Higher Classes <ขโมยหัวใจนายรุ่นพี่>

 

          

วันนี้วันหยุดสุดสัปดาของเรา พวกเราทั้งสี่คนว่าจะไปเที่ยว ช่ายยยยย ไปเที่ยวกัน เราจะไปสวนสนุก อุกๆ อุกๆ ไปคลายเครียดก่อนสอบ มาตั้งนานแล้วยังไม่ไปล๊อตเต้เวิลด์เลยนะ ไม่งั้นจะถือว่าเสียเที่ยว บอกเลย 

 

 "พร้อมกันรึยังคร้าบบบ" เสียงโฮวอนดังขึ้น 

 

"นานแล้วค่ะ"และอลิซก็เอ่ยตอบ

 

"งั้นก็ไปกันเลย เย้!!!" เมเบลทำท่าดีใจแบบเด็กจนฮันบยอลอดหมั่นเขี้ยวไม่ได้

.

.

.

.

.

.

.

 

 ล๊อตเต้เวิลด์ดินแดนสวรรค์ของสองสาว เห็นแลเวตาลุกวาวเลยค่ะ 

 

"นี่ พวกเรามาถ่ายรูปเก็บไว้กันดีกว่านะ" เป็นอลิซที่เอ่ยขึ้น ทุกคนพยักหน้ารับ จะมีก็แต่ฮันบยอลที่ส่ายหัว 

 

"ถ่ายด้วยกันสิ พี่บยอล น้า...น้า" 

 

เจอลูกอ้อนเด็กแสบเข้าไปใครที่ไหนจะแข็งไหว

 

"อ่ะ.....หนึ่ง สองซั่มมม ชีสสสสสสสสส " 

 

"ทำไม ฮยอง ทำหน้างั้นล่ะ" โฮวอนหันมาทำหน้าบูดใส่พี่ชาย ฮันบยอลทำเพียงเลิกคิ้วก่อนจะยื้อกล้องจากอลิซมาถือเอง 

 

"มาๆ ชั้น ถือให้" 

 

อ่ะ หนึ่ง.....สอง....ซั่ม 

 

แชะ 

 

รูปนี้คนถูกยิ้มอย่างเต็มที่แล้ว แค่ยกยิ้มมุมปากเท่านั้น

[＠(￣-￣)＠╮(╯▽╰)╭<(_ _)><(ˍ ˍ*)>

 

หน้ารูปนี้บึ้งกันทุกคนค่ะ ก็ฮีแกถืออะไรไม่รู้บ้าบอจริงๆแฟนใครเนี่ย หาาา อลิซๆด้แต่เหวในใจ ก่อจะรับกล้องคืน 

 

''อ้าว! มากันหมดเลย"เสียงใสๆของผญ.ผมสั้นน่ารักดังขึ้นทำเอาทุกคนหันไปมอง 

 

"มาได้ยังไง''ฮันบยอลเอ่ยถาม 

 

"ก็นั่งรถมากับเพื่อน แต่ตอนี้หายไปไหนกันหมดก็ไม่รู้สิ สงสัยเราคงหลงกับเพื่อนแน่ๆเลย"

 

สั้นๆจากใจคนสวยนามอลิซนะ *ทอแล* มากมึง

 

อายุเท่าไหร่แล้วววว หลงกับเพื่อนไม่ได้สามขวบนะเว้ย 

 

"อ๋อ ไปประชาสัมพันธ์สิ เดี๋ยวเค้าก็ประกาศเด็กหายเองแหละ แต่เอ๋ จะเรียกเด็กได้รึเปล่านะ เพราะ ตัวโตขนาดนี้แล้วยังหลงกะเพื่อนอีก ถ้าเกิดไม่ได้ตั้งใจจะเดินออกมาเอง" อลิซพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจเล็กน้อย จนเมเบลต้องเอ่ยเสียงเบา ส่วนโฮวอนก็ยิ้มเยาะเป็นลูกครู่ที่ดี 

 

"เราคิดว่าคงไม่ต้องลำบากขนาดนั้นหรอก เรากะจะมาเที่ยวกับฮันบยอล เอ่อ กับทุกคนน่ะ คงไม่รบกวนนะ "จีมินเอ่ยราวกับเป็นเรื่องปกติ ทั้งๆที่เธควรจะมียางอายบ้างสิ 

 

"รบกวน!" โฮวอนเอ่ยขึ้นแทบจะทันที จนโดนสายตาดุๆจากพี่ชายไปที

 

ฮันบยอลหันมองเมเบลเล็กน้อย เมเบลเงยหน้ามองก่อนจะเอ่ยตอบเเทน 

 

"ถ้านั้น เป็นความต้องการของคุณตั้งแต่แรก ชั้นก็ไม่ขัด เพราะคุณจีมินถึงขั้นลงทุนแยกกลุ่มกับเพื่อน เอ้ะ! หรือมาคนเดียวตั้งแต่แรก ชั้นก็ไม่อาจทราบได้ ดังนั้นชั้นโอเครค่ะ"เมเบลพูดเสียงเรียบใบหน้ายิ้มเย็นแต่ ในประโยคถ้าไม่โง่กันจนเกินไปก็รู้ว่านั่นมันด่าชัดๆ

.

.

.

.

..

.

.

.

.

  

 ''อุ้ย แกรน์แคนย่อน น่าเล่นจัง ไปเล่นกันมั้ยค่ะ" 

 

เสียงดัดจริต(ในความคิดสองสาวน่ะนะ)ดังขึ้น ที่ตอนนี้เดินควงแขนฮันบยอลอย่างกับตัวเป็นแฟนยังไงอย่างงั้นอย่าไม่อายหรือกระดากอายเลยสักนิด ฮันบยอลก็ทำท่สจะปล่อยหลายรอบแต่มือที่แน่นอย่างกะกาวตาช้างก็ยังคงรัดไว้เช่นเดิม แต่มีอีกข้างของฮันบยอลก็ไม่ได้ว่าง ยังคงประสานนิ้วทั้งหมดเข้ามือบางของเมเบลอย่างแนบแน่น เเต่เมเบลก็อดเบ้หน้าเอือมระอากับจีมินไม่ได้จริงๆ 

 

''ทำไมแกไม่ทำอะไรสักอย่างว่ะ" อลิซเดินมากระซิบข้างใบหูเใเบลด้วยใบหน้าไม่สบอารมณ์

 

"ปล่อยให้เค้าตักตวง ความสุขไปก่อนเถอะ"เมเบลว่าน้ำเสียงเรียบๆ  อลิซจึงล่าถอยไปเดินข้างๆโฮวอนเช่นเดิม

 

"น่าเบื่อจริงๆเลยอ่ะ ผญ.อะไรไม่มียางอาย''อลิซบ่นอุบ 

 

"ทนๆไปก่อน ชั้นว่าเพื่อนเธอคงไม่ยอมง่ายอย่างงี้หรอก"โฮวอนว่า พลางเดินโอบไหล่อลิซ 

 

 

"เล่นกันนะค่ะ ไปบยอลไปเข้าแถวกัน" จีมินไม่รอฟังคำตอบจากฮันบยอลจัดการ กระชากฮันบยอลจนสองมือที่ประสานกะบเมเบลนั่นหลุด เมเบลรู้สึกใจกระตุกทันทีที่มือหลุดออกจากกัน 

 

ได่! ยัยจีมิน ยัยผีเน่า!!!!

 

 รอคิวได้ไม่นานก็ถึงคิวของพวกเขา ฮันบยอลจัดการนั่งริมซ้ายสุด จีมินจัดที่ตัวเองให้นั่งข้างฮันบยอล ถัดไปจึงเป็นเมเบล.อลิซ และโฮวอนปิดท้าย แต่ยังไม่ทันที่จีมินจะได้หย่อนก้นนั่ง ก็เจอเมเบลเเทรดไปตัดหน้าแล้วนั่งลงอย่างไว 

 

จีมินจากที่ระรื่นก็ต้องหน้าเหวอทันที 

 

"ช่วยหลบด้วยค่ะ แฟนเค้าจะนั่งด้วยกัน ตามจริงคุณน่าจะรู้ตัวเองดีนะค่ะ ว่า 'ควรอยู่ตรงไหน' ถึงจะเหมาะ กับตัวเอง หรือคุณไม่รู้? ให้ชั้นช่วยบอกไหมค่ะ" เมเบลพูดกระแทกใส่จีมิน เพราะอารมณ์ที่ว่าจะใจเย็นมันเริ่มหมดลงไปแล้ว 

ทั้งสามคนอึ้งไปตามๆกัน รวมถึงจีมินด้วยที่ไม่คิดว่าจะโดนหักหน้าขนาดนี้ จีมินจึงต้องเดินสบัดก้นปึงปังๆไปนั่งที่เมเบล แต่ก็ยังไม่ทันได้นั่งก็ถูกอลิซกระเถิบมาจนจีมินต้องย้ายไปริมขวาสุดแทน 

 

"แสบจริงนะเราเนี่ย "ฮันบยอลว่าทีเล่นทีจริง เมเบลเพียงแค่ทำหน้ากวนๆ จึงโดนบีบจมูกรั้นอย่างหมั่นเขี้ยวเป็นการตอบแทน 

 

 

 

จบจากเล่นแกรน์แคนย่อน ก็ไปเล่นอะไรต่ออีกนิดหน่อย ก็เริ่มเพลียและเหนื่อย จึงเดินเข้าศูนย์อาหารแทน ที่จะเป็นร้านอาหารข้างนอก ส่วนจีมินก็ไม่มาควงแขนฮันบยอลอีกทำเพียงเข้าใกล้แล้วพูดนั่นนี่ไปเรื่อยๆ

 

 

"เหนื่อยอ่า แต่มันสนุกจริงๆเลย" อลิซว่าเอาหัวพิงไหล่โฮวอน "

 

"ไม่เหนื่อยมั้ง เห็นอะไรก็อยากเล่นไปหมด " โฮวอนว่าลูบหัวอลิซ

 

"ก็มันน่าเล่นนี่นา " อลิซว่าเสียงงุ้งงิ้ง

 

"ก็รู้ ไว้เดี๋ยวพามาอีกดีป้ะ"

 

"ดีๆ แต่สอบครั้งนี้ จบ ชั้นก็หมดเวลาแล้วนะโฮวอน'' คราวนี้อลิซพูดเสียงหงอยๆ แม้จะทำเป็นลืมแค่ไหน ก็ต้องรู้อยู่ดี 

 

คนฟังฝั่งตรงข้ามได้ยินถึงกับทำหน้าไม่ถูก แต่ฮันบยอลกับเลือกที่จะทำเป็นไม่ได้ยินแล้วกินข้าวตัวเองต่อ แม้ความกลัวจะเริ่มคลืบคลานเข้ามาในใจของทุกคนเเล้วก็ตาม 

 

"อลิซเธอพูดอย่างกะ ว่าจะไม่มาอีกงั้นแหละ''โฮวอนพยายามทำหน้าตาอารมณ์ดีสุดๆ 

 

"ไม่รู้สิ โห้ย! กินข้าวเถอะๆ" อลิซเห็นว่าบรรยากาศเริ่มตึงเครียดจึงรีบเปลี่ยนเริ่องทันที 

 

 

 

"เอ่อ ชั้นจะนั่งไหนล่ะค่ะ" จีมินแสร้งตีหน้าศร้า เมื่อเดินมาไม่พบที่นั่งของตัวเอง 

 

 

"ตรงนู้นไง!! " สองสาวประสานเสียงเย็นๆพร้อมกันด้วยใบหน้าเย็นชา จนจีมินไม่กล้าพูดต่อ 

 

 

 

 

 @@@@@@@@@@@@@@@@

 

 

 

 

 

 

 

 

 

TALK: ฝากนิยายเรื่องใหม่ด้วยน้า

JUST LOVE CHILDREN (น้องค่ะมารักกับพี่เถอะ)

เรื่องนี้ก็ใกล้จะจบแล้วน้า