ซอร์รี่ไอม์อินเลิฟ(2)

   " กา กา กา กา กา..." เอ่อ ทำไม บรรยากาสมันเริ่มมาคุแล้วสิ (บรรยากาสอึดอัด ) ตอนนี้ทุกคนเงียบมาก หลังจากที่โดปตะคอกใส่อิ่ม เอ แต่ว่า อดีตนั่นคืออะไรกันนะ " อะ อิ่มจ้ะ" ฉันพูดออกไป เพื่อเรียกสติของทุกคนให้กลับมา แต่ ดูเหมือนจะไม่เป็นผลแฮะ " อะอิ่มจ้ะ!! " ฉันตะโกนดังขึ้น " อ้ะ.." อิ่มสะดุ้งนิดหน่อย " อะ เอ่อ มีอะไรเหรอเซีย ^ ^ " อิ่มถามฉันแล้วส่งยิ้มให้ " อ๋อ คือ เมื่อกี้เกิดอะไรขึ้นเหรอ " ฉันถามออกไป ตอนนี้บอกครงๆว่า อยากเผือกสุดๆเลยล่ะ " อ๋อ ไม่มีอะไรหรอก..มั้ง " ไม่มีอะไร แล้ว มั้งนี่มันคืออะไรน่ะ " เธออยากรู้เหรอว่าระหว่างสองคนนั้นเกิดอะไรขึ้น " เติร์ทถามออกมา " อะ อื้ม " ฉันตอบออกไป พร้อมกับทำหน้าอยากรู้อยากเห็นสุดๆ " ถ้าเธออยากรู้ ..." เติร์ทพูด แล้วก็ลากเสียงยาว ให้ฉันลุ้น " ก็ไปถามพวกนั้นเองสิ น่ารำคาญจริงๆเลย ยัยเบื้อก " อะเอ่อ นี่เขากวนประสาทฉันเหรอ อะไรกันเนี่ย แถมยังมาว่าฉันอีกว่ายัยเบื้อก " ชิ ฉันไปถามเองก็ได้!! " ฉันพูดออกไปพร้อมกับลุกขึ้ง " พลั่ก!!!! " อะ้ ซวยล่ะสิ ตอนลุกขึ้นดันเอนไปโดนใครก็ไม่รู้ " ขะ ขอโ...."  ฉันยังพูดไม่ทันพูดจบก็โดนผลักให้ล้มซะแล้ว " นี่ เธอกล้าดียังไงมาชนฉันฮะ! " นะ น่ากลัวมาก หน้าตาก็สวยอยู่หรอกนะ แต่ ความ่ากลัวนี่กินขาดเลย " ขอโทษนะ คือ ฉันไม่ได้ตั้งใจ "

รีบขอโทษก่อนที่จะโดนตบดีกว่า " ฮึ เธอคงจะเป็นนักเรียนใหม่สินะ จำเอาไว้นะ ว่าอย่ามาหาเรื่องฉันอีก ไม่งั้นครั้งต่อไป แกโดนดีแน่ " ง่ะ น่ากลัวโคตร แล้วเพื่อนใหม่ขิงฉันทั้งหลายมัวทำอะไรอยู่ ไม่มาช่วยกันเลย " นี่ ยัย แก้ว..." เสียงของอิ่มนี่นา แต่ เรียกชื่อใครอ่ะ " ถ้ายังอยากมีชีวิตอยู่ ก็ปล่อยมือออกจากเพื่อนฉันได้แล้ว " เสียงของอิ่มเย็นชา และน่ากลัวมาก  " นะ นี่เพื่อนเธอเหรออิ่ม " เสียงของแม่นางโหดสั่นเครือ แล้วเธอก็ค่ยๆปล่อยมือออกจากฉันพร้อมขอโทษแล้วก็จากไป " อะเอ๋ " ฉํนยังงงและอึ้งกับสิ่งที่เกิดขึ้น " นี่ เธออยู่กับพวกฉันเธอไม่ต้องกลัวหรอกนะ ยังมีอีกหลายเรื่องที่เธอยังไม่รู้ ^ ^ "