heart lock ปลดล็อคหัวใจเธอ

"คุณหนูแอนนี่!!!ตื่นได้แล้วค้าาา สายแล้วววว"
แม่นมสา แม่เลี้ยงของแอนนี่ปลุกแอนนี่ที่นอนขี้เซาอยู่ในห้อง
"รีบปลุกทำไมค้ะแม่ นี่เพิ่งเช้าเองนะค้ะ???"แอนนี่บอกและนอนคลุมโปงต่อ
"วันนี้คุณหนูมีประชุมตอน9โมงครึ่งนะค้ะ???"เพียงแค่บอกว่าประชุมแอนนี่ก็รีบลุกจากที่นอนและวิ่งตรงไปที่ห้องน้ำด้วยความเร็วสูง-..-
หลังจากที่แอนนี่แต่งตัวเพื่อเตรียมออกไปทำงานเรียบร้อยแล้วจึงตรงมาที่ห้องอาหารต่อ เพื่อรับประทานอาหารกับ
คุณศิริวัฒผู้เป็นบิดา และ คุณการะเกดผู้เป็นมารดา
"ไปรีบอะไรมาห้ะลูก???"คนเป็นแม่ถามและรับประทานอาหารที่อยู่บนโต๊ะ
"พอดีวันนี้แอนมีงานประชุมตอน9โมงครึ่งอ่ะค้ะ แต่พอดีเมื่อคืนเลี้ยงวันเกิดเพื่อนหนักไปหน่อยเลยแฮ้งค์อ่ะค้ะ เดียวแอนไปก่อนนะค้ะเดียวไม่ทัน 
คุณพ่อสวัสดีค้ะคุณแม่สวัสดีค้ะ"แอนนี่บอกและตรงไปที่โรงรถทันที
"วันนี้ลุงสงค์ไม่ต้องไปส่งแอนนะค้ะ เดียวแอนไปเอง^^"แอนนี่บอกกับคนขับรถและขับรถออกไปด้วยความเร็ว
"คุณว่าลูกจะทำได้หรอค้ะ??? แอนนี่ยังต้องพบเจออะไรอีกมากมาย เธอยังต้องการเพื่อน ต้องการปาร์ตี้ ถ้าคุณให้เธอบริหารบริษัทตอนนี้เกดกลัวว่าลูกจะรับไม่ไหวนะค้ะ??"ภรรยาปรึษากับสามีเรื่องอนาคตของคนเป็นลูก 
"จะทำได้หรือไม่ได้ก็ต้องทำ เพราะเรามีลูกสาวคนเดียวนะคุณเกด และคุณก็เป็นคนเลี้ยงเธอให้โตขึ้นมา คุณเชื่อผมสิว่าลูเราทำได้ :)"สามีตอบภรรยาเชิงให้ปลอบโยน แต่คนเป็นแม่ก็อดห่วงลูกไม่ได้....

แอนนี่จอดรถเรียบร้อยก็รีบวิ่งไปที่ลิฟด้วยความเร็วเพราะเวลานี้เป็นเวลา9โมงครึ่งแล้วแต่แล้วววว
"โอ้ยยยยยย!!!!เดินไม่ดูคนเลยหรือไงห้ะ!!!!"แอนนี่สถบออกมาอย่างโมโหแต่เมื่อเธอมองใบหน้าของชายตรงหน้าก็ถึงกับต้องนิ่งเหมือนถูกมนต์สะกดไว้ 
สายตาของคนสองคนมองหน้ากันด้วยความพิเศษอย่างบอกไม่ถูก
"เอ่ออออ...ผะ...ผะ...ผมขอโทษครับ^^' "ชายปริษนาบอกและช่วยเธอเก็บของที่ล่วงอยู่ที่พื้น...
"มะ...มะ...ไม่เป็นไรค้ะ ฉันก็ซุ่มซ่ามเหมือนกัน ขอโทษด้วยนะค้ะ"แอนนี่บอกและยิ้มด้วยท่าทางไมตรี"ถ้าอย่างงั้นผมต้องขอตัวก่อนนะครับ พอดีมีธุระต่อ ต้องขอโทษอีกทีนะครับ หวังว่าเราจะได้เจอกันใหม่นะครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ"
ชายคนนั้นบอกและเดินห่างเธอออกไป...ยินดีที่รู้จักนะค้ะ...

แอนนี่เดินตรงไปที่ห้องส่วนตัวของเธอและดูเอกสารที่เลขาของเธอจัดไว้ให้ 
และเดินตรงไปที่ห้องประชุมพร้อมกับว่างกระดาษเอกสารลงอย่างแรกจนพนักงานทุกคนตกใจ"นี่มันอะไรกัน!!!!พวกเธอทำแบบนี้กันได้ยังไงห้ะ???พวกเธอไม่รู้หรือไงว่าสินค้าตัวใหม่ก่อนที่จะทำพรีเซ้นต์ต้องผ่านฉันก่อนอ่ะ!!!ห้ะ!!!!"แอนนี่สถบออกมาด้วยความโมโห สินค้าตัวใหม่ที่บริษัทรับมานั้นเป็นสินค้าที่ต้องผ่านการตรวจสอบจากแอนนี่ก่อน แต่เมื่อถึงวันที่ต้องพรีเซ้นต์ให้ลูค้าดูกลับไม่มีใครให้เธอตรวจสอบเลย
"พอดีพวกเราแค่อยากทำเซอร์ไพร์สให้คุณแอนนี่นะค้ะ ไม่คิดว่าการพรีเว้นต์สินค้าครั้งนี้จะแย่แบบนี้ พวกเราขอโทษค้ะคุณแอนนี่"สายฟ้า พนักงานที่สนิทกับแอนนี่ออกรับแทนผู้ร่วมงานทุกคน"สายฟ้า!!!ฉันไม่อยากได้คำตอบจากเธอ!!!แต่ฉันอยากได้คำตอบจากคนอื่น!!!"แอนนี่บอกและยิงตรงสายตาไปที่เจมี่"เจมี่!!!งานชิ้นนี้ฉันจำได้ว่าฉันให้เธอเป็นคนดูแล???"
"เอ่อคุณแอนนี่ค้ะ...." "หยุดสายฟ้า ฉันอยากได้คำตอบจากปากของเจมี่เอง!!!" "ตอบสิเจมี่!!!!"แอนนี่ทุบโต๊ะและสถบใส่เจมี่
"ใช่ค้ะ งานนี้มี่เป็นคนดูแล แล้วไงค้ะ??? คุณแอนนี่เป็นผู้จัดการทำไหมถึงไม่ดูแลสินค้าตัวใหม่ด้วยตัวเองล้ะค้ะ???"
"เพราะชั้นต้องดูแลอีกหลายเครือข่ายของบริษัทสิริวะภานะสิ"
"แต่คุณควรจะออกคำสั่งงานให้มากกว่านี้ คุณแค่โยนงานมาให้ฉันแล้วก็ไปดูแลส่วนอื่นต่อ??? อย่างนี้หรอค้ะที่เรียกว่าผู้บริหาร???"
"ฉันจำได้ว่าตอนสั่งงานฉันบอเธอว่าก่อนพรีเซ้นต์ให้เอางานมาให้ฉันดูก่อนไม่ใช่หรอ??? หรือคำที่ฉันพูดมันไม่มีความหมายกับลูกอย่างเธอ???"
แอนนี่กัดเจมี่ด้วยความโมโหที่เจมี่ไม่เคยนับถือความเป็นเจ้านายและความเป็นพี่ของเธอ....
"ถึงมี่จะเป็นลูกน้องพี่แอนแต่พี่แอนไม่มีสิทธิ์ใช้ให้มี่ทำนุ่นทำนี่ทุกเรื่อง!!!!"
เจมี่บอกและยื่นขึ้นด้วยความโมโห 
เจมี่เป็นลุกของคุณลุงพานิช น้องชายของคุณศิริวัฒ 
คุณลุงพานิชพยายามทำตัวเองให้เด่นกว่าคุณศิริวัฒในทุกเรื่อง เพราะท่านอยากจะหุบสมบัติของคุณย่า หลังจากที่คุณย่าเสีย คุณย่าจึงมอบสมบัติทั้งหมดให้คุณศิริวัฒ เหลือเพียงแต่บ้านและคอนโดที่คุณลุงอย่เท่านั้นที่คุณย่าให้ เมื่อคุณลุงพานิชทำไม่สำเร็จจึงใช้เจมี่ผู้เป็นลูกมาเป็นลูกน้องของแอนนี่และจะให้เจมี่โกงบริษัท และคุณลุงพานิชจะเป็นผู็ดูและต่อ....
เจมี่เดินออกจากห้องประชุมไป ทำให้แอนนี่ถึงกับต้องกุมขมับเมื่อนึกถึงทุกเรื่องที่ผ่านมา.....