ลาฟลอร่า นายการ์ดหนุ่มกับยัยมาสเตอร์จำเป็น

กีุยล:นี่ยัยลิงกังไปซื้อข้าวให้ฉันหน่อยสิ
ทิวา:อะไรของนายเนี่ยไปซื้อเองสิย่ะ!
กียุล:ฉันบอกแล้วไงว่าคนที่เป็นมาสเตอร์จะต้องทำตามคำสั่งของข้ารับใช้เข้าใจไหม ทิวา:0[]0อะ...อืม//พยักหน้า
กียุล:ดีมาก//แสยะยิ้ม แอ๊ด ปัง!
ทิวา:หนอยแน่อีตาตี๋ขี้เก๊ก ฮึ่ย//กัดฟัน
ทิวา:คอยดูเถอะนะฉันจะแกล้งทำให้นายร้องไห้แล้วมากราบใต้เท้าของฉันให้ดูอีตาขี้เก๊ก.....ว้าย!! โครม
ทิวา:โอ้ย!!เจ็บนะไอ้กล้วยบ้านี่เอ๊ะกรี๊ด!!แมลงสาบช่วยด้วย
กียุล:55555ยังไงเธอก็แพ้ฉันอยู่ดียัยลิง//ตะโกน
ทิวา:กรี๊ด!!(คิด)ที่ฉันมาอยู่กับอีตาตี๋ขี้เก๊กได้นะหรอเดี๋ยวจะเล่าให้ฟังนะเรื่องมีอยุ่ว่า....
ย้อนกลับไปเมื่อสองสามวันที่แล้ว
เวลา20.35น.
ทิวา:เฮ้อ...//ถอนหายใจ
ทิวา:ใกล้เปิดเทอมแล้วสินะช่างเถอะไปหาอะไรกินในตู้เย็นดีกว่าฮิๆ เฟี้ยว เฟี้ยว
ทิวา:เสียงอะไรน่ะ เอ๊ะเอ๋ เฟี้ยว
ทิวา:อะไรหล่นมาจากฟ้านะพุ่งมาที่ฉันด้วยนิอ่ะ!! อะจะ กึก โครม แว๊บ
??:โอ้ย!!อ่ะ
ทิวา:กรี๊ด!!ออกไปเดี๋ยวนี้นะไอ้คนลามก
กียุล:วะ...เหวอ แว๊บ
ทิวา:เอ๊ะ!นายคนเมื่อกี้หายไปไหนแล้วการ์ดอะไรเนี่ย
การ์ด(กียุล):ฉันไม่ใช่คนลามกซะหน่อยนะยัยลิงกัง
ทิวา:ว้าย!!=[]=การ์ดพูดด้าย......ช่วยด้วยการ์ดพูดได้//ตะโกน
แว๊บ
ทิวา:ช่วยด้วยการ์ดพูด...อุ๊บ//โดนปิดปาก
กียุล:ชู่ เงียบๆสิตั้งสติไว้เธอรู้จักคนที่ชื่อทิวา พุดพิชญาหรือปล่าว
ทิวา:ฉันเนี่ยแหละทิวา พุดพิชญามีอะไรกับฉันอ่ะ
กียุล:เธอเนี่ยนะยัยลิง หน้าก็เหมือนลิง เสียงก็เหมือนลิงแถมห้องเธอมีกล้วยเยอะอีก
ทิวา:ว่าไงนะนายตี๋ขี้เก๊กโธ่เอ้ย!!สงสัยที่นายมาชนฉันเนี่ยก็เพราะนายสายตาสั้นล่ะมั่งหึหึมองอะไรเห็นไหมนะใส่แว่นหนาซะด้วยหุหุ
ถอดแว่น
กียุล:แล้วแบบนี้เป็นยังไงมั่งล่ะยัยลิง
ทิวา:0/////0 //หน้าแดง
กียุล:ที่จริงฉันนะก็เคยเป็นมนุษย์นะแค่ถูกทดลองแล้ววิญญาณของฉันก็เข้ามาสิงสถิตอยู่ในการ์ดเองนะ
ทิวา:ไม่อยากจะเชื่อเลย
กียุล:แล้วอีกอย่างเธอก็เป็นมาสเตอร์ของฉันด้วยเพราะฉะนั้นฉันจะเล่ากฏของมาสเตอร์ให้ฟัง
ทิวา:มาสเตอร์? แปลว่าอะไรอ่ะ
โครม
กียุล:มาสเตอร์แปลว่าเจ้านายเฟ้ย
ทิวา:แล้วเจ้านายแปลว่าอะไรอ่ะ
กียุล:ฮึ่ม เจ้านายแปลว่าผู้บังคับบัญชาเฟ้ย
ทิวา:อ่าว?แล้วผู้บังคับบัญชาล่ะ
กียุล:อ๊าก!!ยัยลิงโง่เอ๊ย
ทิวา:ไม่ได้โง่ซักหน่อยนะย่ะ
กียุล/ทิวา:ฉอดๆๆๆบราๆๆๆ
กียุล:เอาล่ะกฏแรกก็คือ1.ห้ามนำข้ารับใช้ไปทิ้ง 2.ต้องดูแลข้ารับใช้ให้ดีๆ 3.ต้องทำตามคำสั่งของข้ารับใช้
ทิวา:หา!!ฉันต้องทำตามคำสั่งของนายหรอเนี่ย
กียุล:อืม//พยักหน้า
ทิวา:ห๊ะ!!
กลับไปณ ปัจจุบัน
ทิวา:(คิด)เพราะแบบนี้ทำให้อีตากียุลมันมาอยู่กับฉัน ชีวิตช่างแสนเศร้ายิ่งหนักT^T
หลังจากซื้อข้าวเสร็จ
ปัง
ทิวา:กลับมาแล้วคร้า>.<"
กียุล:ไหนดูสิข้าวผัดกระเพราของฉัน
กียุล:นี่มันข้าวแกงกะหรี่หมูทอดนิยัยลิงไปซื้อมาใหม่เลยนะ
ทิวา:ก็มันหมดแล้วนิช่วยไม่ได้นะย่ะ
กียุล:เธอป้อนข้าวให้ฉันหน่อยสิ
ทิวา:กินเองสิย่ะแค่นี้กินเองยังไม่ได้อีกหรอฉันทำตามกฏของนายทุกอย่างแล้วจะต้องมาป้อนข้าวให้ด้วยหรอเนี่ยไม่เอาอ่ะ
กียุล:นะ
ทิวา:ไม่
กียุล:นะ
ทิวา:ไม่
กียุล:นะ
ทิวา:ไม่
กียุล:นะ
ทิวา:ไม่
กียุล:คุณผู้หญิงช่วยป้อนข้าวให้ผมด้วยนะครับ เมี๊ยว เมี๊ยว~//อ้อนน่ารักๆ ทิวา>////<ดะ...ดะ...ได้
กียุล:ป้อนสิครับ
ทิวา:><อะ.....อ้าม
กียุล:อ้าม~ ติ๊ด ติ๊ด
ทิวา:ฮัลโล
[สวัสดีจ๊ะทิวา แนนนี่เองนะ]
ทิวา:โอ้!0w0ดีจร้าแนนนี่มีอะไรหรือปล่าว
[คือว่า....ทิวามาบ้านฉันได้ไหมฉันมีเรื่องจะคุยด้วย]
ทิวา:ได้สิเรื่องอะไรอ่ะ
[มาที่บ้านฉันก่อนแล้วค่อยบอกนะจ๊ะ]
ทิวา:อืมได้สิแค่นี้นะ
[จ๊ะ ^w^มาเร็วๆนะ]
กียุล:ใครโทรมานะ
ทิวา:แนนนี่เพื่อนซี้ของฉันเองนี่ๆนายตี๋ขี้เก๊กกลายร่างเป็นการ์ดสิ
แว๊บ
กียุล:จะไปไหนล่ะ
ทิวา:ฉันจะไปบ้านของแนนนี่นะ
กียุล:อืม//พยักหน้า
ทิวา:ไปบ้านแนนนี่กันเลย^0^
-------------------------------------------------------------------------------------------------
จบแล้วเจ้าค่ะอย่าลืมติดตามตอนต่อไปด้วยนะเจ้าค่ะ>W<"