s.o.sรักอันตรายของยัยมาเฟีย

8.4

เขียนโดย deesai

วันที่ 5 สิงหาคม พ.ศ. 2558 เวลา 19.18 น.

  27 ตอน
  1 วิจารณ์
  25.70K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 8 สิงหาคม พ.ศ. 2558 14.11 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

5)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"ถึงลูกรัก

แม่ต้องไปทำงานอีกแล้วขอโทษที่ไม่ร่ำลานะจ๊ะ  ตื่นมาก็บอกพี่ต้าเก็บห้องด้วยนะลูก  เอาเนื้อให้อังเปากินด้วย อีก2เดือนแม่จะกลับมา  รักลูกจ๊ะ

             จากคุูณแม่คนสวย"

เฮ้อ~~~~~ ขอถอนหายใจสักสี่ร้อยสามสิบแปดรอบแม่นะแม่ไปไม่ลาแถมทิ้งภาระไว้ให้อีก

"พี่ต้าาาาาาาา  ตื่นแล้วเก็บห้องด้วยนะ เอาเนื้อให้อังเปากินด้วยข้าวไปเรียนก่อนนะ"ฉันตะโกนบอกพี่ชายสุดที่รักที่ขณะนี้นอนหลับอุตุอยู่ในห้องอย่างสบาย  อ่อ  แนะนำตัวหน่อยล่ะกัน ฉันชื่อต้นข้าว เรียนวิศวะปี2 มีพี่ชายคนนึงชื่อตาต้า  เรียนนิติศาสตร์ปี4 ถึงพี่ชายฉันมันจะเลว  เถื่อน  แต่มันก็เรียนเก่งนะ(เยอะไปข้าว:พี่ต้า)

"ข้าว  รอกูด้วย!"ฉันหันไปตามเสียงเรียกแหลงพ่อขุนนั้นทันที

"แฮ่กๆๆ  โอ๊ยเหนื่อย"ไอ้สองตัวเพื่อนสนิทฉันบ่น  ฉันมีเพื่อนสนิทอยู่สองคนคือ  ไอ้เปเปอร์กับไอ้ซันเดย์ แน่นอนชื่อแบบนี้มันต้องเป็นผู้ชายทั้งคู่เพราะฉันไม่ค่่อยถูกกะผู้หญิงซักเท่าไร ผู้หญิงส่วนมากที่สนิทกันมันชอบคิดกับฉันมากกว่าเพื่อนฉันล่ะไม่เข้าใจจริงๆ

"เหนื่อยเป็นหมาหอบเลยนะมึง  เอ้า ยาดม"ฉันยื่นยาดมให้ไอ้เปเปอร์ที่ยืนหน้าซีดอยู่ข้างๆ

"โห!! เพื่อนข้าวครับกูวิ่งตามมึงมาตั้งแต่หน้ามอแล้วเรียกก็ไม่หัน"ไอ้เปเปอร์บ่น

"เออๆขอโทษล่ะกันแต่ตอนนี้ไปกินข้าวก่อนเหอะ  หิวว่ะ"

"มึงเลี้ยงนะ  โทษฐานทำให้พวกกูวิ่งตาม"ไอ้ซันเดย์ที่เงียบอยู่นานพูดขึ้น  กูว่ามึงน่าจะเงียบเหมือนเดิมนะพูดทีไรกระเป๋ากูฉีกทุกที

"เออๆ  ไอ้พวกสุภาพบุรุษ"ฉันพูดประชดใส่มัน  มันทำหน้ายิ้มๆก่อนจะพากันเดินไปโรงอาหาร

ตึง!+

เสียงทุบโต๊ะดังหันทำให้ฉันต้องหันไปมอง เห็นพวกแก๊งก๋องแก๋ง นักเลงกระจอกกำลังรีดไถเด็กปีหนึ่งใส่แว่นหนาเตอะอยู่ ไอ้พวกชั่วเอ้ย!! 

"เฮ้ย!! โต๊ะนั้นอ่ะมองอะไรว่ะ"เสียงหัวหน้ากลุ่มมันพูดแลัวยกนิ้วชี้มาที่ฉัน

"มองพวกชั่วที่กำลังรีดไถเงินชาวบ้านอยู่ไง"ไอ้เปเปอร์ตอบ

"พูดงี้มาต่อยกันเลยป่าว ไอ้หนู!!"

"เงียบเหอะเปอร์กูไม่อยากมีเรื่อง"ฉันบอกเปเปอร์ที่กำหมัดหน้าขึ้นสีอยู่ข้างๆ

"ยัยผู้หญิงคนนั้นอ่ะพูดอะไร อยากมีเรื่องกะฉันหรือไง"อ้าว! สัสนิกูอุส่าพูดเกลี้ยกล่อมเพื่อนกูล่ะนะเสือกด่ากูอีก ไม่ช่วยแม่งและปากดีนัก

   ตึง

เสียงตบโต๊ะดังขึ้นระยะประชิดทำให้ฉันเงยหน้าไปมองไอ้คนตบทันที ฟายเอ้ย!! ไม่จบใช่ไหมมึง

"ไม่รู้จักแก๊งก๊องแก๋งหรืิอไงว่ะ ถึงวอนเจ็บตัวแบบนี้"

"เก็บปากแกไว้กินข้าวเถอะ"ฉันรีบพูดเมื่อเห็นมันหาเรื่องอย่างจิงจัง

"จุ๊ๆ  สาวน้อยพูดแบบนี้ไม่ดีเลยนะพี่ไม่อยากทำผู้หญิง"

"อ่อ  งั้นหรอแต่ฉันไม่สนว่ะถ้าพูดกันวาจาไ่ม่รูัเรื่องงั้นพูดกันด้วยภาษากายล่ะกัน" พูดจบฉันก็ถีบไอ้หัวหน้าแก๊งกิกก๊อกทันที

โครม  ตุ๊บ ตั๊บ  ผั๊วะๆ

เสียงเอฟเฟคดังสนั่นหวั่นไหวโต๊ะล้มกระจัดกระจาย ฉันกะไอ้เปเปอร์จัดการไอ้พวกนั้นโดยใช้เวลาไม่ถึงห้านาที ฉันยกเท้าเหยียบยอดอกมันทันที

"แล้วพวกแกรู้จักฉันสองคนไหม  หัวใจซาตานอ่ะ" มันหน้าเหวอทันทีที่ฉันพูดถึงหัวใจซาตาน ใครล่ะจะกล้ายุ่งกะหัวใจซาตาน น้องของมาเฟียชื่อดังในเมืองนี้

"ผะ  ผมขอโทษครับ  ปล่อยผมไปเถอะ"

"ปล่อยก็ได้ แต่อย่าให้ฉันเจอแกรีดไถใครอีก ไม่งั้นตาย!!"  ฉันขู่ก่อนจะปล่อยพวกมันไป  แม่งวิ่งหางจุกตูดเลย แต่ว่าฉันก็เจ็บใช่ย่อยเลยนะเนี่ยะ ต่อยกะผู้ชายอ่ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา