Love in the darkness
-
เขียนโดย Phantomeyes
วันที่ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2558 เวลา 15.51 น.
5 ความมืด
0 วิจารณ์
8,326 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2558 16.51 น. โดย เจ้าของนิยาย
5)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ เช้าวันถัดมา..ลอร่าก็ได้ออกเดินทางไปพร้อมกับเธเรียส..ลอร่านั่งอยู่ในรถม้าและทอดสายตามองไปไหนไกลๆเหมือนกำลังคิดเรื่องอะไรบางอย่างอยู่..เขาเป็นใครใครกันนะถึงได้ให้เขามาด้วยนะ...ลอร่าคิดวนไปวนมา
ย้อนไปก่อนออกเดินทาง..ลอร่ากำลังจะขึ้นรถม้า..พระราชาก็เดินมาลาบุตรสาวของตนก่อนที่นางจะไป..พระราชาเจ้ามากอดลอร่า
'ลอร่าไปที่นั่นก็ดูแลตัวเองด้วยนะ..พ่อเป็นห่วงเจ้า'
'เพคะ..ท่านพ่อ..งานนี้หนูจะไม่ทำให้ขายหน้าเพคะ'
'เธเรียส..ยังไงข้าก็ขอฝากลอร่าด้วย'
'พะยะคะ..องค์หญิงลอร่า..กรุณาขึ้นรถม้าด้วยขอรับ'
เธเรียสขอมือเพื่อพาองค์หญิงขึ้นรถม้า..โดยเธอไม่สนใจเขาในตอนแรก
ตอนนี้เธอกำลังกลุ้มคิดเรื่องเธเรียสและลอร่าก็จ้องไปที่เธเรียสอย่างไม่รู้ตัว..เธเรียสลดฝีเท้าม้าลงอยู่ตรงหน้าต่างที่ลอร่านั่ง
'มีอะไรหรือเปล่าขอรับ..ท่านมองกระหม่อมอยู่เสียนาน'
'เปล่าไม่มีอะไร..แค่ไม่คุ้นหน้าท่านก็เท่านั้น'
'ไม่แปลกหรอกขอรับ..กระหม่อมได้เจอหน้าท่านจริงๆแค่ไม่กี่ครั้งเองขอรับ..ท่านระแวงกระหม่อมหรือขอรับ'
'ไม่ขนาดนั้นหรอกแค่..'
'ถ้าท่านจะระแวงกระหม่อมก็ไม่แปลกหรอกขอรับ..สำหรับท่านกระหม่อมก็เป็นเพียงคนแปลกหน้าเท่านั้น'
'เรายังไม่ได้ว่าเจ้าเลยนะ'
หลังจากพูดโต้ตอบกันยาวนานรถม้าก็หยุดลง..ด้านหน้าก็มีลำธารขวางกั้นสองฝั่งจึงต้องหยุดรถม้าเดินสำรวจพื้นที่กันก่อน..ทหารบางส่วนออกสำรวจหาทางไปต่อ..ส่วนเธเรียสกับทหารสามคนก็คอยอยู่เฝ้าองค์หญิงที่รถม้า..เธเรียสเห็นผลไม้ต้นหนึ่งจึงไปเด็ดมาสองสามผล..เธเรียสก็เดินมาที่รถม้าและยื่นผลไม้หนึ่งผลให้ลอร่า
'ท่านจะลองไหม'
'ไม่ล่ะ..เรายังไม่อยาก'
'งั้นกระหม่อมกินคนเดียวเลยนะพะยะคะ'
'เอ่อ..เราจะยอมกินรองท้องก็ได้'
เธเรียสยื่นผลไม้ให้องค์หญิง..เขายิ้มมุมปาก
'ก็พูดแบบนี้ตั้งแต่แรกสิขอรับ..อย่าเล่นตัวให้มากนะขอรับ'
'เรื่องของเรา..อร่อย'
ลอร่าเผลอทำหน้าดีใจแต่เธเรียสมองอยู่..ลอร่าก็รีบทำหน้าเฉยๆ..ทหารนายหนึ่งรีบวิ่งมาแจ้งข่าวให้ทราบ
'ท่านเธเรียสรีบพาองค์หญิงหนีไป..โจรป่าบุก..พวกผมจะต้านไม่ไหวแล้ว'
'ฝากทางนี้ด้วย..อย่าตายกันล่ะ'
เธเรียสได้รับการแจ้งเตือนก็เห็นเงาคนจำนวนหนึ่งกำลังมาทางนี้..เธเรียสเปิดประตูรถม้าและดึงตัวลอร่าออกมา..และขึ้นขี่ม้าของตนและบังคับบังเหียนอย่างสุดแรงเพื่อพวกโจรป่าแต่พวกโจรป่าก็ยังตามมาทันอีก..เธเรียสคิดว่านี่คงไม่ใช่กองโจรป่าธรรมดา
'เกิดอะไรขึ้น..เธเรียส'
'ไว้จะอธิบายทีหลัง..เซียราน..ฉันขอใช้พลังของแกหน่อย'
แล้วแต่ประสงค์เลย..คนเขลาเอ๋ย..เสียงกระซิบแห่งซาตานที่แสนเจ้าเล่ห์บอกบางอย่างกับเธเรียส
'แลกพลังกับอายุขัย..ได้มาซึ่งพลังไร้เที่ยงธรรมกำจัดศัตรูให้สิ้นซาก'
เธเรียสพึมพำมันออกมา..ควันสีดำก็ออกจากร่างกายของเธเรียสไปล้อมรอบกองโจรป่านั่นและกลืนกินพวกโจรป่าที่ละนิดๆ..ลอร่าตกใจว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อมีหมอกออกมา..ตอนแรกเธอจะถามเธเรียสเลยแต่เมื่อเธอมองหน้าของเธเรียสที่มีปานสีดำออกมาบริเวณใต้ตาและหายไป..สีหน้าเธเรียสแย่ลงให้เห็นเพียงเล็กน้อย..ลอร่าจึงไม่ถามออกไป..ลอร่าก็มองต่ำลงเหมือนว่าตนเป็นสาเหตุให้เขาทำเช่นนั้น
ย้อนไปก่อนออกเดินทาง..ลอร่ากำลังจะขึ้นรถม้า..พระราชาก็เดินมาลาบุตรสาวของตนก่อนที่นางจะไป..พระราชาเจ้ามากอดลอร่า
'ลอร่าไปที่นั่นก็ดูแลตัวเองด้วยนะ..พ่อเป็นห่วงเจ้า'
'เพคะ..ท่านพ่อ..งานนี้หนูจะไม่ทำให้ขายหน้าเพคะ'
'เธเรียส..ยังไงข้าก็ขอฝากลอร่าด้วย'
'พะยะคะ..องค์หญิงลอร่า..กรุณาขึ้นรถม้าด้วยขอรับ'
เธเรียสขอมือเพื่อพาองค์หญิงขึ้นรถม้า..โดยเธอไม่สนใจเขาในตอนแรก
ตอนนี้เธอกำลังกลุ้มคิดเรื่องเธเรียสและลอร่าก็จ้องไปที่เธเรียสอย่างไม่รู้ตัว..เธเรียสลดฝีเท้าม้าลงอยู่ตรงหน้าต่างที่ลอร่านั่ง
'มีอะไรหรือเปล่าขอรับ..ท่านมองกระหม่อมอยู่เสียนาน'
'เปล่าไม่มีอะไร..แค่ไม่คุ้นหน้าท่านก็เท่านั้น'
'ไม่แปลกหรอกขอรับ..กระหม่อมได้เจอหน้าท่านจริงๆแค่ไม่กี่ครั้งเองขอรับ..ท่านระแวงกระหม่อมหรือขอรับ'
'ไม่ขนาดนั้นหรอกแค่..'
'ถ้าท่านจะระแวงกระหม่อมก็ไม่แปลกหรอกขอรับ..สำหรับท่านกระหม่อมก็เป็นเพียงคนแปลกหน้าเท่านั้น'
'เรายังไม่ได้ว่าเจ้าเลยนะ'
หลังจากพูดโต้ตอบกันยาวนานรถม้าก็หยุดลง..ด้านหน้าก็มีลำธารขวางกั้นสองฝั่งจึงต้องหยุดรถม้าเดินสำรวจพื้นที่กันก่อน..ทหารบางส่วนออกสำรวจหาทางไปต่อ..ส่วนเธเรียสกับทหารสามคนก็คอยอยู่เฝ้าองค์หญิงที่รถม้า..เธเรียสเห็นผลไม้ต้นหนึ่งจึงไปเด็ดมาสองสามผล..เธเรียสก็เดินมาที่รถม้าและยื่นผลไม้หนึ่งผลให้ลอร่า
'ท่านจะลองไหม'
'ไม่ล่ะ..เรายังไม่อยาก'
'งั้นกระหม่อมกินคนเดียวเลยนะพะยะคะ'
'เอ่อ..เราจะยอมกินรองท้องก็ได้'
เธเรียสยื่นผลไม้ให้องค์หญิง..เขายิ้มมุมปาก
'ก็พูดแบบนี้ตั้งแต่แรกสิขอรับ..อย่าเล่นตัวให้มากนะขอรับ'
'เรื่องของเรา..อร่อย'
ลอร่าเผลอทำหน้าดีใจแต่เธเรียสมองอยู่..ลอร่าก็รีบทำหน้าเฉยๆ..ทหารนายหนึ่งรีบวิ่งมาแจ้งข่าวให้ทราบ
'ท่านเธเรียสรีบพาองค์หญิงหนีไป..โจรป่าบุก..พวกผมจะต้านไม่ไหวแล้ว'
'ฝากทางนี้ด้วย..อย่าตายกันล่ะ'
เธเรียสได้รับการแจ้งเตือนก็เห็นเงาคนจำนวนหนึ่งกำลังมาทางนี้..เธเรียสเปิดประตูรถม้าและดึงตัวลอร่าออกมา..และขึ้นขี่ม้าของตนและบังคับบังเหียนอย่างสุดแรงเพื่อพวกโจรป่าแต่พวกโจรป่าก็ยังตามมาทันอีก..เธเรียสคิดว่านี่คงไม่ใช่กองโจรป่าธรรมดา
'เกิดอะไรขึ้น..เธเรียส'
'ไว้จะอธิบายทีหลัง..เซียราน..ฉันขอใช้พลังของแกหน่อย'
แล้วแต่ประสงค์เลย..คนเขลาเอ๋ย..เสียงกระซิบแห่งซาตานที่แสนเจ้าเล่ห์บอกบางอย่างกับเธเรียส
'แลกพลังกับอายุขัย..ได้มาซึ่งพลังไร้เที่ยงธรรมกำจัดศัตรูให้สิ้นซาก'
เธเรียสพึมพำมันออกมา..ควันสีดำก็ออกจากร่างกายของเธเรียสไปล้อมรอบกองโจรป่านั่นและกลืนกินพวกโจรป่าที่ละนิดๆ..ลอร่าตกใจว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อมีหมอกออกมา..ตอนแรกเธอจะถามเธเรียสเลยแต่เมื่อเธอมองหน้าของเธเรียสที่มีปานสีดำออกมาบริเวณใต้ตาและหายไป..สีหน้าเธเรียสแย่ลงให้เห็นเพียงเล็กน้อย..ลอร่าจึงไม่ถามออกไป..ลอร่าก็มองต่ำลงเหมือนว่าตนเป็นสาเหตุให้เขาทำเช่นนั้น
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ