แรดชิบหาย เมียอย่างมึง!

ตอนที่ 13

 

 

 

ต้นข้าว

 

ภายในห้องนั่งเล่นผมและไอ้หล่อกำลังนอนเท้าแขนบนหมอนอิงที่พื้นห้อง ไอ้หล่อดีดขาไปมาใช้ดินสอกดของผมตีหัวตัวเองขณะกำลังคิด เมื่อวานผมโทรไปบอกพี่เตชินว่าจะเข้าไปช่วยถ้าว่างๆ เพราะหน้าที่ใหม่ของผมตอนนี้คือต้องมานั่งติวให้แฟนสุดหล่อทุกวันหลังเลิกเรียน ป๋าจะให้ค่าจ้างผมก็รับไว้ แต่ที่รับเพราะอยากเก็บเงินไปซื้อเวสป้ามาขี่ไปเรียนเองบ้างโดยไม่ต้องพึ่งใคร หลังจากได้รถผมก็ไม่ขอรับเงินอีก

 

"ทำไมคณิตชอบมีหลายสูตร ไม่คิดว่าคนเรียนมันจะงงบ้างเหรอวะ" ครับ อย่างที่ได้ยิน มันทำข้อสอบเก่าๆไปก็บ่นไป ผมหนุนแขนตัวเองนอนเอียงหน้าเข้าหามัน

 

"ไหน เอามาดู" ผมผงกหัวขึ้นพลิกตัวคว่ำดึงข้อสอบมาดู "ก็ถูกแล้ว จะงงทำไม" ผมยื่นคืนให้

 

"ก็แค่สงสัย"

 

"บ่นว่ะ หิวไหมกูลงไปหาของกินเล่นมาให้" ผมยันตัวลุกขึ้นนั่งวางมือสองข้างตรงหว่างขา เวลาไอ้หล่อมันคิดเยอะท้องมันจะทำงานหนักไปด้วย(มันบอก) ผมเลยต้องลงไปห้องครัวหลายรอบเพราะมันถีบส่งให้ไป อืม กูเนี่ยคนใช้ชัดๆ

 

"หิววว เอาส้มมาปอกใส่จานให้ด้วย" เสียงทุ้มเอ่ย เพทายไล่ทำทีละข้ออย่างใจเย็น สองเดือนก็แค่ 60 กว่าวัน ถ้าหักวันนี้ไปก็เหลือไม่มากแล้ว

 

เห้อ ต้องทำได้ดิวะ

 

ผมปล่อยให้ไอ้หล่อนอนทำไปเรื่อยๆ ส่วนตัวเองก็ลงมาหาอะไรให้คุณชายเขาเคี้ยวเล่นแก้เครียด ร่างบางผลุบหายเข้าห้องครัว ป้าแม่บ้านเห็นต้นข้าวฉีกยิ้มกว้างเดินไปหยิบจานคุ๊กกี้ส่งให้

 

"คุณชายชอบทานคุ๊กกี้รูปหมีค่ะ" ผมรับมาเอ่ยขอบคุณ คนบ้านนี้ใจดีกันทุกคน ผมคิดว่าจะมีพวกไม่ชอบผมเสียอีก

 

"แล้วคนอื่นหายไปไหนหมดครับ"

 

"คุณท่านไปประชุมที่ต่างประเทศค่ะ คุณชายกลางไปทำงานเห็นเธอว่าจะกลับดึกๆ" ผมก็ว่าบ้านเงียบๆมือบางถือถาดขนมกับน้ำเดินขึ้นบันได ยังไม่ทันถึงขั้นที่สี่เสียงพูดคุยก็ดังตามหลังมาให้ได้ยิน

 

"คุณต้นข้าวเธอน่ารักดีนะป้า ขนาดหนูเป็นผู้หญิงยังอายเลย ป้าเห็นเธอเข้าครัวไหม คล่องมือมาก"

 

"อืม คุณต้นน้ำคงสอนเธอมาดี ตอนเล็กๆคุณต้นน้ำก็ชอบพาเธอมาเล่นกับคุณชายใหญ่"

 

"คุณพีชเนี่ยนะป้า"

 

"ก็คุณชายเล็กเธอขี้แกล้ง เจอหน้ากันทีก็ตั้งแง่ใส่กัน ไม่รู้โตมานึกเกิดชอบกันได้ยังไง"

 

"เป็นหนูๆก็ชอบนะป้า คุณต้นข้าวเธอท่าจะนิสัยดี หนูชอบอ่ะป้า"

 

"เอ๊ะ เธอนี่ยังไง ไปๆ เตรียมน้ำให้คุณชายกลางหรือยัง เกิดเธอมาไม่ทันเตรียมจะโวยวายเอา"

 

"เรียบร้อยแล้วป้า หนูทำตั้งแต่เย็น คุณชายกลางชอบมองหนูตาดุๆ หนูกลัว"

 

ผมได้ยินแล้วก็ขำ ไอ้หล่อมันแสบตั้งแต่เด็กเลย สงสัยจริงว่าเราเคยมาบ้านหลังนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ พี่ต้นน้ำที่จริงห่างกับผมตั้ง 5 ปี ตอนปี 1 พี่ต้นน้ำเรียนบริหาร พอจบมาก็ไปเรียนวิศวกรรมโยธา ตอนนี้ก็ปี 3 ครับ ขยันมาก ทั้งเรียนทั้งทำงาน

 

"นานมากกกก" ไอ้หล่อนอนกลิ้งกับพื้นเหมือนเด็ก ผมวางถาดบนโต๊ะญี่ปุ่นที่วางใกล้ๆยื่นหน้ามองกระดาษข้อสอบที่เสร็จครบทุกข้อ

 

"แอบดูเฉลยรึเปล่าหล่อ ทำไมเสร็จไว" ผมหยิบขึ้นมาดู ไอ้หล่อยิ้มกวนตีนกลิ้งมาหนุนตักผมที่นั่งขัดสมาธิอยู่

 

"เสร็จไวเหรอ ปกติกว่ากูจะเสร็จก็นานอยู่นะแฟน" ผมเขินดิ แม่งชอบหื่นทุกเวลา

 

"คนละเสร็จแล้ววว" ผมบีบจมูกโด่งที่ย่นจมูกใส่ เพื่อนมึงจะรู้ไหมหล่อว่ามึงโคตรเด็กเลย

 

"แฟนก้มหน้ามา เค้าจะกัดแก้ม" มันทำหน้าหมันเขี้ยว ผมก็ก้มหน้าลงเอียงให้มันกัด น้ำลายครับ เต็มแก้มผมเลย

 

"เดี๋ยวนี้เมียแรด ชอบสมยอม"

 

"ด่ากู เออ วันหลังกูไม่ยอมแล้ว" ผมงอนดันหัวมันหล่นจากตัก ไอ้หล่อจะเกียดตะกายมานอนจนได้

 

"ยอมเหอะ เมียยอมผัวก็ชอบ ฟอด~ น่ารักมาก" เพทายยิ้มชอบใจตบหน้าต้นข้าวเบาๆเอ่ยชม

 

ผมรู้สึกรักมันมากขึ้นทุกวันๆ ถึงไอ้หล่อจะเรียกผมเป็นแฟนบ้าง เมียบ้างตามอารมณ์ของมัน แต่ผมก็พอใจมากไม่ว่ามันจะเรียกอะไร

 

"อย่ายิ้มครับ เดี๋ยวหื่นเป็นเด็กใจแตก" เสียงกลั้วหัวเราะดังขึ้นเมื่อพูดจบ เพทายยกมือปิดหน้าส่ายไปมาประกอบท่าทาง

 

"ไอ้บ้า กี่ทุ่มแล้วหล่อ จะได้กินๆแล้วอาบน้ำนอน" ผมก้มลงเก็บหนังสือกับใบคำตอบรวมๆวางที่โต๊ะ นับวันเหมือนเลี้ยงลูก ต้องดูตลอดอาบน้ำกินข้าวหรือยัง

 

"สามกว่าๆ ยังไม่ง่วงเลย ฮ้าววว"

 

"อืม ไม่ง่วงแต่หาว เห้อ ไปอาบน้ำก่อนที่เหลือค่อยว่ากัน"

 

"คร้าบบบ ฟอด~ ฟอด~ เมียอาบกับเค้าดิ"ผมจ้องหน้ามันก่อนแยกเขี้ยวใส่ เพทายคว้าผ้าเช็ดตัวมาเดินล่อนเข้าห้องนอนทีห้องน้ำที ตกลงมึงจะอาบไหมหล่อ แล้วดูมัน แก้ผ้าอะไรตรงนี้วะ!

 

กูสิควรใจแตก ไม่ใช่มึงเลยหล่อ ผัวชอบอ่อย

 

"มึงไปแก้ในห้องน้ำเลยนะ!!" ผมหน้าบึ้งยกนิ้วชี้ไปที่ห้องน้ำ ไอ้หล่อแลบลิ้นถอดกางเกงช้าๆกัดปาก ยั่วกูอีกแม่ง!

 

"อ่อยนะเนี้ย อาบน้ำกันๆ" ผมยืนกัดฟันแน่นหลับตาลงอย่างใจเย็น

 

"ไม่อาบด้วยกันเหรอเมีย กูถูหลังให้" เพทายขยับกายเข้ามาใกล้ต้นข้าว หลับตาแน่นปรี๊ดแตกแน่

 

"หล่อ! หยุดเล่นแล้วไปอาบน้ำเลยนะเว้ย อ้ากกก บอกว่าหยุดไงวะ" ต้นข้าวแหกปากร้องลั่น เพทายจะเอื้อมมือมารวบตัวแต่คุณแฟนดันลืมตาขึ้นมาเห็นก่อน สองคนวิ่งไล่กันหายเข้าไปในห้องน้ำ หึ ห้องน้ำไง

 

"แฮ่กๆ เหนื่อยเลยมึงแม่ง" ผมบ่นด้วยหอบด้วย ไอ้หล่อมันกดล็อคประตูห้องน้ำนัยน์ตาแวววาวจ้องเขมือบเหยื่อ

 

"เสร็จกูแล้วต้นข้าวว แง่มๆ"

 

"อย่านะคุณชาย ไม่นะ อย่าทำบ่าว ไม่!" ผมปัดป้องถอยหลังชนอ่างที่เปิดน้ำใส่จนเต็ม กลิ่นหอมๆของครีมอาบน้ำลอยฟุ้งขึ้น เล่นกับมันหน่อย ฮ่าๆๆๆ

 

"ว่าแต่กูไอ้สัส ลีลาว่ะเมีย ถอดๆมากูรู้ว่าอยาก"

 

"อยากอะไร?" ผมถามมันยิ้มๆ

 

"อยาก...กระทืบมึงเนี่ย! ตู้ม!! ฮ่าๆๆๆ ตกน้ำหมดท่าเลยเมีย"

 

"แค่กๆ ไอ้สัสหล่อ! คืนนี้อด กูงอน"ผมถอดเสื้อออกโยนทิ้งข้างอ่าง ตามมาด้วยกางเกงจนร่างเปลือยเปล่า ไหนๆก็เปียกงั้น...

 

กูยอมอาบน้ำกับมึงก็ได้วะ

 

ผมกับไอ้หล่อออกมายืนเช็ดผมกันข้างนอก คงจำกันได้ว่าผมไม่ชอบเป่าไดร์และครั้งนี้ไอ้หล่อมันก็บังคับผมอีกจนได้

 

ฟู่ว์ ฟู่ว์

 

"ร้อนไปๆ" ผมร้องทักเมื่อมันเพิ่มระดับของแรงขึ้น เพทายกดลดระดับลงคว้าหวีมาสางผมไม่ยาวมากให้เข้าทรง จรดริมฝีปากลงบนผมนิ่มหอมกลิ่นแชมพูอ่อนๆ

 

"ทำไมมึงชอบเป่าผมวะ กูว่ามันร้อนๆ" ผมกดเล่นเกมส์ในมือ ปากก็ถามมันไปด้วย เพทายวางไดร์ลง

 

"ผมจะได้แห้งไวๆไง ไม่ชื้นด้วย เวลานอนถ้ามึงนอนเปียกๆเดี๋ยวหัวก็ขึ้นเชื้อรา" ผมกดหยุดเกมเอี้ยวตัวมาหามัน

 

"เชื้อรา! บนหัวกูเนี่ยนะ" ผมสิบเก้าแล้วยังไม่รู้เลยว่าหัวมันขึ้นได้ด้วย

 

"ไม่รู้ว่ะ เฮียพีชบอกกูมา" เพทายตอบ ขายาวก้าวลงจากเตียงไปเก็บไดร์เข้าที่ก่อนเหลือบเห็นคุ๊กกี้กับน้ำผลไม้ที่ยังไม่กิน

 

ร่างใหญ่ถือถาดขนมมาวางบนพื้นก่อนเดินไปกดโทรทัศน์ดูรายการต่างๆ ผมหอบเอาผ้าห่มลงมากองที่พื้นข้างๆไอ้หล่อ เดินไปอีกรอบหยิบหมอนข้างมาวางก่อนจะล้มตัวลงนอนแนบพื้นเย็นๆ

 

"ไปนอนห้องนั่งเล่นไหมวะ นอนพื้นเย็นๆพากันไม่สบายพอดี" เพทายมองคนรักที่เอาหมอนข้างมาหนุนหัวนอนดึงผ้าห่ามาปิดตัวตาดูหนังที่ฉายบนจอ

 

"ไม่เอา โซฟามันไม่กว้าง นอนๆหล่อ ถึงช่วงเวลาสวีทกันแล้ว"

 

"นับวันมึงยิ่งเพ้อนะเมีย สงสัยกูต้องจัดห้องใหม่แล้วพรุ่งนี้"

 

"อืม หันทีวีมาทางที่นอนดีกว่า กูจะดูข่าวช่วงเช้าๆด้วยขี้เกียจเดินไปห้องนั่งเล่น"

 

"รู้แล้วครับ งั้นจบเรื่องนี้เราไปนอนบนเตียงนะ" ผมพยักหน้าดึงมันมานอนซุกผ้าห่มผืนเดียวกัน ละครเรื่องเกี่ยวกับผีมันน่ากลัวมากครับ ไอ้หล่อมันกลัวจนหลับ(?) ผมลุกขึ้นปิดหน้าจอแบกผ้าห่มกลับที่

 

"หล่อออ ตื่นๆ ไอ้สัส ตื่นดิวะ มึง! กูแบกไม่ไหวนะ เห้อ แม่ง" ผมสอดแขนไปใต้รักแร้มันยกตัวมันขึ้นหนักใช่เล่นเลยว่ะ โชคดีที่เพทายตื่นขึ้นมาพอดี เดินงัวเงียไปล้มตัวลงนอนหลับตาพริ้ม

 

จุ๊บ~

 

"ฝันดีครับ" ผมแอบจุ๊บหน้าผากและปากมันก่อนจะล้มตัวลงนอน พลิกตัวหันข้างเข้าไปกอดมันไว้แน่นใบหน้าต้นข้าวเปื้อนยิ้มไปด้วยความสุข เพทายลืมตาขึ้นมาเมื่อเห็นคนข้างๆลมหายใจสม่ำเสมอ

 

จุ๊บ~

 

"ฝันดีเหมือนกันครับเมีย" กระชับอ้อมกอดให้ต้นข้าวนอนสบายๆก่อนเปลือกตาที่หนักอึ้งจะปิดลง

 

………………………………………………………………

 

เพทาย

 

ภายในห้องเรียนแตงและออมรวมถึงเพื่อนชายอีกสองคน หันมามองเพทายที่วันนี้มันแปลกกว่าทุกวัน  ใบหน้าหล่อหันหน้าเข้าหากระดานจดโน๊ตสั้นๆลงในสมุดหลังจากนั่งฟังอาจารย์บรรยายจบไปช่วงหนึ่ง

 

"กินขนมไหมไอ้เพ" ฟางยื่นขนมให้ ผมส่ายมือปฏิเสธไม่ได้หันมามอง

 

"วันนี้มันแปลกๆ มึงเอาเชื้อขยันเผื่อแผ่ไปถึงเพื่อนเหรอนางแตง" ติ้วพาดพิงถึงแตง หญิงสาวที่โดนกล่าวหาจับหัวออมให้หลบทางก่อนมือบางๆจะแหมะลงมาบนหัวติ้ว

 

"เพื่อนขยันก็ดีแล้ว มึงสองตัวนั่นแหละจะติดเอฟถ้ายังไม่เรียนจริงๆจังๆสักที"

 

"เดี๋ยวค่อยขยันเอาอาทิตย์หน้า วันนี้กูขอขี้เกียจก่อน" ฟางผัดวันประกันพรุ่ง ออมหยิบขนมเข้าปากอีกมือก็จดควบคู่กันไป

 

"ชีวิตมึงจ๊ะอิฟาง ถ้าพ่อมึงโทรมาให้กูไปสอนมึงอีกนะ ครั้งนี้กูไม่ช่วยฟรีๆแน่" ฟางแลบลิ้นใส่ เสียงอาจารย์ดังขึ้นบอกพักสิบนาที ฟางหันมาคุยกับเพทาย

 

"ติวเตอร์มึงสวยไหมวะ ไม่เห็นถ่ายรูปมาให้กูดูบ้าง" ผมยิ้มกริ่มหยิบน้ำอัดลมในช่องใต้โต๊ะมายกดื่ม

 

"สวย สวยมากกก" ฟางตาลุกวาว

 

"วันนี้กูไปบ้านมึงนะ อยากเจอเธอสักครั้ง"

 

"ไม่! คนนี้กูหวง กูจริงจังมาก" ใครจะยอมให้มันมาจีบต้นข้าวล่ะ ถ้ามันรู้ติวเตอร์ที่ว่าเป็นใครมันต้องมาขอค้างบ้านผมทุกคืน เพื่อหาทางเข้าใกล้เมียผมชัวร์

 

"ไอ้ขี้งก กูไม่สนเธอหรอก ใจกูมีต้นข้าวคนเดียว พูดแล้วก็คิดถึงส่งข้อความหาหน่อยดีกว่า"

 

ผมหยิบโทรศัพท์ตัวเองออกมาบ้าง กดพิมพ์ข้อความลงกดส่งพร้อมสติ้กเกอร์หมีพ่นไฟ

 

Me: ถ้ามึงตอบกลับไอ้ฟางนะเมีย คืนนี้โดนหนัก

 

ตื้อดึง~

 

ไอ้บังเอิญ : เสียใจด้วยน้องรัก ต้นข้าวหลับอยู่ข้างเฮียว่ะ แก้มนุ่มมาก (คนยักคิ้ว)

 

อีกแล้วเหรอวะ!!

 

 

 

 

 

 

 TBC.