Love in the darkness

    'ไม่เจอกันนานเลยนะครับ'
เซียรานเดินออกมาจากมุมมืด..ชายที่อุ้มลอร่าอยู่นั้นมองเซียรานอย่างไม่พึงพอใจ
'แก..จะทำอะไรถึงให้ลอร่าเข้ามาในป่านี้'
'ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลยด้วยซ้ำไป..เธอหลงเข้ามาที่นี้เอง'
'งั้นเหรอ..แสดงว่าไอ้หมอนั่นเริ่มเคลื่อนไหวแล้วสินะ..ฉันจะพาองค์หญิงกลับล่ะ..คนที่ไม่เคยตกลงสู่ความมืดอยู่ที่นี้นานๆไม่ได้..อีกเรื่องเซียรานอย่าบังอาจมาแตะลอร่าเด็ดขาด'
'ครับ..ครับ..ผมไม่ทำเรื่องที่จะทำให้คุณเคืองหรอกครับ..ระวังตัวด้วยล่ะกัน..องค์หญิงยิ่งเป็นที่หมายตาของหลายสิ่งอยู่'
'นายไม่บอกฉันก็รู้'
ชายผู้นั้นอุ้มพาลอร่าออกจากป่าและพากลับปราสาท..เหล่าองค์รักษ์ต่างตกใจที่เห็นองค์หญิงสลบอยู่มากับชายที่ทุกคนต่างก็เฝ้ารอคอยให้กลับมา..องค์รักษ์ตระโกนขึ้นมา
'เฮ้..พวกเรา..ท่านเธเรียสกลับมาแล้ว!!!'
ผู้คนที่ได้ยินเช่นนั้นก็ต่างโฮ่ร้องยินดีที่เธเรียสกลับมา..เธเรียสลงจากหลังม้าที่ลอร่าขี่ไปและอุ้มให้องค์รักษ์อีกคนพาเธฮไปพักผ่อน..และเธเรียสก็ไปเข้าเฝ้าพระราชา..เมื่อเขายืนอยู่ต่อหน้าพระราชา..เขาก็คุกเข่าข้างหนึ่งลง
'ไม่พบกันเสียนานเลยนะครับ..องค์ราชา'
'เจ้ากลับมาแล้วสินะ..เจ้าหายไปไหนมา'
'ขอประทานอภัย..เพราะตัวกระหม่อมจึงทำให้หมอนั่นได้ข้อมูลฝ่ายเราไป'
'ช่างมันไปก่อนเถอะ..ตอนนี้เจ้ากลับมาก็ดีแล้ว'
'องค์ราชา..กระหม่อมนั้น..ไม่ได้เป็นมนุษย์อีกแล้ว..ท่านยังจะให้ข้ากลับมาได้เหรอขอรับ'
'เจ้าขายวิญญาณให้ซาตานงั้นเหรอ'
'ขอรับ..เพราะมันเป็นความต้องการของกระหม่อม..กระหม่อมมีสิ่งที่ต้องทำก่อนตาย'
'เฮ้อ..ช่วยไม่ได้นะ..เพราะเจ้าคงมีเหตุผลสินะ..ไม่ว่าเจ้าจะเป็นอะไรไปแล้วก็ตาม..ข้าขอแค่เจ้าจะไม่ทรยศอาณาจักรเราก็พอ..ข้าคอยเจ้ากลับมาเสมอ..เธเรียส'
'ขอบคุณความเมตตากรุณาขององค์ราชาที่ให้กระหม่อมกับมาที่นี้ได้อีก..กระหม่อมขอให้พระองค์เก็บเรื่องนี้เป็นความลับได้ไหมขอรับ'
'ข้าจะเก็บไว้เป็นความลับ..ข้ามีเรื่องจะขอให้เจ้าทำให้ได้ไหม'
'ถ้าต้องการให้กระหม่อมทำอะไรก็..ทรงสั่งมาได้เลยขอรับ'
   ในขณะเดียวกัน..องค์หญิงลอร่าก็ฟื้นขึ้นและลุกขึ้นจากเตียงแม้จะมีอาการมึนหัวเล็กน้อย..ลอร่ากำลังจะออกจากห้องก็มีนางสนมเข้ามาในห้อง
'องค์หญิง..อย่าเพิ่งลุกสิเพคะ..หม่อมฉันนำชุดมาให้เปลี่ยนเพคะ..องค์หญิงเพคะท่านต้องพักผ่อนนะเพคะ..พรุ่งนี้เช้าท่านก็ต้องเดินทางแล้ว'
'ใครพาข้ากลับมาเหรอ'
'ท่านผู้นั้นพาองค์หญิงกลับมาเพคะ'
'ท่านผู้นั้น'
'องค์รักษ์ที่เเกร่งที่สุด..ท่านเธเรียส..กลับมาแล้วเพคะ'
'อะไรนะ'
'องค์หญิงเพคะ..ไม่ต้องถามแล้วนะเพคะ..องค์หญิงรีบพักผ่อนเถอะเพคะ..หม่อ่มฉันขอตัวก่อนเพคะ'
ลอร่ามีอีกหลายอย่างที่อยากถามแต่ก็ไม่ทันได้ถาม..ลอร่าได้เพียงคิดว่าพรุ่งนี้จะได้เจอเขาก่อนจะเดินทางหรือเปล่า..เขาจะจำเธอได้ไหม..ลอร่าได้เพียงแต่คิดและหลับไปพร้อมกับความคิดเหล่านั้น