Zodiac Fate I (ภาคเปิดตำนานสิบสองราศี)

กาลครั้งหนึ่ง


นานมาแล้ว...ก่อนที่พระผู้เป็นเจ้าจะเริ่มสร้างโลก

....หลังจากที่ลูซิเฟอร์กลายร่างเป็นงูเพื่อยุยงให้

Eve และ Adam กินแอปเปิ้ลในสวนอีเดน
(Garden of Eden)

เป็นผลสำเร็จ...

ทั้งสองจึงต้องถูกส่งไปเกิดยังโลกมนุษย์
อย่างเลี่ยงไม่ได้ลูซิเฟอร์เองก็ถูกพระเจ้าลงทันฑ์
กลายร่างจากเทวาสู่มารร้าย

ฉุดรั้ง นำพา ยุยง

ผู้คนไปในทางเลวทราม ใฝ่หาด้านมืด
จมลงสู่ อเวจีนรก

....

จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้

ก็ทำให้บรรดาเทพและนางฟ้าหลายองค์
ต่างพากันวิพากษ์วิจารณ์ อย่างหนาหู

บ้างก็เห็นด้วยกับการลงทัณฑ์
บ้างก็ว่ารุนแรงเกินไปสำหรับเทวดา

ที่เพิ่งจะกระทำความผิดเพียงครั้งแรก
บ้างก็ไม่เชื่อว่าลูซิเฟอร์จะเป็นคนทำ


"มีเพียงเทพทั้งสิบสองจักรราศี"


ที่คอยเฝ้าดูอยู่เงียบๆ

...

เวลาผ่านไปหลังเหตุการณ์ดังกล่าวไม่นานนัก
จนทุกอย่างกำลังเกือบจะกลับสู่สภาวะปกติ

ก็ได้เกิดเรื่องสะเทือนสวรรค์อีกครั้ง

เมื่อเทพทั้งสิบสองจักรราศี


"ก่อการกบฏสังหารพระเจ้า"


...แต่ไม่เป็นผล

ทั้งสิบสองถูกจับกุมและได้ถูกลงทันฑ์

โดยการประทับตราในนาม

"ผู้สังหารพระเจ้า"

หลังจากนั้นถูกส่งไปอยู่บนโลกมนุษย์
โดยมีกายเนื้อที่เป็นอมตะ

คำพูดของพระผู้เป็นเจ้าดังกึกก้อง
ก่อนจะส่งทั้งสิบสองลงไปสู่

Lethe แม่น้ำแห่งการลืมเลือน


"ในโลกที่พวกเจ้ากำลังจะไปเป็นโลกแห่งความไม่แน่นอน และไร้ซึ้งความตาย

พวกเจ้าจะต้อง พลัดพราก โดดเดี่ยว สูญเสีย สิ้นหวัง
ไปตลอดกาล"


แต่ทั้งสิบสองกลับยืนรับฟังอย่างนิ่งเฉย
ไม่มีคำแก้ตัวใดๆ ไม่มีคำพูดใดๆ

ต่างก็ค่อยๆเดินลง หายไปในสายน้ำ
ที่ละองค์ ก่อนจะจมลงสู่...


"โลกมนุษย์"

นับจากเหตุการณ์นั้นเวลาล่วงเลยผ่านไป...นาน จนนับกาลไม่ได้ และแล้วก็ได้เกิดภัยร้ายคุกคามชาวสวรรค์ เมื่อโลกมนุษย์เข้าสู่กลียุคทุกอย่างแปดเปื้อนไปด้วยบาป ชีวิตหลังความตายผู้คนกลับกลายเป็นวิญญานร้ายมากมายลงสู่ขุมนรกตกเป็นทาสของ ลูซิเฟอร์ หมดหนทางกลับไปสู่อ้อมแขนของพระเจ้า ในยามที่ความชั่วร้ายทั้งหลายเข้าครอบงำมนุษย์ล้วนแล้วแต่มัวเมาด้วยอบายมุข ไม่รู้จักผิดชอบชั่วดี มิอาจมองเห็นทางสว่างเลือกหนทางที่เต็มไปด้วยขวากหนาม เข้าด้านมืดของชีวิตทำร้ายกันเพื่อเติมเต็มสุขสัมผัสให้แก่ตนเองแน่นอนว่า ทุกสิ่งที่เกิดขึ้น ย่อมมีเหตุและผลเหตุการณ์น่าสลดทั้งหลายนี้มาจากเทวดาตกสวรรค์องค์นั้น ลูซิเฟอร์ได้ร่วมมือกับปีศาจทั้งหก ได้แก่

ซาตาน  บาปแห่งโทสะ ความพยาบาท

ลิวาธาน บาปแห่งริษยา ปรารถนาให้ผู้อื่นรับเคราะห์

แมมมอน บาปแห่งโลภะ ความโลภ

เบลฟีเกอร์  บาปแห่งความเกียจคร้าน

เบลเซบับ บาปแห่งโลภอาหาร ความตะกละ

แอสโมดิวส์ บาปแห่งกามอารมณ์และราคะ

รวบ รวมกำลังพลวิญญาณในนรก และสร้างกองทัพอสูรกายมากมายครอบครอง รุกราน ทำลายดินแดนของมนุษย์ เพื่อก่อสงครามกับสวรรค์หมายแก้แค้นพระผู้เป็นเจ้าเมื่อมนุษย์ที่ศรัทธาต่อ ความดีงามมีน้อยลงพลังของพระเจ้าจึงเริ่มอ่อนล้า ในกาลเวลาที่ผ่านมายาวนานนี้ทำให้สวรรค์ถูกทำลายไปแล้วถึงสามส่วนเหล่านาง ฟ้าเทพยาดาต่างอยู่อย่างหวาดกลัวและเสียขวัญแม้แต่เจ็ดอัครเทวทูตบนสวรรค์ก็ต่างพากันสิ้นหวังเห็นทีครานี้คง มีเพียงพระเจ้าเท่านั้นที่รู้วิธีสิ้นสุดกลียุคนี้

ณ สรวงสวรรค์ อันกว้างใหญ่ ผืนฟ้ามีทั้งดวงจันทร์และตะวันอยู่เคียงคู่กันโดยไม่เคลื่อนไหวท่ามกลางหมู่ ดาวต่างๆราวกับแผนที่ดาราศาสตร์ที่นี่ ไม่มีกาลเวลา รึฤดูใดๆทั้งสิ้นทุกอย่างล้วนแต่หยุดนิ่งดวงจันทราและตะวันที่สลับกันฉายแสง แสดงความงดงามของธรรมชาติที่อยู่เหนือจิตนาการบนโลกมนุษย์ ณ สถานที่แห่งนี้คือที่สุดของความอุดมสมบูรณ์เมื่อทุกสิ่งนิรมิตรขึ้นได้เอง ดั่งใจหวัง บนสรวงสวรรค์แห่งนี้ถูกแบ่งลำดับชั้นเทวดาไว้ชัดเจนเพื่อการรับใช้และให้รู้ ถึงฐานะของตนซึ่งจะมีสามชั้น แต่ละชั้นก็มีอีกสามคณะที่ทำหน้าที่ต่างๆกันดังนั้น จึงถือว่าเทวดาที่มียศต่างๆเรียกว่าเทวัญ แต่หากจะกล่าวถึงผู้ดูแลทุกสิ่งอย่างแทนองค์พระผู้เป็นเจ้าแล้วคงจะหนีไปพ้น เหล่าคณะอัครเทวดา (หัวหน้าเทพ:Archangels)ในนามของเจ็ดอัครเทวฑูตผู้ยิ่งใหญ่บนสรวงสวรรค์นั้นทั้งเจ็ดองค์ล้วนแล้วแต่เป็นที่กล่าวถึง

มิคาเอล เทพแห่งการ "ปกป้อง"

กาบริเอล(กาเบรียล) เทพแห่ง การสื่อสาร ความเมตตา และการเกิดใหม่

ราฟาเอล เทพแห่งการ "รักษา"

อูรีเอล เทพแห่ง "แสงสว่าง"

ซารีเอล เทพแห่ง"ความกล้า" และ "การควบคุม"

เรมีเอล เทพแห่งความ"แท้จริง"

รากูเอล เทพแห่ง "ความยุติธรรม" "ความถูกต้อง" และ "ความเท่าเทียม"

       และ แล้ว ณ กาลนี้ยามที่ดวงจันทร์ทอแสงเคียงคู่ตะวันบนสรวงสวรรค์ เวลากลางคืนบนสรวงสวรรค์แม้มีตะวันผืนฟ้าก็ยังมืดลงเพื่อบอกเวลาชาวสวรรค์ พวกเขายังคงเห็นดวงดาวต่างๆที่เจิสจรัสทั่วท้องฟ้า สายลมพัดกลิ่นหอมของมวลไม้ขาวปล่อยละอองแสงออกมาจากดอกคล้ายแสงหิ่งห้อยใน ค่ำคืนที่อากาศเย็นสบาย แตรดังขึ้นมาเป็นระลอกในค่ำคืนที่งดงามเสียงนี้เป็นที่รู้กันทั่ว มันคือเสียงเดียวกันกับวันชำระบาป (Judgment Day)นั้นเอง แว่วได้ยินเสียงนั้นเหล่าชาวสวรรค์ เทวดา นางฟ้าต่างพากันหลับไหล แม้แต่ในเขตแดนสวรรค์ที่ถูกปกครองโดยคณะเซราฟิม(Seraphim)ทุก สิ่งบนสวรรค์ยามนี้ต่างหยุดนิ่ง เสียงแตรยังคงดังก้องแว่วผ่านมาตามสายลมและหยุดลงที่ยอดวิหารแห่งการจุติที่ พำนักของเหล่าคณะเซราฟิมนี้ ตั้งอยู่ส่วนปลายสุดระหว่างภพสวรรค์กับภพมนุษย์ อยู่ท่ามกลางสวนมวลไม้ขาวรวมกันกับแม่น้ำสายสำคัญสามสายคือไวน์ น้ำผึ้ง และนม ที่ไหลผ่านในแดนสวรรค์ เหนือบนท้องฟ้าเบื้องบนนั้นเองได้ปรากฏร่างของหญิงสาวในชุดขาวยาวผ้าคลุมสี น้ำเงินเข้มคล้ายผืนฟ้ายามค่ำคืนนี้ ยืนสยายปีกทั้งหกอยู่บนยอดวิหารแห่งการจุติ ในดวงตาสีฟ้าใสผิวผรรณเปล่งปลั่งราวกับผลแอปเปิ้ลทองคำเส้นผมสีทองเปล่ง ประกายสาดส่อง สะท้อนแสงดาวชื่อของเธอเป็นที่รู้จักกันดี ในนามของหนึ่งในคณะอัครเทวดาทั้งเจ็ดผู้ส่งข่าวการมาเกิดของพระเยซูคริสต์ กับพระนางมาเรียเพียงผู้เดียวที่เป่าแตรแห่งการชำระบาปในวัน Judgment Day

"กาบริเอล" แตร ทองคำที่เธอถืออยู่ในมือเปล่งประกายราวกับแสงดาวก่อนที่จะกลับกลายเป็นเพียง ช่อดอกไม้ขาวเช่นเดียวกับที่ประดับอยู่บนศรีษะของเธอ ในความเงียบสงัดยามค่ำคืนเมื่อสายลมพัดโหมกระหน่ำพัดพาเมฆหมอกมาบดบังดวง จันทร์จนมืดมิดได้ปรากฏเสียงหนึ่งลอยมาตามสายลม...เสียงที่เธอคุ้นเคยดี

"กาบริเอล...ลูกรัก"

"...พระบิดา?" เสียงใสๆเปล่งออกมาจากลำคอเรียวระหง

" ที่พ่อเรียกเจ้ามาในยามนี้ เพื่อมอบหมายงานหนึ่ง...ให้เจ้า"

กาบริเอลรู้ว่าการที่พระเจ้าเรียกมาพบเป็นการลับนั้นย่อมเป็นเรื่องที่สำคัญยิ่ง

" พระบิดา...คำบัญชาท่านคือพรอันวิเศษล้ำสำหรับลูก โปรดเอ่ยมาเถิด "

เมื่อสายลมหยุดพัด มีคำพูดประโยคสั้นๆที่ดังก้องท่ามกลางความมืดและความเงียบ

" พ่ออยากให้เจ้าลงไปสู่โลกมนุษย์...ปลุกวิญญาณเทพสิบสองจักรราศี "

สิ้น คำพูดประโยคนั้นทำให้ดวงตาสีฟ้าใสเปิดกว้าง แม้ร่างกายอยู่ในท่าทีที่สงบนิ่งภายในใจกลับเต็มไปด้วยความหวาดหวั่นจนต้อง เอ่ยออกมาย้ำว่าตนมิได้ฟังผิดเพี้ยน

" ปลุกวิญญาณ...ผู้สังหาร? "

" ลูกรักเจ้าพูดว่า ไม่ว่าปรารถนาสิ่งใดเพียงพ่อเอ่ยมา...พ่อหวังให้ลูกทำตามนั้น "

" พระบิดาไม่มีวิธีอื่นแล้วหรือ ไม่มีหนทางอื่นแล้วจริงๆหรือ? " เสียงใสๆของนางฟ้า เต็มเปี่ยมไปด้วยวิตกกังวล

" โอ้...กาบ ริเอลลูกรักตอนนี้ทั้งภพสวรรค์และภพมนุษย์เข้าสู่กลียุคแล้วช่างน่าเศร้า ลำพังพลังของพ่อคงต้านทานไว้ได้ไม่นาน ลูซิเฟอร์หวังยั่วยุให้พ่อพิโรธต่อมนุษย์และทำลายล้างโลกเสีย ...ทว่า ลูกเอ๋ยพ่อเข้าใจ เจ้าคงเห็นเหล่ามนุษย์ก่อสงคราม ข่มเหงรังแกผู้ที่ด้อยกว่าต่อว่าและนินทากันลับหลังแต่พ่อขอให้ลูกเชื่อ ว่าเนื้อแท้ของมนุษย์นั้นดีนักเพียง แต่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากก็น้อยคนนักที่จะยืนหยัดความดีนั้นไว้ได้เมื่อ เจ้าลงไปยังโลก เจ้าจะเข้าใจพวกเขามากขึ้น  พ่อได้แต่หวังพึ่งเจ้านะ...ลูกรัก "

กาบริเอลยังคงค้านอยู่ในใจ แต่ก็ไม่คิดผิดคำพูดที่ให้ไว้แก่พระบิดา เธอจึงขอตั้งคำถามแทนการปฎิเสธภาระกิจ

" โลกมนุษย์ช่างกว้างใหญ่ลูกจะหาได้จากแห่งหนใดกันเล่า"

" กาบริเอลลูกรัก...จงฟังทั้งสิบสองตนนั้นหลังจากลงไปสู่โลกมนุษย์แล้ว

เทพราศีธาตุอัคคีจุติในร่างของชายชาตรี

เกศาสีแดงเพลิง เมษ ธนู สิงห์

เทพราศีธาตุวายุ จุติในร่างของอิสตรี

เกศาสีเงินดุจแสงจันทรา ตุลย์ กุมภ์ เมถุน

เทพราศีธาตุดิน จุติในร่างของชายชาตรี

เกศาสีน้ำตาลเสมือนผืนดิน มังกร พฤษ กันย์

เทพราศีธาตุวารี จะจุติในร่างของอิสตรี

ผู้มีเกศาสีฟ้านุ่มเปล่งประกายดุจสายธาร กรกฏ พิจิก มีน

ทั้งสิบสองตนนี้จะดำรงกายเนื้ออยู่ที่อายุไขยี่สิบพรรษา มีชีวิตเป็นนิรันดิ์แหวนวงนี้จะนำทางเจ้าไปหาพวกเขา"

สิ้นเสียงของพระผู้เป็นเจ้าเพียงสายลมพัดผ่านไปที่นิ้วชี้ข้างขวาของเธอก็ปรากฏแหวนเงินขึ้นมาวงหนึ่ง

" แต่ตัวลูกไม่มั่นใจว่าเทพทั้งสิบสองจะตามลูกมาเพื่อช่วยท่าน "

" มิ ต้องกังวลทั้งสิบสองต่างการถูกแยกกันไปไกลต่างก็มีวิถีความทรมาณบนภพมนุษย์ ตามโทษที่ตนได้รับจงนำพาพวกเขาไปพบคู่ครองที่พลัดพรากให้พวกเขาได้พบกัน...อีก ครึ่งหนึ่งของดวงวิญญาณที่หายไปรวบรวมทั้งสิบสองแล้วนำพาไปที่วิหารดวงดาว เพื่อเรียกความทรงจำฟื้นพลังกลับคืนมาเมื่อพวกเขาจำความทุกอย่างได้ พวกเขาจักต้องขึ้นมาบนสวรรค์เพื่อสังหารพ่อ "

"...พระบิดา...ลูก " นัยต์ตาสีฟ้าใสมัวหมองไปด้วยความเศร้า

" ลูกรักหากชีวิตพ่อสามารถยุติกลียุคนี้ได้ก็ขอให้มันเป็นไปตามนั้นเถิด "

หญิงสาวมองดูแหวนบนนิ้วมือเธอ มันส่องประกายเจิดจรัสคล้ายกับแสงดาว ปรากฏเป็นตัวอักษรโบราณหมายถึง ดิน น้ำ ลม  ไฟ

" ลูกรัก...มีอีกสิ่งหนึ่งที่พ่อ อยากให้เจ้าทำ "

" ได้โปรดกล่าวมาเถิด พระบิดา "

" พ่อ ให้ลูกไปสืบดูว่าอะไร คือสาเหตุที่ทำให้เทพทั้งสิบสองก่อการกบฏ เรื่องนี้แม้พ่อต้องถูกสังหารก็จะต้องรู้ให้ได้ว่าแท้จริงแล้วเรื่องนี้เป็น เช่นไร ความผิดอันใดที่พ่อก่อขึ้นจนพวกเขาถึงขั้นคิดล้มล้างสวรรค์ "

" รับบัญชา...ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นลูกจะคงอยู่กับพระองค์เพียงผู้เดียว"

" กาบริเอล ยามนี้เจ้าคือความหวังของพ่อ "

...

สาย ลมโหมพัดกระหน่ำอีกครั้งขับไล่เมฆหมอกที่บดบังแสงจันทร์และดวงดาวกลับมาสอง สว่างอีกครั้งเสียงลมพัดผ่านไปพร้อมกับเสียงประตูวิหารแห่งการจุติได้ปิดลง อย่างกึกก้อง

.

.

.

การเดินทางนั้นได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว