นรำทุกคน นี่สิปัญหา แล้วทุกปี ฉันกับยัยสายป่านก็ไม่มีคู่สะที แต่ปีที่แล้วยัยยิ้มแย้มมันมีคู่ ฉันกับสายป่านเลยเป็นคนเร่ร่อนกัน 2 คน T^T 
" เอ่อ...ยังเลยอ่ะ พวกแกหาคู่เต้นรำได้แล้วหรอ? " ยัยสายป่านถามแล้วมองมาทางฉันกับยัยยิ้มแย้ม 
" แฮะๆๆ ยังอ่ะ ^^;; " ฉันพูด
" ยังเลย..." ยัยยิ้มแย้มตอบ
" อืมม~~ " ยัยสายป่านลากเสียง 
' ฉันกลัวฝนตก ฉันกลัวฟ้าร้อง~~ ' เสียงโทรศัพท์ฉันเอง -.-
' MOM '
" แปปนะ เด่วมาคุยต่อ คุณแม่โทรมา -,,- " ฉันหันไปพูดกับยัยสายป่าน และยัยยิ้มแย้มแล้วฉันก็เดินออกจากห้องไปที่ระเบียบ
" มีอะไรหรอค่ะ คุณแม่ " 
( ดีใจหนูได้คู่เต้นรำหรือยังลูก? ) คุณแม่ถาม...คุณแม่รู้ได้ไงว่ามีงานเต้นรำ ฉันยังไม่ได้บอกเลยนะ ว่าโรงเรียนมีงานเต้นรำ หรือคุณแม่มีสายสืบ =[]=???
" ...ยังค่ะ " ฉันตอบ
( ดีลูก! น้ารัตน์บอกว่าฟูจิ ก็ยังไม่มีคู่ ยังไงดีใจก็ไปคู่กับพี่เขาล่ะกันนะ...แม่ไปล่ะ เด่วว่าจะไปช็อปปิ้งกับน้ารัตน์ บ่ายบ้ายจ้าลูกรัก >3< ) คุณแม่พูดเสร็จก็วางสายไป ขณะที่ฉันยังหน้าเหวอ( =[]= ) อยู่เลย แล้วพี่ ' ฟูจิ ' ฉันยังไม่เคยเห็นหน้าเลย แล้วคุณแม่จะให้ฉันไปคู่กับเขาเนี่ยนะ - -;;