My baby คนนี้ของฉัน

-

เขียนโดย witchwhite

วันที่ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 เวลา 11.36 น.

  2 ตอน
  20 วิจารณ์
  5,102 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 16.29 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) My

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

Hello Hello 나름대로 용길 냈어요

Hello Hello 잠시얘기 할래요

Hello Hello 내가 좀 서툴진 몰라도

Who knows 어쩜 우린 잘 될지도 몰라

내가 다가서야 하는지 좀 더 기다려야 하는지

...Hello Hello ดึงความกล้าของตัวเองออกมา
Hello Hello คุยกันเพียงชั่วครู่จะได้ไหม
Hello Hello  ฉันอาจจะดูร้อนรนไปสักนิด
ใครจะไปรู้ เราจะทำได้ดีในตอนจบ...

 

     "แกกกกกก ไอ้ชุบ ทำไมแกไม่บอกฉันว่าเราเปลี่ยนที่ปรึกษาวะ" ฉันนั่งลงที่โต๊ะกินข้าวที่เพื่อนสาวตัวดีกำลังกินขนมหวานของมันอย่างมีความสุข

     "อะไร? ลูกชุบบอกสายลมไปแล้วนะ" เสียงใสบอกด้วยแววตาใสซื่อ

     "บอกแล้ว? ตอนไหน?" คนอย่างฉันเนี้ยนะ จะลืม ไม่มีทางหรอก

     "ก็จดหมายที่ลูกชุบให้สายลมไปไง ที่ลูกชุบบอกว่า อาจารย์นารีฝากมาให้อ่ะ" ลูกชุบยังคงบอกพร้อมกับตักขนมหวานเข้าปากอย่างสบายใจ

     จดหมายงั้นเหรอ? อย่าบอกนะ.. ว่าจดหมายนั้นมีเรื่องการเปลี่ยนอาจารย์ที่ปรึกษา โอ๊ยยย ให้ตายเถอะ ทำไมฉันถึงเซ่อแบบนี้เนี้ย << ยังไม่ไ้ด้เปิดอ่าน

     "อย่างงั้นเหรอ? โทษทีๆนะลูกชุบนะ" ฉันขอโทษอย่างจริงใจพร้อมกับอ้อนวอนด้วยสายตาอย่างสุดพลัง

     "ไม่เป็นไรหรอก แล้วสายลมกินอะไรมารึยัง? กินขนมหวานกันไหม?" โอ้ยยย อะไรจะน่ารักใสซื่อขนาดนี้ ถ้าไม่บอกว่ามีพ่อเป็นทหาร แม่ยังเป็นหมอทหารอีก ฉันก็คงจะคิดว่าเป็นคุณหนูผู้อยู่แต่ในบ้านหลังโตๆที่มีคนคอยเอาใจทุกอย่าง

     "ไม่อ่ะ แล้วเรียนเสร็จนี่จะกลับเลยไหม?"

     "กลับเลย สายลมกลับด้วยกันนะ วันนี้ดูท่าว่าฝนจะตก ถ้านั่งรถตู้แล้วไปต่อวินมอไซต์เข้าบ้านได้เปียกแน่ๆ" ลูกชุบบอกอย่างเป็นห่วง ฉันนี่ช่างมีเพื่อนที่แสนดีจังเลยนะ ><

     ทำไมรู้สึกเหมือนโดนจ้อง...มีใครกำลังมองฉันอยู่เหรอ? หรือว่าคิดไปเอง ต้องคิดไปเองแน่ๆเลย อย่าคิดมากสิสายลม อีก 2 อาทิตย์ก็จะได้กลับบ้านแล้วนะ คิดถึงจังเลยน้า

 

     ซ่าาาา ซ่าาาาา∼

     "จอดตรงนี้ก็พอแล้ว เดี๋ยวฉันเดินเข้าไปหอเอง" ฉันบอกลูกชุบที่ให้คนขับรถพาฉันมาส่งหอ ที่ฝนนี่ก็ตกอย่างกับไม่เคยตก 

     "ไม่ได้ๆ เดี๋ยวขับไปจอดหน้าหอให้ จะได้ไม่เปียกฝนเยอะ พรุ่งนี้ก็สอบแล้วนะ เดี๋ยวไม่สบายมันจะเรื่องใหญ่นะ"

     "ขอบใจนะลูกชุบ"

     รถคันแพงเลี้ยวเข้าไปจอดที่หน้าหอของฉัน ฉันบอกขอบคุณลูกชุบและก็ไหว้ขอบคุณคุณลุงที่ขับรถมาส่งก่อนจะเปิดประตูรถและวิ่งเข้าไปในหอพักและเดินขึ้นไปห้องตัวเอง

 

     ฉันพักอยู่ชั้น 2 เดินขึ้นไปเลี้ยวซ้ายไปห้องมุมสุดก็เป็นห้องของฉันแล้ว แต่ยังไม่ทันที่ฉันจะได้ไขกุญแจเข้าห้อง ก้มีสายเข้ามาก่อน

     091xxxxxxx

     หือ? ใครโทรมา?

     ฉันตัดสินใจกดรับพร้อมกับไขกุญแจเข้าห้องของตัวเองไป

     "ฮัลโหล"

     (น้าน้ำๆ แม่ลมรับสายหนูแล้ว) เสียงเด็กหญิงที่สดใสร่าเริงดังมาตามสาย

     "หนูฟ้า เป็นยังไงบ้างลูก?" ฉันถามอย่างดีใจที่ได้ยินเสียงเด็กหญิง

     (หนูสบายดีค่ะ เมื่อไหร่แม่ลมจะกลับบ้านคะ หนูฟ้าปิดเทอมแล้ว เทอมนี้หนูฟ้าสอบได้ที่ 1 ด้วยนะ)

     "เก่งจังเลย เป็นเด็กดีต้องให้รางวัล หนูฟ้าอยากได้อะไรคะ?"

     "แม่ลมบอกว่าถ้าหนูฟ้าสอบได้ที่ 1 จะพาหนูฟ้าไปเที่ยวใช่ไหม?)

     "ใช่แล้ว หนูฟ้าอยากไปไหนลูก"

     (หนูฟ้าอยากไปอยู่กับแม่ลมตอนปิดเทอม นะๆๆๆ หนูฟ้าจะเป็นเด็กดี ไม่ดื้อไม่ซนจริงๆ)

     "แล้วขอคุณยายรึยัง? ถ้าคุณยายไม่อณุญาติก็ไม่ได้มานะ"

     (บอกคุณยายแล้ว คุณยายบอกว่า ให้แม่ลมมาก่อน)

     "เก่งจังเลยน้าาา งั้นรอแม่แป๊บเดียวนะ ให้แม่สอบเสร็จแล้วจะไปรับมาอยู่ด้วย"

     (เย้ๆ∼ แม่ลมใจดีที่สุดเลย รักแม่ลมที่สุดเลย)

     "แม่ลมก็รักหนูฟ้า เป็นเด็กดีด้วยนะลูก ฝากหอมแก้มคุณยายกับน้าน้ำให้ด้วยนะ"

     (ได้คะ ^^)

     "งั้นแค่นี้ก่อนนะ แม่ลมจะอ่านหนังสือแล้ว"

     (ค่าาา)

     "บ๊ายบาย"

     (บ๊ายบาย)

     เอาล่ะ ฉันต้องอ่านหนังสือแล้ว พรุ่งนี้ฉันมีสอบ สู้ๆ !!

 

     อื้มมมมม เมื่อยจังเลย กี่โมงแล้วเนี้ย? โห ! 3 ทุ่ม มินาล่ะ ก็ว่าอยู่ว่าทำไมหิวจัง ลงไปหาไรกินข้างล่างหน่อยดีกว่า ซื้อเผื่อพรุ่งนี้ไว้เลยก็ดีนะ จะได้ไม่ต้องไปฝ่าประชากรมนุษย์ในเซเว่นที่ไม่รู้จะเยอะไปไหน แต่ฉันว่าฉันอาบน้ำก่อนจะดีอยู่นะ ตอนกลับมาก็เปียกฝนแล้วก็ลืมไปเลย 

     นี่ขนาด 3 ทุ่มแล้ว ประชากรยังพลุกพล่านเต็มไปหมด ฉันที่อยู่ในเสื้อยืดสีขาวตัวโคร่งกับกางเกงขาสั้นตัวหลวม และกำลังยืนรอจ่ายเงินให้พนักงานในเซเว่น

      "345 บาทค่ะ" พนักงานเซเว่นบอกฉัน ฉันจ่ายเงินและเดินออกมา แต่ไม่รู้ว่ามันเป็นความโชคดีบนความโชคร้ายรึเปล่านะที่อยู่ๆก็..

 

     ซ่าาาาาาา ซ่าาาาาาาา

 

     ฝนตก...อีกแล้ว ทำยังไงน่ะเหรอ? วิ่งสิคะวิ่งงงงงงงงงงง∼

     แฮ่กๆๆๆ เหนื่อยชิพเลย แล้วเปียกไปหมดแล้วเนี้ย โว้ะ !! ดีนะที่ฉันยังไม่ได้สระผม ไม่งั้นคืนนี้ต้องสระผมสองรอบแน่ๆ มันทำไมน่ะเหรอ? ก็ขี้เกียดไง คือผมฉันมันยาวถึงเอวแล้วสระที่ก็นานนนนนนนนนนนเชียว ไหนจะรอแห้งอีก ไม่ต้องนอนกันพอดี แล้วทำไมไม่ตัดน่ะเหรอ? เข็ด เข้าใจคำว่าเข็ดไหม? น่าจะเคยโดนนะ 'เอาแค่ปลายออกก็พอนะคะ' แล้วเป็นไง ผมสั้นเลยจ้า 

     "อ๊า อ๊าส์ อ๊ะ อ่าส์" เสียงมาจากห้องข้างๆฉัน นี่มันอะไรกันเนี้ย !? นี่มันหอหญิงนะ คนพวกนี้ทำอะไรกัน !! ให้ตายเถอะ เรื่องบ้าชัดๆเลย 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา