s.o.sรักอันตรายของยัยมาเฟีย

 
"เปอร์ทำไมต้องทำกับข้าวแบบนี้ล่ะ"
"อะไร ทำอะไร"
"เปอร์ไปกะผู้หญิงคนอื่น
"แล้วไง?"
"แต่ข้าวเป็นแฟนเปอร์นะ อึก"
"เป็นได้ก็เลิกได้เว้ย เลิกร้องไห้ซักที ลำคาญ!!!"
"เปอร์ อย่าไป เปอร์"
"เปอร์!!!!!" ฝัน นีี่กูฝันหรอเนี่ยะ ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจ หันไปดูนาฬิกาบนโต๊ตอนนี้เป็นเวลาห้าทุ่ม     เป๊ะ ทำไมความฝันนั้นยังวนเวึยนอยู่ล่ะ สองปีที่ผ่านมาฉันควรจะลืมมันแล้วไม่ใช่หรอ ไอ้เปเปอร์ ฉันกับไอ้เปเปอร์เพื่อนสนิทฉันเราเคยคบกันแต่ด้วยวัยที่เรายังเด็กและเปเปอร์มันคงรักสนุกมันเลยบอกเลิกฉันไปคบกับเพื่อนสนิทฉันที่ชื่อลูกตาล ฉันเสียใจมากถึงคั่นเข้าโรงพยาบาลแต่สุดท้ายมันก็โดนยัยลูกตาลทิ้ง ฉันสงสารมันก็เลยกกลับมาเป็นเพื่อนสนิทกับมันเหมือนเดิม
~~ ยังเฝ้ารอคอยอย่งโหยหา ยังคิดถึงการกลับมาเรื่อยไป~~~
เสียงโทรศัพท์เครื่อน้อยของฉันดังขึิน ฉันรีบหยิบโทรศัพท์มาดูเป็นไอ้เปเปอร์ที่โทรมา
"โทรมาทำไม" ฉันรีบกรอกเสียงลงไปทันทีที่รับโทรศัพท์
".........."
"ไอ้เปอร์มึงโทรมากวนกูใช่ไหม.งั้นกูวาง"
(แค่ก แค่ก เหี้ยกูแดกน้ำอยู่) เสียงปลายทางตอบกลับมา ใครจะไปรู้ว่ะแล้วไม่แดกให้เสร็จก่อนค่อยโทรมา
"โทรมามีไร"ฉันถาม
(คิดถึง) ฉันฟังไม่ผิดใช่ไหม มันบอกว่าคิดถึงฉันงั้นหรอ
"แค่เนี่ยะ"
(อืม)
"งั้นกูวาง"
(เดี๋ยวดิ ออกมาหากูหน่อย) 
"มึงอยู่ไหนอ่ะ"
(เปิดหน้าต่างดูดิ) ฉันเปิดหน้าต่างออกไป เห็นรถสปอร์ตสีแดงจอดอยู่หน้าบ้านฉันพร้อมร่างไอ้ตัวแสบที่ยืนโบกมือให้ฉันอยู่ ฉันรีบวิ่งลงไปหามันทันที
"มึงมาทำไมดึกดื่นป่านนี้"ฉันถาม ไอ้เปเปอร์กระดกเบียร์จนหมดประป๋อง ขว้างกระป๋องทิ้งก่อนจะหันมาตอบฉัน
"เพิ่งทำงานเสร็จเลยแวะมาหา แล้วทำไมยังไม่นอน"
"นอนแล้ว ตื่นมากินน้ำ(หรอ) เห็นมึงโทรมาพอดี"
"ไปนั่งเล่นสนามเด็กเล่นกันไหม"
"ดึกป่านนี้เนี่ยะนะ"
"ทำไม กลัวผีไง"
"ไม่กลัว จะไปก็ไป" ฉันเดินตามไอ้เปเปอร์มา บนถนนเส้นนี้ตอนนี้คงมีฉันกะไอ้เปเปอร์เพียงสองคนที่เดินอยู่ก็นี่มันดึกแล้วนิ อีกอย่างฉันก็ไม่ค่อยชอบบรรยากาศกลางคืนซักเท่าไร ฉันกลัวผีนิ กลัวเข้าไส้เลยแหละ ยิ่งเวลาฝนตกไฟดับนะน่ากลัวสุดๆ
"มานั่งนี่ดิ"ฉันเดินมานั่งชิงช้าตัวยาวข้างๆไอ้เปอร์ มันเป็นชิงช้าตัวยาวมีขอบกั้นทั้งสองฝั่งกันลม
"มีงเป็นไรอ่ะ ซึมเป็นส้วมเช่ียว"
"พรุ่งนี้มึงจะเลือกใคร"
"ห๊ะ?"
"กูถามว่าพรุ่งนี้มึงจะเลือกใคร" เออ ใช่สิ พรุ่งนี้เป็นวันที่ฉันต้องเลือกว่าจะคบใครเป็นแฟนนิ ลืมไปซะสนิทเลย
"กะ กูไม่รู้"
"ฮึ ดีใจด้วยนะที่มึงจะมีแฟนซักที"
"อืม"  สิ้นเสียงฉันทุกอย่างก็พลันเงียบไป เฮ้อออออออ 
 
 
เกือบชั่วโมงแล้วนะที่เงียบแบบนี้ ฉันเริ่มง่วงแล้วสิ ถ้ามีงไม่พูดกูกล้บแล้วนะไอ้เปอร์ ฉันลุกขึ้นยืนขึ้นไอ้เปอร์เงยหน้ามามองฉันก่อนที่จะดึงแขนฉันให้นั่งลงบนตักมัน
"จะกลับแล้วหรอ" มันถาม
"อืม ก็มึงเล่นนั่งเงียบอยู่แบบนี้อ่ะ"
"กูแค่กำลังใช้ความคิด"
"อะไร ความคิดอะไร"
"ป่าวหรอก" พูดจบมันก็ดันฉันให้ซบไหลมันมืออีกข้างจับมือฉันอยู่ มันบีบมือฉันแน่น
"กูขออยู่แบบนี้อีกนิดนะ"มันพูด ฉันนั่งอยู่แบบนั้นนานเท่าไรไม่รู้ รู้แค่ว่ามันอบอุ่นมาก ไอ้เปอร์มันกำลังให้กำลังใจฉัน พรุ่งนี้ฉันจะเลือกใคร ฉันคงต้องทำตามหัวใจตัวเอง
 
 
 
@มหาลัย
ฮ้าวววววว ฉันเดินหาวเข้ามหาลัยด้วยอาการของคนนอนไม่เต็มที่ ก็แหงแหละกว่าไอ้เปอร์จะพาเข้าบ้านก็เกือบเช้าแล้ว ฮ้าวววว ง่วงๆๆๆๆ ฉันเดินมาที่โต๊ะประจำแล้วฟุบลงทันที
"ข้าวววววว" ใครมันมาเรียกกูแต่เช้าฟ๊ะ ขัดเวลาพักผ่อนกู
"มีอะไร"ฉันรับผันไปกะจะด่าแต่เจอไอ้ซันเดย์ทำตาปริบๆอยู่ ฮึ้ยยย!! 
"ฉะ ฉันพาเพื่อนใหม่มาแนะนำ"ฉันมองหน้าคนที่มากะไอ้ซันเดย์เป็นชายหนึ่งหญิงหนึ่ง
"ผู้ชายชื่อ ฟิน เป็นลูกพี่ลูกน้องฉัน ส่วนผู้หญิง เอ่อ....."
"ฉันชื่อ ไอติมเป็นแฟนของฟิน เธออย่าคิดจะมาจีบฟินของฉันนะ" ยัยเด็กไอติมพูดก่อนเชิดหน้าใส่ฉัน ใครอยากจะจีบไอ้หน้าเคะนี่กันเล่า
"ใครเป็นแฟนเธอ" ฟินพูด ยัยไอติมทำหน้าเหวอเล็กน้อยก่อนจะ......
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด" ยัยบ้าเสียงสิบแปดหลอด จะกรี๊ดทำซากหอยขมอะไรฟ๊ะ
"กรี๊ด กรี๊ดดด นี่มาแป็ปเดียวฟินหลงเสน่ยัยนี่แล้วหรอ โฮๆๆ"
"หลงเสน่บ้าบออะไร ยัยนี่มีอะไรให้ฉันหลง" อ้าว! อีฟิน อีหน้าเคะ พูดงี้ต่อยกันเลยป่ะ
ก่อนที่ฉันจะทำการฟาดน้ำลายกะอีฟินไอ้เปอร์พี่ต้าก็เดินมาพร้อมกับ พี่มาร์ค พี่แฟนธอม แล้วก็น้องบิกิน เฮ้ออออ คงไม่ต้องบอกนะว่ามาทำไม
"ข้าวว ถึงเวลาแล้ว"พี่ต้า
"ข้าวจะเลือกใคร"พี่แฟนธอม
"เอ่อ..." เอาไงดีว่ะ พูดตามความรู้สึกตัวเองล่ะกัน
"ข้าวเลือกพี่มาร์ค" ฉันพูดพร้อมหลับตาปี๋
"ฮึ แพ้สินะ"พี่แฟนธอม
"เฮ้ออออ เจ็บเลยแหะ" บิกิน
ฉันลืมตาขึินมองหน้าพี่แฟนธอมกับบิกินทั้งสองมีสีหน้าผิดหวังเล็กน้อย กูทำอะไรลงไปว่ะเนี่ย!!!
"อย่าโกรธข้าวเลยนะๆๆๆๆ"
"พี่ไม่โกดหรอกแตาขอเวลาทำใจหน่อยได้ไหมล่ะ"พี่แฟนธอมพูด
"อย่าทำแบบนี้สิ อย่าตีตัวออกห่างกันแบบนี้สิ ง้้นข้าวฆ่าตัวตายจริงๆด้วย"
"ยะ อย่านะข้าว เราสองคนไม่ไปไหนหรอกแค่ขอเวลาซักอาทิตย์ทำใจแค่นั้นเอง"บิกินพูด อาทิตย์นึงนานเกินไป
"สามวัน"ฉันบอก
"โอเคคร้บสามวันก็ได้"พี่แฟนธอมพูดแล้วเดินหนีไป บิกินก็เดินตามไปติดๆ เฮ้ออออ นี่ฉันจะบาปไหมเนีย หักอกคนอื่นแบบเนี่ย
"ไม่เป็นไรนะข้าว"
"อืม"
"ฮึ มีคนมาให้เลือกดีนิ" เสึยงทุ้นนุ่มดังขึ้นทำ ฉันหันไปมองหน้าอีฟินทันที อิจฉาฉันหรือไงนะนายนะ