s.o.sรักอันตรายของยัยมาเฟีย

......Mark.....

 "พี่มาร์คเดี๋ยวเปอร์ไปรับข้าวก่อนนะ" เสียงน้องชายดังขึ้นทำให้ผมเงยหน้าขึ้นไปมอง

"ไปรับมาทำไมที่นี่มันอันตราย"

"เปอร์ปล่อยข้าวทิ้งไว้กะพี่แฟนธอม"อ้าว!! เวรเอ้ยคิดจะปล่อยไว้ตรงไหนมึงก็ปล่อยหรอว่ะ คนนะเฟ้ย!!

"ไปๆ รีบไปรีบมา"

"ฮั่นแน่ เป็นห่วงข้าวอ่ะดิ"

"เปอร์อยากตายใช่ไหม"ผมพูดขู่ น้องมันทำหน้าเหวอๆแล้วรีบวิ่งไปขึ้นรถ ผมชื่อมาร์ค มีน้องชายชื่อเปเปอร์ครับ

ผมเป็นหนึ่งในสมาชิกซาตานครับ สงสัยใชาไหมว่าซาตานคืออะไร ซาตานคือ กลุ่มเด็กทึ่แข็งแกร่งและเลือดเย็น ผมกะไอ้ต้าคือผู้ที่ได้รับเลือกครับ ต้นข้าวกับเปเปอร์คือหัวใจของซาตานครับสองคนนี้สนิทกันมาตั้งแต่เด็ก เพราะถูกส่งไปฝึกด้วยกัน แต่น้องผมไม่โหดเท่าน้องไอ้ต้านะ รายนั้นโหดขั้นเทพเลย

"เฮ้ย! มึงเช็ครถเสร็จยัง"ไอ้ต้าถาม

"เสร็จแล้ว มึงมีอะไรว่ะ"

"พวกไอ้เพชรมันท้ากูแข่งรถว่ะ มึงช่วยไปเช็คแอชตันมาตินสีแดงคันนั้นให้กูที"

"ฮึ รถข้าวไม่ต้องเช็ค"

"ทำไม"

"มึงคิดว่ากูจะปล่อยให้ข้าวขับรถที่ไม่สมบูรณ์หรอว่ะ กูแต่งให้เรียบร้อย เอาเข้าเช็คสภาพทุกอาทิตย์ เอาลงสนามได้เลย"

"โห!! ห่วงใยกันดีนิ เอาของกูเข้าเช็คบ้างดิ"

"เงินมาดิ"

"แหม ทึไอ้ข้าวทำไมมึงไม่ถามเอาเงินบ้างว่ะ"

"มึงนะมึงไอ้เปอร์กูหิวข้าวๆๆ ได้ยินไหมว่ากูหิวข้าว" เสียงโวยวายดังขึ้นผมกะไอ้ต้าหันไปมองเจ้าของเสียงที่เดินฟาดซ้ายฟาดขวาด้วยวามโมโหหิว!

"มึงกูต้องรีบมาแข่งรถ มึงไปกินหญ่าแถวนี้รองท้องก่อนแล้วกัน"

   ป้าป!!!

ร่างเล็กตบหัวคนตัวสูงอย่างแรง

"พ่อมึงสิ" 

"มึงด่าพ่อพี่มาร์ทำไม"

"กูด่าพ่อมึง"

"พ่อกูกะพ่อพี่มาร์คก็คนเดียวกัน" กึก สะดุดเลยครับคำนี้ ไอ้เด็กสองคนนี้มันน่าจับถ่วงน้ำจิงๆ

"เอาล่ะๆ เลิกทะเลาะกัน" ไอ้ต้ารีบห้าม เพราะกลัวสองคนนี้มันจะเอามีดมาแทงกันตายซะก่อน

"เปอร์พาข้าวขึ้นไปนั่งรอข้างบน"ผมสั่ง

"ไม่ไป!" โว้ยยย ทำไมชอบเถียงนักว่ะ

"จะขึ้นไปดีๆหรือจะให้ลากขึ้นไป"

"ไม่ไป!!"

"ข้าว!!"

"เรียกทำไม!!"

"เอาล่ะหยุดๆๆๆ ข้าวขึ้นไปอยู่ข้าวบนนะข้างล่างมันอันตราย"ไอ้ต้ารีบห้ามผมกะไอ้ข้าวแล้วรีบไล่น้องมันขึ้นไปข้างบน ต้นข้าวพยักหน้าแล้วกำลังจะเดินขึ้นไปข้างบนถ้าไม่ติดที่.....

"จะรีบไปไหน"ไอ้เพชรเดินมากระชากแขนข้าว

"เสือก!!!" คนตัวเล็กตะคอกลั่น

"เก่งจัง!! มาแข่งรถกันสักนิดไหม"

"แข่งทำไม แข่งแล้วได้อะไร"

"ถ้าฉันชนะ เธอต้องมาเป็นเมียฉันรถเธอก็ต้องเป็นของฉัน" 

"ไม่ ไม่แข่ง มึงรีบไปไกลๆเลยนะไอ้เพชรก่อนที่กูจะกระทืบมึง" ผมพูดแล้วดึงข้าวมาไว้ข้างหลัง

"แต่ถ้าฉันชนะรถแกเป็นของฉันแล้วแกก็อย่ามายุ่งกับฉันอีก"

"ข้าว!!" ผมกะไอ้เปเปอร์พูดพร้อมกัน จะไปแข่งกะมันทำไมว่ะ เดี๋ยวก็แพ้มันหรอก

"เงียบไม่ต้องพูด มึงเตรียมตัวไว้เลยกูเหยีบมึงเละแน่ไอ้น่าเหียก!" ต้นข้าวพูดกับผมแล้วหันไปขู่ไอ้เพชรก่อนเดินไปที่รถแอชตันมาตินสีแดง สตาร์ทรถแล้วเหยียบไปที่สนามแข่งทันที

"มึงไม่คิดจะห้ามสักนิดเลยหรอไอ้ต้า"ผมหันไปถามไอ้ต้าที่ยืนยิ้มอยู่ข้างๆ

"ไม่ ปล่อยแม่ง" เออสัส น้องมึงทั้งคนเลยนะ!!

ผมยืนมองรถสองคันในสนามเสียงเครื่องยนต์ดังกระหึีม สาวสวยใส่เสื้อผ้าน้อยชิ้นเดินไปกลางสนาม ผ้าสองผืนถูกยกขึ้นก่อนจะ...รถสองคันวิ่งโลดเล่นอยู่ในสนาม ต้นข้าวถูกนำอยู่เล็กน้อยตั้งแต่รอบแรกจนถึงรอบสุดท้าย แอชตันมาตินสีแดงค่อยๆเหยียงขึ้นแซงในช่วงสุดท้ายของสนามและดริฟรถเข้าเส้นชัยอย่างสวยงาม ร่างเล็กค่อยๆก้าวลงมาจากรถ ก่อนถูกร่างสูงคู่แข่งกระชากแขน ผม ไอ้ต้า เปเปอร์ รีบวิ่งลงไปหาสองคนนั้นทันที ว่าแล้วไอ้เพชรมันไม่ยอมรับหรอกว่ามันแพ้ ไม่น่าไปหลวมตัวแข่งกะมันเลย

"ขี้โกง"ไอ้เพชรตะโกนพร้อมกระชากแขนร่างเล็กอย่างแรง

"ขี้โกงอะไร รุ่นพี่แพ้แล้วยอมรับเหอะ"

"ไม่เธอขี้โกง เธอต้องเป็นเมียฉัน"

"นี่!! ตัวเองแพ้แล้วยังไม่ยอมรับอีก หน้าไม่อาย"

"ไม่สนเว้ย ผู้หญิงมันก็เหมืิอนกันหมด ร่านๆทั้งนั้นเศษสวะอย่างเธออย่างทำสะดีดสะดิ้งหน่อยเลย"

"ได้ข่าวว่าแม่พี่ก็ผู้หญิง"

"อย่าปากดี"

"พ่อมึงสิ" สิ้นเสียงด่าร่างเล็กก็ปล่อยเท้าพุ่งเข้าหน้าท้องของร่างสูงทันทีซ้ำยังกระทืบซะจนหน้าของอีกฝ่ายมีแผลเต็มไปหมด ได้ศัลยกรรมก็งานนี้แหละมึง

"พี่โจ จับมันส่งออกนอกประเทศอย่าให้กลับเข้ามาอีก ยึดบ้านและทรัพย์สินทั้งหมดให้ตกเป็นสมบัติของซาตาน อ่อ อย่าลิมเอาเงินให้มันสองแสนเพื่อไปตั้งตัวล่ะกัน" ร่างเล็กสั้งพี่เลี้ยงคนสนิท ร่างสูงถึงกับหน้าเหวอเมืี่อรูัว่าร่างเล็กเป็นสมาชิกของซาตาน

"เธอทำแบบนี้ไม่ได้นะยัยสวะ"

"ฮึ จะตายอยู่แล้วยังปากดีฉันว่าฉันใจดีกะแกมามากพอแล้วนะ พี่ชาลจัดการด้วยนะ"ร่างเล็กพูดจบก็เดินมา

หาพวกผม

"โหดว่ะมึง ส่งให้พี่ชาลเลย"เปเปอร์พูดก่อนกลืนน้ำลายเอือกใหญลงคอ ก็แหงล่ะพี่ชาลเป็นพวกชายรักชายนิ

"คิดมากว่ะมึง กูกลับบ้านล่ะเหนื่อย"ร่างเล็กพูดก่อนจะเดินหนีไป มันชักจะโหดเกินไปแล้วอย่างนี้ใครจะกล้ามาจีบ

เฮ้ออออ ผมล่ะเหนื่อย!!