สยองเดอะซีรี่ส์

          เรียวจิ เด็กหนุ่มผู้ชื่นชอบการทำกิจกรรมร่วมกับเพื่อนๆในกลุ่มเขา ได้แก่ มิสึโกะ เด็กสาวผู้หลงไหลในเสียงดนตรี ไคโตะ ผู็ชอบเล่นกีฬาบาสเป็นชีวิตจิตใจ ซึ่งเด็กทั้งสามคนนี้สนิทกันมากที่สุด พวกเขาอาศัยอยู่ที่จังหวัด ไซตามะในเเถบชนบท

          วันหนึ่งเด็กทั้งสามคนออกไปเล่นกันตามปกติ ซึ่งที่ๆพวกเขาเข้าไปเล่นนั้น เป็นบริเวณภูเขาที่เต็มไปด้วยป่ารก พวกเขาได้เล่นเกมค้นหาสมบัตกัน โดยมีกติกาว่า จะมีใครคนหนึ่งนำการ์ดสมบัตไปให้ผู้อื่นที่ไม่ใช่คนในกลุ่มไปซ่อนไว้ ซึ่งบริเวณก็มีบ้านหนึ่งหลังพอดี  เรียวจิในฐานะหัวหน้าแก๊งจึงวิ่งเข้าไปเคาะประตูบ้านหลังนั้น แต่กลับไม่มีใครเปิด เรียวจิ จึงตัดสินใจย้อนกลับ

          หลังจากนั้นประตูบ้านก็เปิดออก พร้อมกับยายเเก่คนหนึ่ง เธอเดินออกมาหน้าประตูพร้อมถามเรียวจิว่า 

ยาย : พ่อหนุ่มมีอะไรหรือปล่าวจ๊ะ

เรียวจิ : ออ คือว่า ตอนนี้พวกเรากำลังเล่นเกมซ่อนสมบัตอยู่ครับคุณยาย กติกาคือจะให้ผู้อื่นนำการ์ดสมบัติอันนี้ไปซ่อนที่ไหนก็ได้ครับ เเต่ถ้ารบกวนคุณยายก็ขอโทษด้วยครับงั้นผมไปแล้วนะครับ

ยาย : เดี๋ยวก่อนสิจ๊ะ  เดี๋ยวยายช่วยซ่อนให้ก็ได้นะ ยายซอ่นไม่ไกลหรอกจ๊ะ ยายใบ้ให้ว่าจะซ่อนไม่ไกลจากบ้านยายมากหรอกนะ

          เรียวจิจึงส่งการ์ดให้คุณยายไป จังหวะนั้นเพื่อนๆที่เหลือก็มาตามเรียวจิ เรียวจิจึงอธิบายเรื่องทั้งหมดแล้วหันไปดูอีกทีปรากฏว่า คุณยายได้เดินหายไปเเล้ว เรียวจิไม่ได้เอะใจอะไร และบอกให้เพื่อนๆเริ่มออกตามหาการ์ดสมบัต 

          เและระหว่างออกเดินหา คุณยายคนเดิมก็เดินกลับมาจากป่ามุมทึบพอดี และบอกพวกเด็กๆว่า ซ่อนเรียบร้อยแล้วจ๊ะ  พร้อมประโยคทิ้งท้าย  สมบัตหนะ ถ้าพวกเธอตายไปก็เอาไปไม่ได้หรอกนะจ๊ะ และเดินกลับเข้าบ้านไป 

         เด็กๆรู้สึกแปลกๆแต่ก็ไมไ่ด้สนอะไรเเละเริ่มมุ่งหน้าหาการ์ดสมบัติ พวกเขาตามรอยเท้าที่คุณยายเดินกลับมา 

        มิสึโกะ : นี่ คุณยายคนนั้นํนว่าแกแปลกๆนะ เอาการ์ดมาซ่อนอะไรในป่าลึกเเบบนี้ พวกเรายังเด็กแท้ๆ เล่นซ่อนขนาดนี้ใครจะหาเจอเล่า 

        ไคโตะ : เอานาเธอ  อย่าบ่นมาก รีบๆเดินตอ่เถอะ

        เรียวจิ : นั่น!!!!

          เด็กทั้ง3คนได้เดินเข้าไปในผป่าลึก จนเจอที่โลงเเห่งหนึ่ง  มันดูเงียบ และวังเวง แต่ที่น่าขนลุกกว่าคือ ที่นั้นมีโกดังร้างเเห่งหนึ่ง ที่สภาพไม่ต่ำว่า 10 ปีได้ 

        มิสึโกะ : นี่ฉันว่าพอเถอะนะ ยัยแก่นั่นเดินมาที่นี่ ที่นี่มันน่ากลัวจะตาย

        เรียวจิ  : ไปเถอะ

       เรียวจิและเพื่อนได้เริ่มบุกเข้าไปในโกดังร้างทันที บรรยากาศข้างในเงียบสงัด มีความมึดสลัวๆ พร้อมเเสงสว่างที่สาดส่องจากข้างนอกแบบ ทีละซอกๆ   ข้างในก็ประกอบไปด้วยท่อนไม้เก่าๆ เกลื่อนกลาดเต.็มไปหมด 

      ชั้นสองของโกดังก็เป็นห้องเเถวรวม6ห้อง พวกเรียวจิได้เดินเข้าไปสำรวจในนั้น ซึ่งไคโตะรู้สึกได้เหมือนมีใครกำลังจับจ้องพวกเขาอยู่อย่าไม่ละสายตา  ความขนลุกขนชันเข้ามาเเทนที่ความสนุก  แต่ทั้ง3ก็ยังพยามหาการ์ดกันตอ่ไปด้วยความเป็นเหล่าเด็กใจกล้า

     ทั้ง3คนจึงเเยกกันไปหา  โดยที่เรียวจิขึ้นไปขั้นสองของโกดัง  มิสึโกะดูห้องหลังโกดัง ไคโตะดูระเเวกหน้าโกดัง

    #ส่วนของเรียวจิ

เรียวจิ : เอ ไม่เห็นมีอะไรเลยนี่นา

และจังหวะนั้น มิสึโกะก็ได้เดินขึ้นมาด้านบน

เรียวจิ : อ่าว มิสึโกะ

มิสึโกะ : เรียวจิคุง ฉันเจอการ์ดเเล้วละ ตามฉันมานี่สิ

      มิสึโกะจึงวิ่งนำหน้าเรียวจิไป แต่ทว่าเธอวิ่งโดยไม่รอเรียวจิเลย พอรู้ตัวอีกทีเรียวจิก็คลาดสายตากับเธอเสียเเล้ว  และพบว่าตัวเองอยู่ในสถานท่ี หลังโกดัง ซึ่งเป็นที่ๆมิสึโกะตามหาอยู่ เเต่ทว่ากลับไม่มีร่องรอยของใครเลย

      เรียวจิเริ่มรู้สึกผิดสังเกตจึงได้ลองค้นหาบริเวณนั้นอย่างละเอียด และสิ่งที่ิอยู่ตรงหน้าเขา ก็ทำให้เขาหยุดชะงัก...

      #ส่วนของมิสึโกะ ที่อยู่หลังโกดังเเต่อยู่อีกมุมของห้อง

เสียงเรียวจิร้องดังขึ้น อ้าาาาาก

      เธอจึงรีบวิ่งไปตามต้นกำเนิดเสียงทันที และพบว่าสิ่งที่อยู๋ข้างห้นาเธอนั้นคือ....

        #ส่วนของไคโตะ 

    ไคโตะเองเมื่อได้ยินเสียงร้องของเรียวจิเองก็วิ่งตามไปเช่นกัน และพบวส่าสิ่งที่อยู่ตรงหน้าคือ ทั้งเรียวจิ เเละมิสึโกะ กำลังยืนอยู่ท่ามกลางศพของคุณยายคนที่เคยคุยด้วยก่อนหน้านี้ ในสภาพที่เหลือเเต่กระโหลก พร้อมเสื้อผ้าของเเก ทั้ง เรียวจิ มิสึโกะ เเละไคโตะจึงรีบหนีออกไปจากที่นี่ทันที ระหว่างที่ วิ่งหนีเสียงของคุณยายคนนั้นก็เเว่วเข้ามาพูดว่า

       พวกเธอทุกคนต้องติดอยู่ที่นี่ตลอดไป หึหึหึ

ทั้ง3คนพยามหนีเอาตัวรอด โดยการช่วยกันพังประตูโกดัง จนสำหรับเร็จเเละหนีออกมาได้ 

       #ส่วนของไคโตะ 

เขาวิ่งสุดกำลังจนกระทั้งหลุดออกมาจกาป่าได้สำเร็จ แต่ก็ต้องผงะ เมื่อไคโตะ ไม่เห็นเพื่อนของตัวเองตามมาเลยน แต่เห็นร่างของเพื่อนรักตัวเองทั้ง2 ในสภาพถูกฆ่าปาดคอหน้าบ้านคุณยายคนนั้น ไคโตะชอคจนหน้าซึดเผือด และคิดทบทวนเรื่องราวทุกอย่างเเต่ก็คิดไม่ออก จนกระทั้ง

      ไคโตะได้เห็นวิญญาณทั้ง2ของเพื่อน และคุณยายคนนั้นยืนขวางทางออกอยู่  

      เรียวจิ  :  ไคโตะ อย่าทิ้งฉันไปปป 

      มิสึกิ :  ไคโตะคุง มาด้วยกันเถอะนะ

       ยาย  :  งั้นก็ ยายให้เอาเพื่อนเธอมาได้นะ หึหึหึ มาอยู่ด้วยกันนน 

       ไคโตะ  : อย่าาาาาาาาาาานะ อ้าาาาาาาาาก