Last Memory รักอันตรายปลดล็อกหัวใจเจ้าชายวิญญาณ...

7.7

วันที่ 28 มิถุนายน พ.ศ. 2558 เวลา 20.30 น.

  4 Day.
  10 วิจารณ์
  7,130 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 28 มิถุนายน พ.ศ. 2558 20.57 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

4)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

Just3Day

               "ออสตินเลิกนั่งมองฉันได้แล้ว!"

               ทำไมต้องเลิกมองด้วยล่ะ ฉันไม่มีไรทำ

แล้วแต่!แล้วแต่เลย!....T-T นี่เค้านั่งมองผมทำการบ้านมาจะ2ชั่วโมงแล้วนะผมไม่มีสมาธิเลนให้ตายสิ นี่กะจะจ้องผมจนกว่าตัวผมจะทะลุเลยรึไงกัน ผมแอบเหล่มองออสตินนิดๆตอนนี้เค้าเปลี่ยนเป็นล้มตัวนอนบนเตียงผมและหยิบหนังสือมาอ่านแล้ว ด...เดี่ยวนะหนังสือเล่มนั้นมันไม่ใช่หนังสือนี่มันคือ...อัลบั้มรูปสมัยประถมของผม-0-!!!

              "ย๊าาาา!!ออสติน!อย่ามาเปิดดูอะไรของคนอื่นตามใจชอบแบบนี้สิ!!"ผมรีบลุกจากเก้าอี้พุ่งตัวไปแย่งหนังสือทันที ออสตินโผล่หน้าออกมาจากอัมบั้มรูปนิดหน่อยและผมก็ได้เห็นใบหน้าที่พึ่งเคยเห็นจากรูปปั้นนี่อีกแบบหนึ่งคือเขาตกใจ! ไม่ต้องถามหรอกว่าตกใจอะไร....

 

พรึบ!

 

         ขาผมมันพันกันจนล้มลงไปฟาดลงกับเตียงพอดี...แต่รู้สึกหน้าผมจะลงตรงกลาง...เป้ากางเกงออสตินพอดีแฮะ-///-เดี่ยวนะ...เค้าเป็นวิญญาณทำไมตัวผมยังสัมผัสได้อยู่ล่ะ!?!

               พึ่งรู้เลขาของคณะกรรมการจะโรคจิตขนาดนี้:)

ผมเงยหน้ามองออสตินที่กำลังยิ้มมุมปากแบบเจ้าเล่ห์นิดๆ..ถึงคำพูดเค้าจะแรงยังไงแต่ผม....นิ่งอึ้งไปแล้วครับรอยยิ้มแบบนั้น...ผมชอบจัง...ออสตินกลับไปทำหน้านิ่งๆเหมือนเดิมแต่ผมก็ยังนั่งอึนอยู่แบบนั้นแหละครับจนกระทั่ง...

 

แอ็ดด...

 

               "พี่คะนั่งทำอะไรอยู่หน่ะ แล้วเมื่อกี้ตะโกนซะเสียงดังเลยมีอะไรรึเปล่าคะ"อาซาโกะยัยน้องไร้มารยาทน่าจะเคาะประตูก่อนนะเนี่ย แต่ก็ทำผมดึงสติกลับมาได้แล้วอาซาโกะมองไม่เห็นออสตินหรอ ผมหันไปมองหน้าออสตินสลับกับอาซาโกะ ไม่ใช่เนื้อคู่กันหรอ??    

                "พี่ยังมีสติอยู่มั้ยคะ!ฮัลโหล~"อาซาโกะเดินมาตะโกนใส่หูผมให้ตายเถอะทำไมผญ.เสียงถึงแหลมปรี๊ดขนาดนี้เนี่ย

                 "มีอะไร พี่จะทำการบ้าน!"

                 "อาซาโกะแค่เป็นห่วงพี่ชายเฉยๆ แต่พี่ชายก็มีเพื่อนคอยดูแลอยู่แล้วเนอะ เพื่อนพี่ชายชื่ออะไรหรอคะ" อาซาโกะเห็นออสตินด้วยหรอเนี่ย!...จริงสิก็น้องเราเป็นเนื้อคู่นี่ก็ต้องเห็นเป็นธรรมดา....

                 "ออกไปก่อนนะ..พี่กับ..เพื่อนจะรีบทำรายงานส่งครู"ผมก้มหน้าและพูดโกหกอาซาโกะไปแต่อาซาโกะก็ทำตามอย่างว่าง่าย

                 "ขอให้ทำงานสำเร็จไปด้วยดีนะคะพี่ชายแล้วก็เพื่อนพี่ชาย^^"อาซาโกะหอมแก้มผมก่อนจะออกไป ผมเงยหน้ามองหาออสตินแต่..เขาหายไปแล้ว...

   

               อาซาโกะน่ารักขนาดนี้...ออสตินคงจะเก็บเอาไปคิดบ้างมั้ง อาซาโกะนี่ดีจังนะได้ว่าที่แฟนเป็นลูกประธานบริษัทส่งออกชื่อดัง...น่าอิจฉาจริงๆ

 

       

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา