Bad (wolf) เคี้ยวขย้ำหัวใจให้จนมุม

10.0

เขียนโดย aemmy

วันที่ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 เวลา 09.31 น.

  20 ตอน
  2 วิจารณ์
  21.45K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 26 มกราคม พ.ศ. 2559 14.02 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) Good news or ...

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

ในช่วงเช้าวันที่เร่งรีบ

เเฮะๆ ตายจริงๆ เมื่คืนน่าจะกินนมอุ่นๆก่อนนอนจะได้หลับสนิทกว่านี้ ตายจริง!ถ้าเกิดวันนี้ฉันเรียนไม่เข้าใจนะ ฉันจะซื้อปืนที่มีลูกกระสุนทองคำเเละตามล่าหาเจ้าหมาป่าตัวนั้นเลย ฆ่าล้างโคตรเลยจ้าาาาา 

ติ๊ง!

เอ๊ะ เสียงเเจ้งเตือนอะไรในโทรศัพท์เนี้ยยย

ควับ 

ฉันควักโทรศัพท์ออกมาดูเเปปนึง เเล้วก็รีบเก็บเข้าไปในกระเป๋าใหม่ เชอะ จะมีอะไรล่ะก็ไอ้พวกโรคจิตส่งข้อความมาก่อกวนอ่ะสิ เห็นฉันสวยไม่ได้เลยนะเนี้ย! (หลงตัวเองไปรึเปล่าจ๊ะ) T^T เสียใจ

@มหาวิทยาลัย Scenerio

เเละเเล้วฉันก็เดินลากสังขารมาถึงมหาลัยได้เป็นที่เรียบร้อยเเล้วจ้า จะพูดยังไงดีนะ เอาเป็นว่าไม่มีตังจ่ายค่ารถเลยเดินมาเเทนเเต่(บรรยากาศสดชื่นนะจ๊ะเช้าๆ) ข้ออ้างชัดๆ 

"กรี๊ดดดดด นางทริฟมาเเล้วหรอยะ"

ว้ายยย เสียงใคร???? 

ขวับ

อ๋อ!ยัยปลาไหลไส้ตันนี้น่าาาา (ชื่อเพื่อนฉันน่าาา นางชื่อปลาไหลจ้าาา)

"มีอะไรหรอ"

"เเกๆ เเกจำตอนที่เราไปสอบสัมภาษณ์เพื่อเข้ารับฝึกงานของทาง Otio (โอทิโอ้) ได้ป๊ะ "

"อือๆจำได้ "

"เเกได้ไปโว้ยยยย เเต่ฉันไม่ได้ไปอ่าา สอบไม่ผ่าน"

ช๊อค! เเปปนึง ฉันได้ไปหรอเนี้ย ตายจริงวันนั้นฉันสอบไปเเบบลวกๆนะ หนังสือสักตัวก็ไม่อ่านไป เเถมยังพูดภาษาอังกฤษป้ำๆเป๋อๆ ตายจริง!สงสัยฉันคงเกิดมาเพื่อจะเป็นนักข่าวเนี้ยอ่ะนะ

"เฮ้ยจริงมั้ยยะ"

"จริงสิ เราสองคนลองไปถามDr.กันดีกว่า"

"เออๆ"

ฉันกับยัยไหล(เรียกสั้นๆ)รีบวิ่งฝ่าฝูงเหล่านักศึกษาเเล้วรีบไปดูป้ายชื่อบุคคลที่ได้ไปฝึกงานในที่ต่างๆ 

อิๆนั้นไงชื่อฉัน ฉันได้ไปฝึกงานที่บริษัทสำนักข่าวชื่อดังของประเทศไทย ได้เป็นนักข่าวฝึกงานประมาณ3เดือนเลยล่ะ อิๆ มันต้องดีเเน่ๆเลย ถ้าเกิดพ่อเเม่ของฉันยังอยู่นะท่านคงจะดีใจเเน่ๆเลย เเต่ไม่เป็นไรฉันจะตั้งใจ ต้องสู้ๆสิยูทริฟมาถึงขนาดนี้เเล้วจะถอยไม่ได้ ยังไงอาชีพนักข่าวก็ไม่ไกลเกินเอื้อมเเล้ว กรี๊ดๆ^^

..

@ห้องพักของDr.

ฉันรีบเข้ามานั่งรอDr.ที่กำลังบินตรงมาจากตุรกีที่กำลังไปศึกษาการคลอดลูกของเเมลงกุดจี่(เอ๊ะ!ยังไง) 

พล่าง

อ่าา นางมาเเล้วว ><

"สวัสดีค่ะ" ฉันเเละยัยไหลรีบยกมือไหว้เเก เดี๋ยวนางจะโมโห

"จ๊ะๆ" 

เอาล่ะ!เตรียมใจฟังให้ดี ฉันจะต้องอยู่รอดในที่นั้นสินะ

"หนูจะได้ไปฝึกงานจริงๆหรอค่ะ Dr."

"เเน่นอน เธอน่ะสอบเก็บคะเเนนได้เยอะมากที่สุดของคณะเลยนะ ยูทริฟ"

กรี๊ดดด นางชมฉัน อุ้ยตายเเล้ว หัวใจจะวายฉับพลัน

"เเล้วหนูต้องทำตัวยังไงบ้างค่ะ"

"รับนี้ไปสิ"

Dr.ส่งเอกสารอะไรสักอย่างมาให้ฉัน เเต่ที่ทำให้ฉันเเปลกใจคือ ทำไมในเอกสารจะต้องมีรูปวาดของหมาป่าด้วยล่ะ ขนลุกซู่เลยนะ .....

"..."

"เธอจะต้องทำได้ดีเเน่ๆ ดีกว่าฉัน"

เอ๊ะ! 

เเละเเล้วDr.ก็เดินออกจากห้องไปในที่สุด มันเเปลกๆนะ -_-;;;;

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา