รักวุ่นๆในรั้วโรงเรียน

 "เธอ......เข้ามาทำอะไรที่นี่" เนตรสะดุ้งอย่างตกใจ
"ใครน่ะ?!"เนตรตะโกนและทำท่าเตรียมตัวจะกลับ
"เธอควรจะตอบคำถามของฉันก่อนนะ เพียงตา...บุญกำเนิด"หะ!?เขารู้ชื่อเราได้ย้งไงน่ะ!?เนตรคิดอย่างขวัญเสีย
"ก็ไม่ยากหรอก กะอีแค่ชื่อเด็กผู้หญิงคนๆนึงในหอพักหญิงที่เข้ามาใหม่"เสียงปริศนาตอบกลับราวกับว่ารู้ว่าเนตรคิดอะไรอยู่
'ดูท่าจะไม่ดีเสียงนั่นเป็นเสียงผู้ชายสู้ด้วยคงลำบาก'เนตรคิดและวิ่งทันทีและอยู่ดีๆก็มีมือมาขว้าเอาไว้
"จะไปไหนนี่เธอ!!"ชายปริศนาคว้ามือทั้งๆที่เนตรวิ่งอยู่เนตรนั้นเป็นคนที่ค่อนข้างแรงเยอะจึงสะบัดหลุดอย่างไม่ต้องสงสัย
"พลัก!"เสียงดังสนั่นหวั่นไหวชายปริศนาไม่คิดว่าเนตรจะสะบัดหลุดเลยไม่ทันได้ตั้งตัวจึงล้มไปข้างหน้าเนตรซึ่งหันมาพอดีเพราะอยากรู้ว่าชายปริศนาวิ่งตามมารึไม่เลยกลายเป็นว่า...
"โอ้ย!!"เนตรหลับตาปี๋เพราะพอจะเดาออกได้ว่าชายปริศนาล้มทับแน่ๆ และมันก็เป็นอย่างที่เนตรคิดจริงๆ แต่เนตรต้องตะลึงเมื่อเห็นผู้ชายปริศนาที่กำลังค่อมเธออยู่นั้น เป็นผู้ชายที่หล่อมาก!ดวงตาคมๆใบหน้าขาวใสสะอาดดวงตาสีดำและเส้นผมสีดำทำให้เขาดูมีเสน่ห์ยิ่งขึ้นและดูหน้าตาน่าจะประมาณเท่าเธอไม่ก็เด็กม.ต้น ในขณะเดียวกันเด็กหนุ่มก็คิดเช่นกันว่าทำไมเด็กผู้หญิงที่เข้ามาใหม่ถึงเข้ามาในป่านี้ไม่รู้รึยังไงว่าป่านี้มีประวัติ...ในคณะที่ต่างคนต่างอยู่ในภวังค์ฝ่ายชายก็รู้สึกตัวก่อนจึงลุกขึ้นและมองเธอตรงมาที่เธออย่างเย็นชา
"เอ่อ..คือ.."เนตรไม่รู้จะพูดอะไรจึงได้แต่อำๆอึ่งๆ
"เธอเข้ามาทำอะไรที่นี่"เด็กหนุ่มถามขึ้นทั้งๆที่สายตาไร้ซึ่งอารมณ์ใดๆ
"ฉันก็แค่มาสำรวจเรื่อยเปื่อย..ในฐานะเด็กใหม่น่ะทำไมเหรอ?"เนตรถามตรงๆแบบซื่อๆ
"เหอะ" เด็กหนุ่มไม่พูดอะไรและเดินจากไป
"เห้!! นายจะไปไหนน่ะ!?"เนตรตะโกนถามเพราะเด็กหนุ่มเริ่มเดินไปไกลจากเธอแล้ว
"ไม่ต้องรู้หรอก..ทางที่ดีเธอควรไปที่หอพักก่อนนะ อีก5นาทีจะห้าโมงเด็กหออย่างเธอจะซวยเอาถ้าไม่รีบไป"ชายหนุ่มหันมาสบตาเล็กน้อยและเดินเข้าไปในป่าอย่างรวดเร็ว หืม?ห้าโมงแล้วทำไมเหรอเด็กสาวคิดอย่างงงๆพลางมองนาฬิกาที่ข้อมือของตน 
"5โมง..รึว่า!!"เนตรรู้สึกว่าจะซวยเหมือนที่นายนั่นบอกซะแล้ว.....