Bad Girls ขอโทษทีพอดีฉันไม่ใช่นางเอก

หลังจากที่ฉันทำงานเป็นพิตตี้อยู่ได้ไม่นานฉันก็ถูกทาบทามให้ไปแสดงเอ็มวีเพลง please please ของวง The Esc น่ะสิ่>< มันไม่ได้เกี่ยวกับเทียร์ที่เป็นโฮมเมทฉันเลยนะเพราะงานนี้มีผู้ใหญ่ทางค่ายมาเห็นแววและลองให้ฉันไปแครสงานจนสรุปว่าเซเยส ตกลงได้งานมาด้วยฝีมืออันเก่งกาจของฉันน่ะสิ่555"เรียบร้อยดีไม๊" เสียงโปร์ดิวเซอร์ท่าทางเป็นกันเองเดินเข้ามาภายในห้องพักนักแสดง ซึ้งเป็นห้องในโรงแรมที่ทางกองถ่ายจองไว้ให้เราพักและในห้องส่วนตัวของฉันตอนนี้มีเพียงฉันและพี่แต่งหน้าทำผมแค่สามสี่คนเท่านั้น "เป็นยังไงบ้างเจ๊ห้องนู้นคุณนางเมบีวีนเหวี่ยงอะไรอีกรึป่าวล่ะ" ช่างทำผมกระเทยรูปร่างทึนทึกเอ่ยถามโปร์ดิวเซอร์อย่างสนิทสนม "โอ้ยๆๆๆๆ แกเอ้ยฉันล่ะอยากจะเป็นลมวันละหลายๆลอบ " โปร์ดิวเซอร์เลื่อนเก้าอี้มานั่งลงอย่างเหน็ดเหนื่อยก่อนจะเปิดประเด็นเม้ามอยถึงเมบี บุคคลที่คลาดว่าน่าจะฤทธิ์เยอะป่วนกองถ่ายนี้ "เกิดอะไรขึ้นเจ๊ เล่ามาๆ" "ก็ยัยเมบีนั่นแหละ หล่อนโวยวานว่าสไตล์ลิสเราไม่ได้เรื่อง หาเสื้อผ้าแบรนด์กระจอกๆมาให้หล่อนและหล่อนเองบอกว่าจะไม่ยอมเปลี่ยนถ้าไม่หาที่ดีกว่านี้มาให้น่ะสิ่" "ต๊าย ตายจริง ทำตัวเป็นไฮโซใส่เสื้อราคาถูกไม่ได้ ที่เมื่อก่อนฉันยังเห็นหล่อนอยู่ตามร้านคาราโอแกะให้เสี่ยชี้นิ้วเลือกอยู่เลยนี่นา" "ก็อย่างว่าแหละเธอพอได้ขึ้นมาเป็นคนโปรดของอาเสี่ยเพ้ง จะกดขี่พวกเรายังไงก็ได้ ซักวันเถอะถ้าไม่มีบารมีเสี่ยเพ้งคุ้มกะลาหัวฉันคนแรกจะตบล้างน้ำให้สาแกใจ" พี่โปร์ดิวเซอร์พูดหน้าดำหน้าแดงอย่างเหลืออด จนฉันอดไม่ได้ที่จะถามขึ้นหลังจากนั่งเงียบอยู่นาน "เมบีนี่ เค้าเป็นใครกันคะ""เด็กของเสี่ยเพ้งน่ะ ไต่เต้าขึ้นมาจนได้เป็นนางเอกหนังสองสามเรื่องแล้วล่ะ" พี่โปร์ดิวเซอร์หันมาตอบฉัน"จะว่าไปนะยัยนี่น่ะเล่นล่ะครก็ไม่ได้เรื่องจนผู้กำกับถึงกับปวดหัวแต่ก็ต้องทนให้เล่นไปเพราะเสี่ยเพ้งเนี่ยมีอิทธิพลต่อวงการบันเทิงมากๆเลยนะ"พี่ช่างทำผมเสริมพลางมือก็รวมผมฉันขึ้นและมัดจนตึงก่อนจะพ่นสเปร์อย่างเบามือ "ว่าไปแล้วหนูเฟลิเซียก็รูปร่างหน้าตาดีเอาเรื่องนะเนี่ยไปทำศัลยกรรมที่ไหนบอกพี่มาเดี๋ยวนี้นะ" "ป่าวหรอกคะ เซียแค่ดูแลตัวเองนิดหน่อย^^" ฉันตอบกลับอย่างเขินๆเล็กน้อย "ต๊าย ตายจริง พูดจริงหรอเนี่ยดูสิ่ หน้าทรงวีเชฟได้รูปกับจมูกรูปหยดน้ำแบบนี้ สวยมากเลยคะคุณน้องขา" หลังจากที่พี่ช่างทำผมจัดการกับผมฉันเสร็จก็มาจับหน้าฉันหันซ้ายหันขวาพร้อมกับเอ่ยปากชม ทันทีที่พี่โปรดิวเซอร์อธิบายเนื้อหาของเพลงและบทสำหรับแสดงให้ฉันฟังยังไม่จบดีก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นก่อนถูกเปิดเข้ามาโดยพีอาร์ที่วิ่งเหนื่อยหอบ "พี่มิ้นๆ เมบีโวยวายใหญ่แล้วช่วยไปดูหน่อยคะ"และพี่โปร์ดิวเซอร์ที่ชื่อพี่มิ้นก็รีบลุกและทำท่าจะเดินออกไป "เดี๋ยวก่อนคะพี่มิ้น^^" ฉันลุกขึ้นยืนและดึงแขนพี่มิ้นเอาไว้"มีอะไรคะน้องเฟลิเซีย" "เดี๋ยวเซียจัดการเองคะ^^" ฉันพูดกับพี่มิ้นก่อนจะเดินตามพีอาร์ไปยังห้องพักวีไอพีที่ยัยเมบีแต่งตัวอยู่ทันทีที่ประตูถูกเปิดออกกล่องเครื่องสำอางก็ปริวละล่องมาชนกำแพงที่เฉียดหน้าฉันไปนิดเดียวก่อนที่ฉันจะกาวฉับๆไปยืนอยู่ตรงหน้าคนที่โยนกล่องนั้น "เธอผีเข้าหรอ" ฉันเอ่ยถามพร้อมกับขมวดคิ้ว"กะ กรี๊ดดดดดดด ยัยนี่เป็นใคร นี่พวกแกพามันออกไปเดี๋ยวนี้ กรี๊ดดดดดด อะอุ๊ป!"ทันทีที่ยัยเมบีอ้าปากจะกรี๊ดอีกครั้งฉันก็จับทิชชู่ม้วนที่วางอยู่บนโต๊ะยัดปากหล่อน "แอร๊กๆ เธอ ! ฉันจะฟ้องเสี่ย เธอจะไม่มีที่ยืนในวงการจำเอาไว้" "เอาสิ่เมบี พาฉันไปหาเสี่ยของเธอ ฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่าพอเสี่ยเห็นหน้าฉันเค้ายังอยากจะช่วยเธอหรือเปลี่ยนใจมาช่วยฉันดี" "กะ กรี๊-" เมบีทำท่าจะกรี๊ดอีกครั้งแต่ต้องรีบหุบปากเมื่อเห้นฉันทำท่าจะเอาทิชชู่ม้วนใหญ่กว่าเดิมยัดเข้าปากหล่อน ฉันเดินชนไหลของหล่อนผ่านเข้าไปยังกองเสื้อผ้าที่เธอเมิน "ตัวนี้ แบรนด์ sef-portrait ส่วนตัวนี้ก็แบรนด์ของ Vatanika นี่เธอไม่รู้จักหรอเมบี"ฉันหยิบเสื้อสองตัวที่เธอโยนทิ้งขึ้นมาและโยนมันให้เธอ "เสื้อพวกนี่เป็นแบรนด์หรูระดับซุปเปอร์สตาร์เลยนะถ้าเธอไม่ใส่ฉันขอนะ^^" ฉันทำท่าจะเอาไปแต่เมบีกับกำไว้แน่น "ถ้ามันเหมาะกับซุปเบอร์สตาร์ฉันจะเป็นคนใส่ไม่ใช่เธอ" เมบีแย่งเสื้อที่เธอเคยเมินจากมือของฉันและเดินลุดๆเข้าไปยังห้องลองชุด "เฮ้อโล่งอกไปทีนะคะ นี่ถ้าไม่ได้น้องเฟลิเซียวันนี้มีหวังพวกเราแย่แน่ๆ^^"พี่มิ้นเดินเข้ามาจับมือฉันอย่างขอบคุณ "แต่สองชุดนั้นไม่ใช่แบรนด์ดังอย่างที่น้องเฟลิเซียบอกนี่นา" พี่สไตล์ลิสเอ่ยทักและหันมาถามฉันอย่างงงๆ "ยัยเมบีหล่อนไม่รู้หรอกคะ แค่บอกว่ามันหรูหราราคาแพงหลอนก็เชื่อเพราะหล่อนไม่รู้จักแม้แต่แบรนด์เสื้อผ้าที่หล่อนใส่อยู่ด้วยซ้ำ" "5555 แหมคุณน้องเฟลิเซียนี่ฉลาดมากเลยนะคะเนี่ย หลอกยัยนั่นซะจนรีบไปใส่เลยทีเดียว555"เสียงหัวเราะดังลั่นห้องพร้อมกับคำชมเชยจากเพื่อนร่วมงานทำให้ฉันรู้สึกว่า งานนี้คงสนุกกว่าที่คิดเอาไว้แน่นอน อิอิ