s.o.sรักอันตรายของยัยมาเฟีย

....Fantom....

เซไฮ!! เช้าวันสดใสของผมวันนี้ผมมามหาลัยแต่เช้าครับ ไม่ได้มีเรียนนะผมมาหาคนคนนึงต่างหาก

"ข้าว ค่อยๆกินดิมึงเดี๋ยวติดคอตาย"รุ่นน้องที่ชื่อซันเดย์พูดเมื่อเห็นคนตัวเล็กตรงหน้ากินข้าวอย่างรวดเร็ว

"เรื่องของกู กูเครียด กูจะกินให้อ้วนตาย"

"เครียดเรื่ิองที่มีคนมาแย่งกันจีบนะหรอ"น้องมันถามคนตัวเล็กถอยหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะตอบ

"มึงอย่าพูดได้ไหม เดี๋ยวกูฟาดแม่ง"

"ฮายยยยยยยย ต้นข้าวคนหล่อ เป็นไงสรุปว่าจะคบกะใครดี ^^" เสียงน้องเปเปอร์มันถาม คนตัวเล็กมองหน้าเพื่อนอย่างเคืองๆก่อนจะ

ป๊อก!!!!

เสียงของแข็งกระทบกระโหลกดังลั่นจนคนในระแวกนั้นต้องหันมามอง

"โอ้ยยย  มึงเอาช้อยมาเคาะหัวกูทำไมเนี่ยะ"เปเปอร์บ่น

"กูไม่ถีบมึงหงายก็บุญล่ะไอ้เปเปอร์"

"คอยดูเหอะเดี๋ยวกูจะฟ้อง..........พี่แฟนธอม!!"น้องเปเปอร์หันมาทางผมพลางโบกไม้โบกมือให้ ไหนๆก็เห็นแล้วเดินไปทักทายซักหน่อยดีกว่า

"หวัดดีครับ"ผมเอ่ยทักคนตัวเล็กหันมามองแล้วถอนหายใจแรงๆเอาหน้าฟุบกับโต๊ะ

"นี่ๆ"ผมสะกิดคนตัวเล็ก เธอเงยหน้าขึ้นก่อนจะ....

"อะไร!!!" ตะคอกผม

"วันนี้มีเรียนไหม"ผมถาม

"มี"

"มีที่ไหน เพิ่งเรียนเสร็จเองนะ" น้องซันเดย์ตอบหน้าใสซื่อ ฮ่าๆๆผมว่าในกลุ่มสามคนนี้มีน้องซันเดย์นี่แหละหัวอ่อนสุด

"ซันเดย์"เสียงเรียกเย็นยะเยือกจากคนตัวเล็กทำให้เจ้าของชื่อถึงกับสะดุ้ง

"อ่ะๆ  ซันเดย์ขอโทษ"

"เฮ้อ~~~~"คนตัวเล็กถอนหายใจแรงๆ

"เรียนเสร็จแล้วไปเที่ยวกัน"ผมชวน

"แม่บอกไม่ให้ไปกับคนแปลกหน้า"

"แปลกหน้าที่ไหนอีกหน่อยก็จะกลายเป็นแฟนกันแล้ว"

"ไม่ว่างวันนี้จะไปสั่งจองน้องหมีโพล" อ่ะ หมีโพลหรอ ยัยเด็กนี้ชอบหมีโพลหรอ

"เดี๋ยวพาไป"

"ไม่ต้อง มีขาไปเองได้"

"

มึงจะปฏิเสธพี่เขาทำไมข้าว พี่เขาจีบอยู่นะ"น้องเปเปอร์พูด

"เสือก!!" คนตัวเล็กตะคอกใส่หน้าอย่างจัง

"มึงพูดแบบนี้ใช่ไหมข้าว งั้นต่อไปกูจะไม่ยุ่งกะมึงอีก"น้องเปเปอร์ คนตัวเล็กแบะหย้าเหมืิอนจะร้องไห้

"เปอร์~~~ข้าวขอโทษอย่าโกดกันเลยนะ"

"เปอร์ไม่โกรธก็ได้แต่ข้าวช่วยไปเที่ยวกะพี่เขาได้ไหมวันนี้เปอร์ไม่ว่างดูแลข้าวเปอร์ต้องไปสนามแข่ง ไว้ตอนเย็นเปอร์จะไปรับนะ"น้องมันพูด อ้จฉาเลยเฟ้ยย พูดกันซะน่ารักเลยอยากมีโมเมนต์แบนี้บ้างจัง(อย่ามนม อย่ามโน ท่องนะโมไว้เลย: เปเปอร์)

"จะพาเดินไปไหน อีกไกลไหม"คนตัวเล็กถามผม ไอ้น้องเปเปอร์มันพูดเกลี้ยกล่อมให้ไอ้ตัวเล็กมากับผม มันบอกให้ผมเูแลให้ดีเดี๋ยวตอนเย็นจะมารับไปสนามแข่งรถ ผมเพิ่งรู้ว่าสองคนนี้สนิทกันมาตั้งแต่เด็กมันถึงรักและ,คร์กันมากแบบนี้ไง

"ถาสก็ไม่ตอบ วุ๊!!"คนตัวเล็กโวยเมื่อผมไม่ตอบคำถาม

"ก็เห็นบอกอยากได้หมีโพล"

"แล้ว?"

"ก็เลยพามา"

"บ้านใคร"

"บ้านฉัน"

"บ้านนายเป็นโรงงานผลิตหมีโพลหรือไง!!" โวยวายอีกแล้ว ยัยนี่ชอบโวยวายจังว่ะ ไอ้ต้ามันเลีิยงน้องยังไงให้กินระเบิดเป็นอาหารหรือไง

"บ้านฉันไม่ได้เป็นโรงงานผลิต แต่พ่อฉันเป็นเจ้าชองโรงงายผลิต จบป่ะ!"

"เฮ้ย!! จิงดิ"ยัยตัวเล็กทำหน้าตกใจ รู้แค่นี้ยังตกใจถ้าเจอห้องที่ผมจะพาไปจะไม่ช็อคตายหรือไง

แอ๊ดดดด~~~~

ห้องห้องหนึ่งถูกเปิดออก ห้องใหญ่ที่ถูกตบแต่งด้วยตุ๊กตามากมายก่ายกอง ตุ๊กตาทุกตัวล่วนแต่เป็นของโพล

"อ๊ากกกก"เสียงตะโกนวี๊ดลั่นทำเอาผมหูแทบแตกยัยตัวเล็กกระโจนเข้าฟัดตุ๊กตาหมีทันที

"เบาๆ เดี๋ยวมันขาด"ผมบอก

"อยากได้อ่าาาาาา ^////^"

"เิอาสิ อยากได้ตัวไหน"

"ทุกตัว" โลภมากชิบหาย ชักจะหมั่ยไส้แล้วสิ

"ขนเอาไปให้หมด ถ้าไม่หมดฉันเตะเธอแน่!!" ผมบอกยัยตัวเล็กหันมามองค้อนผมเล็กน้อยก่อนทำเสียงจิ๊จ๊ะในลำคอ

"รออยู่นะเดี๋ยวไปเอาขนมมาให้" ผมบอกก่อนเดินลงไปข้างล่าง หยิบน้ำกับขนมขึ้นมา เอ๊ะ!! ทำไมมันเงียบจังว่ะ ผมเปิดประตูห้องเข้ามาเห็นร่างเล็กๆนอนกอดหมีโพลตัวใหญ่สีฟ้าครามอยู่ ใบหย้าตอนหลับนี่มันน่ารักชะมัด ไหนๆก็ิอยู่ใกล้แต่นี้แล้วขอกอดหน่อยแล้วกัน ผมค่อยๆล้มต้วลงนอนข้างๆ ดึงเธอมากอดไว้ก่อนจะหลับตาลง อุ่นชะมัดเลย ^^ ได้กอดแบบนี้ทุกวันก็คงจะดีสินะ