Song of Love to you เพลงรักนี้ขอมอบให้เธอ

6.3

เขียนโดย Nam_Runtori

วันที่ 28 มิถุนายน พ.ศ. 2558 เวลา 16.43 น.

17 ตอน

6 วิจารณ์

19.11K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 28 สิงหาคม พ.ศ. 2558 18.02 น. โดย เจ้าของนิยาย

16) ชอบ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

อืม...... Zzzzz
....... เอ๋??? ฉันหลับไปเหรอ ตอนไหนเนี่ย ฉันค่อยๆลืมตาขึ้น ฉันอยู่ไหน? ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ไง!?
"ตื่นแล้วเหรอ" ฉันรีบหันควับไปตามเสียง
"ม..ม..มาโคโตะ!? ฉันอยู่ไหน!?"
"บ้านฉันไง" หมอนั้นตอบอย่างใจเย็น
"น..นายพาฉันมาที่นี่ทำไม!?" ลนลานๆ
"ก็เธอเล่นหลับบนไหล่ฉันเลยนี่ จะให้ทิ้งเธอไว้แบบนั้นมันไม่ดี ก็เลยพาเธอกลับมาบ้านของฉันด้วยซะเลย"
"ล..แล้วทำไมถึงไม่พาฉันกลับบ้าน!"
"ก็เธอตอนหลับมันน่ารักดี อยากเห็นอีก แล้ววันนี้ก็มีอะไรจะให้เธอด้วยอ่ะ" ไอบ้า!!!!!!!! ฉันเตรียมหยิบแจกันฟาดหัวมันเลย
"เฮ้ย! แจกันแพงนะโว้ย!"
"ไม่สน! ไอบ้าไอโรคจิต!" ฉันเตรียมจะฟาดหัวมันแล้ว!
"ขอโทษๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" หมอนั่นยกมือไว้จนฉันเริ่มใจอ่อน
"ก็ได้! เชอะ!" ฉันหันหลังและเตรียมจะเดินออกไปจากห้อง.... "ว้าย!!" หมอนั่นจับและกระชากแขนของฉันจนฉันล้มไปนอนหงายบนเตียงแล้วหมอนั่นก็ค่อมตัวฉันไว้ เริ่ดเนอะ -_-
"จ..จะทำอะไรเนี่ย!"
"ก็...ขอใหม่นะ -//-"
"เอ๋?? O//O" เขาค่อยๆก้มหน้ามาหาฉัน ก..ใกล้แล้ว! ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ เรื่อยๆ หัวใจของฉันเต้นแรงอีกแล้ว ไม่เอา! ฉันไม่ชอบแบบนี้ อ..ออกไปนะ! ออกไปเดี๋ยวนี้!
ปาบ!!!!!!
โอโห แม่นเวอร์ ฉันเตะไปที่น้องชายของเขา(อีกรอบ) แล้วฉันก็รีบลุกขึ้นมาทันที ส่วนเขาก็กระเด็นตกเตียงไป
"เจ็บนะ!"
"ไอโรคจิต นายทำฉันก่อนเองนะ"
"ก็...-//-"
"นาย...เปลี่ยนไปนะ"
"ฮือ??"
"ก็เมื่อก่อนนายไม่ได้เป็นแบบนี้ เมื่อก่อนนายยังขี้อายไม่กล้าอยู่เลย แล้วทำไมตอนนี้นายเปลี่ยนไปล่ะ?"
"หึ เธอยังไม่รู้สินะ" เขายิ้มอย่างเจ้าเล่
"...?"
"ฉันน่ะ เมื่อก่อนนั้น ทั้งหมดมันไม่ใช่ฉัน ตัวจริงฉันเป็นแบบนี้แหละ เมื่อก่อนเห็นเธอเป็นแค่เพื่อนที่เป็นผู้หญิงเลยทำตัวอายๆเหมือนผู้ชายทั่วๆไป แต่เมื่อฉันรู้สึกกับเธอ...ฉันเลยคิดว่าถ้าทำนิสัยแบบนั้น เธอก็คงจะไม่สนใจ เลยเริ่มเป็นตัวของตัวเองขึ้นมาหน่อย เพื่อจะได้กับเธอ แต่เห็นไหมล่ะ! แบบนี้แหละ! ฉันชอบ! ;)"
"สรุป...ตัวจริงนาย 'โรคจิต' ใช่ไหม?" ฉันถาม แล้วเขาก็เงียบไปพักนึงแล้วก็ยิ้มออกมา
"ก็...ใช่! ;)" ไอบ้าเอ้ย! เบื่อแล้ว กลับบ้านดีกว่า แล้วฉันก็หันหลังแล้วก็กำลังจะเดินออกไปจากห้อง
จุ้บ o//o
มาโคโตะลุกขึ้นมาแล้วก็เอาลิมฝีปากของเขามากระทบกับแก้มของฉัน หน้าของฉันแดงไปหมดแล้ว!
"ในที่สุดก็ทำได้แล้ว! ถึงจะแค่หอมแก้มก็เหอะ :)" หมอนั้นพูดเบาๆที่แก้มของฉัน ฉันได้แต่ยืนค้างหน้าแดง
"ไอบ้าาาาาาาาาาาาาาา!!!!!" ฝ่ามืออรหัน!
ปาบ!
เต็มหน้า -_-
"ไอโรคจิต!" แล้วก็เดินออกไปทันที
"หึ นี่แหละ ตัวฉันน่ะ" หมอนั่นพูดก่อนที่ฉันจะปิดประตู

แต่จริงๆแล้ว ก็แอบชอบอยู่เหมือนกันนะ -//-

ตอนที่16ก็จบไปแล้วนะคะ
แล้วก็ช่วย comment. ด้วยนะ

ตอน 15

สารบัญ

ตอน 17