『 YAOI R18 』 เด็กข้าใครอย่าแตะ!

10.0

เขียนโดย poppill

วันที่ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 เวลา 14.03 น.

  2 chapter
  2 วิจารณ์
  4,861 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 07.19 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) EP.1 ชีวิตที่ไม่มีเขา

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

『 เรียวตะ 』

          2 ปีที่ผมไม่ได้เจอเขา ทำให้ผมลืมเรื่องราวของเขาไปซะเกือบหมด จนผมแทบจะจำหน้ารุ่นพี่คนนั้นไม่ได้แล้ว รู้แค่ว่าตอนนี้เขากลายเป็นนายแบบชื่อดังที่กำลังเรียนต่อรร.โกคุโย ก็เท่านั้น

          เขาไปไกลจนผมไม่สามารถเอื้อมถึง เท่าที่ผมทำได้คือยอมปล่อยให้สัญญาในวันนั้นเป็นแค่สัญญาในอดีตที่ต่างคนต่างไม่สนใจมันอีกแล้ว แต่ยังมีอยู่สิ่งนึงที่ทำให้ผมไม่ลืมเขาซะที นั่นก็คือ เรียวตะ ลูกหมาน้อยตัวเล็กที่ไม่เคยห่างผมไปไหนจนตอนนี้ตัวมันเริ่มใหญ่ขึ้น และทำให้ผมอุ่นใจทุกครั้งที่ได้กอดมัน

          "..." แต่ทำไมผมถึงยังรู้สึกเหงาแล้วก็เจ็บแปร้บๆที่หัวใจอยู่นะ นึกถึงหมอนั่นทีไรก็ทรมาณจิตทุกที มันน่าหงุดหงิดชะมัด

          แต่ก็ไม่ใช่ว่าเขาจะเปลี่ยนไปคนเดียวหรอกนะ ผมก็ได้ไปเรียนต่อในเมืองเหมือนกัน ชีวิตวัยเรียนมัธยมต้นในเมืองมันวุ่นวายกว่าที่คิด และผมก็ไม่ได้ติดตามข่าวของรุ่นพี่อีกเลย

『 ชีโร่ 』

          ณ รร.โกคุโย

          "เฮ้อ...เลิกเรียนซะที"
          "ชีโร่ ไปหาอะไรกินก่อนกลับกัน" มิโนวิ่งมาหาผม
          "เอาสิ"
          "~" ยัยมิโนทำท่าดีใจก่อนจะวิ่งกลับไปเก็บของ

ณ แบล็คคาเฟ่ (ทั้งเรื่องมีอยู่ร้านเดียว555)

          "มิโน"
          "หือ?"
          "ปิดเทอมนี้ฉันจะกลับบ้านนะ"
          "จริงสิ นายมาจากต่างจังหวัดนี่นา"
          "อื้อ"
          "...กลับไปหาน้องชายหรอ?" มิโนถามต่อ
          "เธอรู้ได้ไง?"
          "โถ เมื่อก่อนนายพูดถึงแต่หมอนั่นตลอดเลยนี่นา เดี๋ยวนี้ไม่เห็นเล่าอะไรก็เลยคิดว่าคงไม่ได้เจอกันตั้งแต่ย้ายมาในเมือง"
          "ก็ตามนั้นแหละ"
          "อยากเห็นหน้าน้องชายนายจังเลย ท่าทางจะน่ารักน่าดูเลยน้า~"
          "..."
          "นี่ๆ น้องชายนายเป็นคนยังไงอ่ะ บอกหน่อยสิๆ>0<"
          "จำไม่ได้แล้วล่ะ"
          "เอ๋?" ทั้งหน้าตาแล้วก็นิสัย ผมจำหมอนั่นไม่ได้เลย ป่านนี้คงโตเป็นหนุ่มแล้วล่ะมั้ง เอาจริงๆผมลืมหมอนั่นไปสนิทเลย สัญญาในครั้งนั้นผมก็ไม่คิดจะจริงจังอะไรมาก นี่ก็นานแล้วที่ผมไม่ได้กลับไป หวังว่าเรียวตะคงไม่ซื่อรอผมมาตลอดหรอกนะ

          "ชีโร่!"
          "!?"
          "นายฟังฉันอยู่รึเปล่าเนี่ย?"
          "โทษทีๆ เมื่อกี้ว่าอะไรนะ?"
          "ฉันบอกว่าพรุ่งนี้ฉันจะไปหานายที่คอนโดจะได้ม้ายยย?"
          "อ๋อได้ๆ"
          "ฮิๆ โอเคร งั้นพรุ่งนี้เจอกัน" มิโนตอบก่อนจะเดินออกจากร้าน
          "..."

          คิดถึงไอ้เด็กบ้านั่นชะมัดเลย แต่ผมก็ไม่รู้ว่าตอนนี้หมอนั่นย้ายไปไหนรึยัง ถึงกลับไปแล้วเจอ ก็ไม่รู้จะเริ่มยังไง จะขอโทษยังไง จะชวนคุยยังไงอยู่ดี แล้วถ้าหมอนั่นลืมผมไปแล้วล่ะ...ผมควรทำยังไง?

          "ปัดโธ่เอ้ย สติไอ้ชีโร่ สติ!" ผมตบหน้าตัวเองไปมา ผมคิดมากเกินไปรึเปล่าเนี่ย

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา