s.o.sรักอันตรายของยัยมาเฟีย

"เปอร์ทำไมต้องทำกับข้าวแบบนี้ล่ะ"

"อะไร ทำอะไร"

"เปอร์ไปกะผู้หญิงคนอื่น

"แล้วไง?"

"แต่ข้าวเป็นแฟนเปอร์นะ อึก"

"เป็นได้ก็เลิกได้เว้ย เลิกร้องไห้ซักที ลำคาญ!!!"

"เปอร์ อย่าไป เปอร์"

"เปอร์!!!!!" ฝัน นีี่กูฝันหรอเนี่ยะ ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจ หันไปดูนาฬิกาบนโต๊ตอนนี้เป็นเวลาห้าทุ่ม     เป๊ะ ทำไมความฝันนั้นยังวนเวึยนอยู่ล่ะ สองปีที่ผ่านมาฉันควรจะลืมมันแล้วไม่ใช่หรอ ไอ้เปเปอร์ ฉันกับไอ้เปเปอร์เพื่อนสนิทฉันเราเคยคบกันแต่ด้วยวัยที่เรายังเด็กและเปเปอร์มันคงรักสนุกมันเลยบอกเลิกฉันไปคบกับเพื่อนสนิทฉันที่ชื่อลูกตาล ฉันเสียใจมากถึงคั่นเข้าโรงพยาบาลแต่สุดท้ายมันก็โดนยัยลูกตาลทิ้ง ฉันสงสารมันก็เลยกกลับมาเป็นเพื่อนสนิทกับมันเหมือนเดิม

~~ ยังเฝ้ารอคอยอย่งโหยหา ยังคิดถึงการกลับมาเรื่อยไป~~~

เสียงโทรศัพท์เครื่อน้อยของฉันดังขึิน ฉันรีบหยิบโทรศัพท์มาดูเป็นไอ้เปเปอร์ที่โทรมา

"โทรมาทำไม" ฉันรีบกรอกเสียงลงไปทันทีที่รับโทรศัพท์

".........."

"ไอ้เปอร์มึงโทรมากวนกูใช่ไหม.งั้นกูวาง"

(แค่ก แค่ก เหี้ยกูแดกน้ำอยู่) เสียงปลายทางตอบกลับมา ใครจะไปรู้ว่ะแล้วไม่แดกให้เสร็จก่อนค่อยโทรมา

"โทรมามีไร"ฉันถาม

(คิดถึง) ฉันฟังไม่ผิดใช่ไหม มันบอกว่าคิดถึงฉันงั้นหรอ

"แค่เนี่ยะ"

(อืม)

"งั้นกูวาง"

(เดี๋ยวดิ ออกมาหากูหน่อย) 

"มึงอยู่ไหนอ่ะ"

(เปิดหน้าต่างดูดิ) ฉันเปิดหน้าต่างออกไป เห็นรถสปอร์ตสีแดงจอดอยู่หน้าบ้านฉันพร้อมร่างไอ้ตัวแสบที่ยืนโบกมือให้ฉันอยู่ ฉันรีบวิ่งลงไปหามันทันที

"มึงมาทำไมดึกดื่นป่านนี้"ฉันถาม ไอ้เปเปอร์กระดกเบียร์จนหมดประป๋อง ขว้างกระป๋องทิ้งก่อนจะหันมาตอบฉัน

"เพิ่งทำงานเสร็จเลยแวะมาหา แล้วทำไมยังไม่นอน"

"นอนแล้ว ตื่นมากินน้ำ(หรอ) เห็นมึงโทรมาพอดี"

"ไปนั่งเล่นสนามเด็กเล่นกันไหม"

"ดึกป่านนี้เนี่ยะนะ"

"ทำไม กลัวผีไง"

"ไม่กลัว จะไปก็ไป" ฉันเดินตามไอ้เปเปอร์มา บนถนนเส้นนี้ตอนนี้คงมีฉันกะไอ้เปเปอร์เพียงสองคนที่เดินอยู่ก็นี่มันดึกแล้วนิ อีกอย่างฉันก็ไม่ค่อยชอบบรรยากาศกลางคืนซักเท่าไร ฉันกลัวผีนิ กลัวเข้าไส้เลยแหละ ยิ่งเวลาฝนตกไฟดับนะน่ากลัวสุดๆ

"มานั่งนี่ดิ"ฉันเดินมานั่งชิงช้าตัวยาวข้างๆไอ้เปอร์ มันเป็นชิงช้าตัวยาวมีขอบกั้นทั้งสองฝั่งกันลม

"มีงเป็นไรอ่ะ ซึมเป็นส้วมเช่ียว"

"พรุ่งนี้มึงจะเลือกใคร"

"ห๊ะ?"

"กูถามว่าพรุ่งนี้มึงจะเลือกใคร" เออ ใช่สิ พรุ่งนี้เป็นวันที่ฉันต้องเลือกว่าจะคบใครเป็นแฟนนิ ลืมไปซะสนิทเลย

"กะ กูไม่รู้"

"ฮึ ดีใจด้วยนะที่มึงจะมีแฟนซักที"

"อืม"  สิ้นเสียงฉันทุกอย่างก็พลันเงียบไป เฮ้อออออออ 

เกือบชั่วโมงแล้วนะที่เงียบแบบนี้ ฉันเริ่มง่วงแล้วสิ ถ้ามีงไม่พูดกูกล้บแล้วนะไอ้เปอร์ ฉันลุกขึ้นยืนขึ้นไอ้เปอร์เงยหน้ามามองฉันก่อนที่จะดึงแขนฉันให้นั่งลงบนตักมัน

"จะกลับแล้วหรอ" มันถาม

"อืม ก็มึงเล่นนั่งเงียบอยู่แบบนี้อ่ะ"

"กูแค่กำลังใช้ความคิด"

"อะไร ความคิดอะไร"

"ป่าวหรอก" พูดจบมันก็ดันฉันให้ซบไหลมันมืออีกข้างจับมือฉันอยู่ มันบีบมือฉันแน่น

"กูขออยู่แบบนี้อีกนิดนะ"มันพูด ฉันนั่งอยู่แบบนั้นนานเท่าไรไม่รู้ รู้แค่ว่ามันอบอุ่นมาก ไอ้เปอร์มันกำลังให้กำลังใจฉัน พรุ่งนี้ฉันจะเลือกใคร ฉันคงต้องทำตามหัวใจตัวเอง

@มหาลัย

ฮ้าวววววว ฉันเดินหาวเข้ามหาลัยด้วยอาการของคนนอนไม่เต็มที่ ก็แหงแหละกว่าไอ้เปอร์จะพาเข้าบ้านก็เกือบเช้าแล้ว ฮ้าวววว ง่วงๆๆๆๆ ฉันเดินมาที่โต๊ะประจำแล้วฟุบลงทันที

"ข้าวววววว" ใครมันมาเรียกกูแต่เช้าฟ๊ะ ขัดเวลาพักผ่อนกู

"มีอะไร"ฉันรับผันไปกะจะด่าแต่เจอไอ้ซันเดย์ทำตาปริบๆอยู่ ฮึ้ยยย!! 

"ฉะ ฉันพาเพื่อนใหม่มาแนะนำ"ฉันมองหน้าคนที่มากะไอ้ซันเดย์เป็นชายหนึ่งหญิงหนึ่ง

"ผู้ชายชื่อ ฟิน เป็นลูกพี่ลูกน้องฉัน ส่วนผู้หญิง เอ่อ....."

"ฉันชื่อ ไอติมเป็นแฟนของฟิน เธออย่าคิดจะมาจีบฟินของฉันนะ" ยัยเด็กไอติมพูดก่อนเชิดหน้าใส่ฉัน ใครอยากจะจีบไอ้หน้าเคะนี่กันเล่า

"ใครเป็นแฟนเธอ" ฟินพูด ยัยไอติมทำหน้าเหวอเล็กน้อยก่อนจะ......

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด" ยัยบ้าเสียงสิบแปดหลอด จะกรี๊ดทำซากหอยขมอะไรฟ๊ะ

"กรี๊ด กรี๊ดดด นี่มาแป็ปเดียวฟินหลงเสน่ยัยนี่แล้วหรอ โฮๆๆ"

"หลงเสน่บ้าบออะไร ยัยนี่มีอะไรให้ฉันหลง" อ้าว! อีฟิน อีหน้าเคะ พูดงี้ต่อยกันเลยป่ะ

ก่อนที่ฉันจะทำการฟาดน้ำลายกะอีฟินไอ้เปอร์พี่ต้าก็เดินมาพร้อมกับ พี่มาร์ค พี่แฟนธอม แล้วก็น้องบิกิน เฮ้ออออ คงไม่ต้องบอกนะว่ามาทำไม

"ข้าวว ถึงเวลาแล้ว"พี่ต้า

"ข้าวจะเลือกใคร"พี่แฟนธอม

"เอ่อ..." เอาไงดีว่ะ พูดตามความรู้สึกตัวเองล่ะกัน

"ข้าวเลือกพี่มาร์ค" ฉันพูดพร้อมหลับตาปี๋

"ฮึ แพ้สินะ"พี่แฟนธอม

"เฮ้ออออ เจ็บเลยแหะ" บิกิน

ฉันลืมตาขึินมองหน้าพี่แฟนธอมกับบิกินทั้งสองมีสีหน้าผิดหวังเล็กน้อย กูทำอะไรลงไปว่ะเนี่ย!!!

"อย่าโกรธข้าวเลยนะๆๆๆๆ"

"พี่ไม่โกดหรอกแตาขอเวลาทำใจหน่อยได้ไหมล่ะ"พี่แฟนธอมพูด

"อย่าทำแบบนี้สิ อย่าตีตัวออกห่างกันแบบนี้สิ ง้้นข้าวฆ่าตัวตายจริงๆด้วย"

"ยะ อย่านะข้าว เราสองคนไม่ไปไหนหรอกแค่ขอเวลาซักอาทิตย์ทำใจแค่นั้นเอง"บิกินพูด อาทิตย์นึงนานเกินไป

"สามวัน"ฉันบอก

"โอเคคร้บสามวันก็ได้"พี่แฟนธอมพูดแล้วเดินหนีไป บิกินก็เดินตามไปติดๆ เฮ้ออออ นี่ฉันจะบาปไหมเนีย หักอกคนอื่นแบบเนี่ย

"ไม่เป็นไรนะข้าว"

"อืม"

"ฮึ มีคนมาให้เลือกดีนิ" เสึยงทุ้นนุ่มดังขึ้นทำ ฉันหันไปมองหน้าอีฟินทันที อิจฉาฉันหรือไงนะนายนะ