Fairy's love รักข้ามฟากของนางฟ้า

"ในเมืองของมนุษย์นี่มีอะไรให้ทำเยอะเลยแหะ แต่รู้สึกว่าเงินที่ใช้แลกของน่าจะเป็นสิ่งที่เรียกว่า เยน นะ ฉันไม่มีเลย..น่าเสียดายจัง"
กรี๊ง!!! (เสียงออดเลิกเรียน)
"ส..เสียงอะไรน่ะ!? มันดังมาจากตึกใหญ่ๆนั่น"
"มีคนเยอะแยะเดินออกมาจากตึกด้วย! ทุกคนใส่ชุดคล้ายกันหมดเลย ยกเว้นที่ ผ.ญ.ใส่กระโปรง ส่วน ผ.ช.ใส่กางเกง ทำไมล่ะ..."  ฉันก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ทำไมทุกคนใส่ชุดคล้ายกัน บังเอิญเหรอ
แล้วฉันก็ได้เหลือบไปเห็นผู้ชายคนหนึ่ง...เมื่อฉันได้เห็นเขาฉันรู้สึกแปลกๆอย่างบอกไม่ถูก ไม่เข้าใจอะไรเลย ความรู้สึกนี้มันอะไรกัน (รักแรกพบ) เขาก็เป็นแค่ผู้ชายธรรมดานี่ จะทำอะไรนางฟ้าอย่างเราได้ แต่ก็ไม่แน่นะ!
พอเขาเดินออกจากกลุ่มของเขาฉันก็รีบไปคุยกับเขาทันที
"นี่! นายชื่ออะไร"
"หือ? ผมเหรอ?"เขาตอบอย่างงงๆ
"ก็ใช่น่ะสิ!"
"ผมชื่อ โยกิตะ ฮารุ ทำไมเหรอ"
"นายได้ทำอะไรฉันรึป่าว!"
"เอ๋? ผมจะไปทำอะไรคุณได้ยังไง เราเพิ่งเจอกันนะ แล้วคุณเป็นใคร"
"ฉันชื่อ ยูกิ! นายแน่ใจนะว่าไม่ได้ทำอะไรฉัน"
"ก็แน่สิ! เธอคิดอะไรของเธอเนี่ย"
ดูจากท่าทางของเขา เขาคงจะไม่ได้ทำอะไรฉันจริงน่ะแหละ
"นี่เธอ...ไม่ได้เรียนหนังสือใช่ไหม"
"ฮือ? ก็ต้องเรียนสิ!"
"เหรอ ดูไม่ค่อยฉลาดเลยแหะ ดูจากเสื้อผ้าแล้วน่าจะจนด้วยนะเนี่ย"
"นี่! ว่าฉันโง่เหรอ" ฉันไม่ได้โง่ซักหน่อยนะ แต่เรื่องจนน่ะไม่เถียงนะเพราะฉันไม่มีเงินเลยซักกะเยนเดียว
แต่ถึงตอนนี้ฉันก็ยังรู้สึกแปลกๆอยู่ นี่มันความรู้สึกอะไรกัน หัวใจเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆเวลาอยู่ไกล้เขา มันเกิดขึ้นได้ยังไง....
"นี่..."
"อะไร""อ..เออ..." ทำไมล่ะ..ทำไมถึงพูดไม่ออก..กะจะถามเรื่องความรู้สึกนั่นหน่อย..ถึงแม้ใจของฉันเหมือนจะให้เก็
เป็นความลับก็เหอะ..แต่มันก็อยากรู้นี่...แต่สุดท้ายเราก็พูดไม่ออก...หัวใจนี่แปลกจริงๆ
"สอนหนังสือฉันหน่อยได้ไหม" สุดท้ายก็ต้องเปลี่ยนเรื่องเหรอ แต่ก็ดันพูดออกไปคนละเรื่องเลยอ่ะ ทำไงดี-///-
"เธอพูดอะไรน่ะ"
"ก..ก็..ก็ฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเมืองนี้เลยนี่ ช่วยสอนฉันหน่อยสิ..." มโนมั่วไปแล้ว~
"อืม...ก็ได้" เฮ้ย! จริงดิ o_o
"จ..จริงเหรอ!? ทำไมล่ะ"
"ก็..สำหรับฉัน สอนเธอก็ไม่ได้เสียหายอะไร แถมวันๆของฉันก็แสนจะน่าเบื่อทำอะไรซักหน่อยก็น่าจะดี -///-" เขาพูดอย่างอายๆเหมือนเหตุผลนี้จะเป็นคำโกหกเลย แต่เพราะเขาพูดอย่างนี้ฉันถึงเริ่มมีความสุข แต่ทำไมล่ะ
"จะเริ่มวันไหนล่ะ"เขาถาม
"พ..พรุ่งนี้!" เฮ้ย! ไม่ใช่นะ! พรุ่งนี้เหรอ! ไม่ได้ๆ!
"Ok" ม่ายน้า~ ToT
"ไปก่อนนะฉันต้องรีบกลับ"
"บ...บาย" พอพูดจบเขาก็วิ่งหายไปทันทีมนุษย์นี่แปลกจังนะ โดยเฉพาะเขา..ฮารุ ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกว่าใจเต้นแรงขึ้น แล้วพรุ่งนี้เจอกันนะ...ฮารุ:) วันแรกของฉันบนเมืองของมนุษย์ได้ผ่านไปแล้วด้วยดี..วันพรุ่งนี้คงต้องแอบมาอีกแล้วสิ ก็ฉันดันไปบอกฮารุว่าพรุ่งนี้เจอกันน่ะซี่ ถึงจะไม่ได้สัญญา..แต่เป็นเทพก็ห้ามผิดคำพูดนะ ลำบากจังเลย..จริงๆแล้วลึกๆก็อยากจะเป็นมนุษย์นะ จะทำยังไงดีล่ะ ตอนนี้ฉันมีปัญหา 2 เรื่องแล้วสิ 1 คือ ฉันต้องคอยเก็บเรื่องนี้เป็นความลับจากเทพตนอื่นๆ 2 คือ ฉันต้องหาเวลาไปหาฮารุเพื่อไม่ให้ผิดคำพูด (ปัญหาใหญ่ที่สุดในชีวิต) แต่ถึงอย่างงั้นก็เหอะ แค่ไปที่โลกมนุษย์ก็ผิดกฎแล้วนะ จะรักษาคำพูดทำไม ถึงจะคิดอย่างงั้นฉันก็มีความรู้สึกว่าอยากพบเขาอีกครั้ง......แต่พรุ่งนี้ก็น่าจะได้เจอกันแล้ว.....(ความรัก)