เมดจอมจุ้นกับเรื่องวุ่นๆของแก๊งมาเฟีย
8.3
เขียนโดย ดอกเรนเงะ
วันที่ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 เวลา 15.45 น.
2 ตอน
0 วิจารณ์
4,525 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 16.31 น. โดย เจ้าของนิยาย
1)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความสวัสดีท่านผู้อ่านทุกท่านครับ ผมมีนามว่า'มิกิ'และเรื่องนี้ก็มีผมเป็นตัวเองคนแรกที่ออกมาเปิดเรื่อง โฮ่ๆภูมิใจมากมาย(ชักคันฝ่าตีนซะแล้วสิ : เสียงแว่วๆของตัวละครทั้งหมด คริๆ) เชิญเข้าสู่เนื้อเรื่องได้เลยครับ
"ล้มละลาย! "ผมอุทานด้วยความตกใจ ก้จะไม่ให้ตกใจได้ยังไงอ้ะ ล้มละลายเชียวนะ! ล้มละลาย!!! YOYชาตินี้ผมคงทำบุญมากเินไปล่ะมั้ง มันเลยไปสะสมอยู่ที่ชาติหน้าT_T โฮๆนี่ผมล้มละลายจิงๆหรอเนี่ย!!?(จิง : เรนเงะ)
"ใช่ พ่อล้มละลาย เราอาจต้องจนไปสักพัก"พ่อพูด พร้อมทำหน้าเศร้าๆ ฮือ แล้วสักพักนี่มันเมื่อไหร่กาน!!!
"คุณคะ"แม่ก้เริ่มปฏิบัติการปลอบใจพ่อด้วยวิธีเดิม แต่พ่อก้ไม่สดชื่นขึ้นเลย เฮ้อ ชักสงสารพ่อแล้วสิ
"ฮัลโหลพี่วิน"
[อืม ว่าไง]
"ผมอยากให้พี่ช่วยหางานให้ผมหน่อย เอาแบบรายได้ดีๆ มีเวลาพักเยอะๆ ง่ายๆด้วยนะ"
[เห้ย งานนะเว้ย ไม่ใช่ทริปไปเที่ยวตากอากาศนะเฟร้ย! มันจะสบายไปไหม]
"เอ้า ไม่รู้ดิพี่ ผมไม่เคยทำงานนี่หว่า"
[ตอนแรกกุดีใจนะที่เด้กเรียนจบนอกมาตั้ง 4ปีอย่างมึงจะหางานทำเลี้ยงครอบครัวสักที แต่กุว่ากุคิดผิดว่ะ เด้กก้ยังเปนเด้กอยุ่วันยังค่ำ… เอาเถอะกุจะพยายามหางานสบายๆให้มึงละกัน ไม่เกินอาทิตย์นี้ มึงเตรียมตัวไว้ได้เลย ]พี่วินร่ายยาวเลย
"แต้งกิ้วครับพี่วิน แค่นี้นะครับ"
ติ้ด!
ผมวางสายพี่วิน และเดินเข้ามาภายในคฤหาสน์หลังงามอย่างอารมณ์ดีถ้าไม่ติดว่ามีมารดักหน้ารออยู่ก่อนละก้นะ
"ไง พี่สาว ดูอารมณ์ดีจริงนะ"นิกิ น้องสาวในไส้ของผมเอ่ยขึ้น แล้วดูสรรพนามที่มันเรียกผมสิ พี่สาวงั้นหรอ ฮึ่ม
"เรียกชื่อฉันแค่นี้มันไม่ตายหนอกน่า ทำไมต้องเรียกฉันว่าพี่สาวด้วยวะ ฉันเปนพี่ชายแกนะเฟ้ย"
"ฉันก้เคยบอกนายไปแล้วนะ… ตัวนายเล็กอย่างกับผู้หญิง หน้านายก้เหมือนผู้หญิง รูปร่างก้ยังเหมือนผู้หญิง แถมไอ้ผมยาวปานเถาวัลล์เลื้อยนั่นน่ะ ดูยังไงก้เปนผู้หญิงว่ะ!!!" ฮึ่ม ดูมันมันพูดสิครับ! ตรงหมดทุกอย่างเลยT^T
"ถ้าไม่นับเรื่องที่นายมีไอ้นั่นนะ ป่านนี้นายเปนผู้หญิงเต็มตัวแล้ว!"โอ มันพุดตอกย้ำความเปนผู้หญิงลึกๆ เอ้ย ความเปนผู้ายลึกๆที่อยู่ภายในใจของผม
"เหอะ ว่าแต่คนอื่นตัวเองล่ะ ห้าวจนจะแตกในอยู่แล้วเนี่ย ถ้าไม่นับเรื่องแกมีไอ้นั่นแล้วก้ไอ้นั่นเหมือนผู้หญิงทั่วไปนะ ป่านนี้แกเปนผู้ชายเต็มตัวแล้ว!!!"ผมย้อนกลับ ดูสิว่าจะเปนยังไงแล้วก้ได้ผลครับ
"ไอ้พี่บ้า! ชิ ฝากไว้ก่อนเถอะ"
"ผมไม่รับฝากครับ ถ้าอยากฝากก้ไปฝากที่ธนาคารสิ"
"ฮึ่ม พี่บ้า! ตายซะเถอะ!!! ย้ากกกกก"
โครมคราม มะขามแช่อิ่ม(อันหลังมันโผล่มาจากไหนวะ : เรนเงะ)
และสงครามระหว่างพี่น้องก้ยังคงดำเนินต่อไปโดยที่ยังไม่มีใครยอมใคร
ฝากวิจารณ์ด้วยนะเจ้าคะ
… เรนเงะ
"ล้มละลาย! "ผมอุทานด้วยความตกใจ ก้จะไม่ให้ตกใจได้ยังไงอ้ะ ล้มละลายเชียวนะ! ล้มละลาย!!! YOYชาตินี้ผมคงทำบุญมากเินไปล่ะมั้ง มันเลยไปสะสมอยู่ที่ชาติหน้าT_T โฮๆนี่ผมล้มละลายจิงๆหรอเนี่ย!!?(จิง : เรนเงะ)
"ใช่ พ่อล้มละลาย เราอาจต้องจนไปสักพัก"พ่อพูด พร้อมทำหน้าเศร้าๆ ฮือ แล้วสักพักนี่มันเมื่อไหร่กาน!!!
"คุณคะ"แม่ก้เริ่มปฏิบัติการปลอบใจพ่อด้วยวิธีเดิม แต่พ่อก้ไม่สดชื่นขึ้นเลย เฮ้อ ชักสงสารพ่อแล้วสิ
"ฮัลโหลพี่วิน"
[อืม ว่าไง]
"ผมอยากให้พี่ช่วยหางานให้ผมหน่อย เอาแบบรายได้ดีๆ มีเวลาพักเยอะๆ ง่ายๆด้วยนะ"
[เห้ย งานนะเว้ย ไม่ใช่ทริปไปเที่ยวตากอากาศนะเฟร้ย! มันจะสบายไปไหม]
"เอ้า ไม่รู้ดิพี่ ผมไม่เคยทำงานนี่หว่า"
[ตอนแรกกุดีใจนะที่เด้กเรียนจบนอกมาตั้ง 4ปีอย่างมึงจะหางานทำเลี้ยงครอบครัวสักที แต่กุว่ากุคิดผิดว่ะ เด้กก้ยังเปนเด้กอยุ่วันยังค่ำ… เอาเถอะกุจะพยายามหางานสบายๆให้มึงละกัน ไม่เกินอาทิตย์นี้ มึงเตรียมตัวไว้ได้เลย ]พี่วินร่ายยาวเลย
"แต้งกิ้วครับพี่วิน แค่นี้นะครับ"
ติ้ด!
ผมวางสายพี่วิน และเดินเข้ามาภายในคฤหาสน์หลังงามอย่างอารมณ์ดีถ้าไม่ติดว่ามีมารดักหน้ารออยู่ก่อนละก้นะ
"ไง พี่สาว ดูอารมณ์ดีจริงนะ"นิกิ น้องสาวในไส้ของผมเอ่ยขึ้น แล้วดูสรรพนามที่มันเรียกผมสิ พี่สาวงั้นหรอ ฮึ่ม
"เรียกชื่อฉันแค่นี้มันไม่ตายหนอกน่า ทำไมต้องเรียกฉันว่าพี่สาวด้วยวะ ฉันเปนพี่ชายแกนะเฟ้ย"
"ฉันก้เคยบอกนายไปแล้วนะ… ตัวนายเล็กอย่างกับผู้หญิง หน้านายก้เหมือนผู้หญิง รูปร่างก้ยังเหมือนผู้หญิง แถมไอ้ผมยาวปานเถาวัลล์เลื้อยนั่นน่ะ ดูยังไงก้เปนผู้หญิงว่ะ!!!" ฮึ่ม ดูมันมันพูดสิครับ! ตรงหมดทุกอย่างเลยT^T
"ถ้าไม่นับเรื่องที่นายมีไอ้นั่นนะ ป่านนี้นายเปนผู้หญิงเต็มตัวแล้ว!"โอ มันพุดตอกย้ำความเปนผู้หญิงลึกๆ เอ้ย ความเปนผู้ายลึกๆที่อยู่ภายในใจของผม
"เหอะ ว่าแต่คนอื่นตัวเองล่ะ ห้าวจนจะแตกในอยู่แล้วเนี่ย ถ้าไม่นับเรื่องแกมีไอ้นั่นแล้วก้ไอ้นั่นเหมือนผู้หญิงทั่วไปนะ ป่านนี้แกเปนผู้ชายเต็มตัวแล้ว!!!"ผมย้อนกลับ ดูสิว่าจะเปนยังไงแล้วก้ได้ผลครับ
"ไอ้พี่บ้า! ชิ ฝากไว้ก่อนเถอะ"
"ผมไม่รับฝากครับ ถ้าอยากฝากก้ไปฝากที่ธนาคารสิ"
"ฮึ่ม พี่บ้า! ตายซะเถอะ!!! ย้ากกกกก"
โครมคราม มะขามแช่อิ่ม(อันหลังมันโผล่มาจากไหนวะ : เรนเงะ)
และสงครามระหว่างพี่น้องก้ยังคงดำเนินต่อไปโดยที่ยังไม่มีใครยอมใคร
ฝากวิจารณ์ด้วยนะเจ้าคะ
… เรนเงะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ