Tell me you love me
-
เขียนโดย Des_cream
วันที่ 16 มิถุนายน พ.ศ. 2558 เวลา 20.09 น.
1 chapter
1 วิจารณ์
3,320 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 16 มิถุนายน พ.ศ. 2558 20.51 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) ไม่อยากเจอเลยนะ!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ "ลูกแม่ไปทำงานก่อนนะ แม่ทำข้าวให้อยู่ในตู้นะลุก" แม่ฉันตะโกนขึ้นมาพร้อมออกจากบ้านไปเรียบร้อย
"*0* ว้าวแม่...ทำอาหารน่ากินๆทั้งนั้นเลย ไม่เกรงใจล่ะนะ" พูดเสร็จฉันก็สวาปามทันที งั่มๆๆ >w<
อร่อยๆทั้งนั้น 555 ดีใจจังเกิดมาเป็นคนมีแม่ทำอาหารเก่ง อิอิ
ตึง ตึง ตืออ ตึง
เสียงนาฬิกาบ่งบอกเวลาว่าต้องรีบไปทำเรียนแล้ว ว้าย! ซวยแล้วๆ เสื้อผ้าแันเลอะซอสหมดแล้วอ่ะทำไงดีๆTT[]TT ไม่วายฉันรีบลุกขึ้นไปข้างบนพร้อมหาเสื้อนักศึกษาตัวใหม่แต่ว่า......
ไม่มี!!!! กรี๊ดดดดดดดด!!! ไม่นะๆ แล้วฉันจะใส่อะไรล่ะนี่ ฉันหันไปเจอกับเสื้อนักศึกษาที่แขวนอยู่ด้านล่างจึงรีบหยิบมาใส่ทันที ยับนิดเดียวชื้นนิดหน่อยไม่เป็นไรหรอกมั้ง เฮ้อ! รีบไปดีกว่าเดี๋ยวจะโดนอาจารย์คณะเจี๊ยกเอา ฮือ!!( ตีนั่นเองค่ะ)
ขณะนี้อยุ่บนรถโดยสารอันผุพัง
"TT/\TT จะไปทันไหมนะๆ รถติดขนาดนี้" ฉันพูดพร้อมดูนาฬิกาบ่งบอกจี้ตูดฉันว่า รีบไปเร็วๆ
ฮึ่ย!! ทนไม่ไหวล่ะ ลงเลยละกัน
"นี่ค่ะเงินไม่ต้องทอนค่ะ " พอยื่นเงินให้ปุ๊บก็ติดสปีดดั่งเกียร์ออโต้ ทันที
แฮ่ก แฮ่ก!
ละ....เหลืออีกครึ่งทางจะถึงมหาลัยแล้ว................................
เหนื่อยจัง เหนื่อยจัง พักก่อนละกัน หวาา
"นี่!" จุ่ๆก็มีเสียงใครสักคนพูดตะกนมาทำให้ฉันมองไปทันทีก็พบคนใส่หมกนิรภัยอย่างมิดพอเขาถอดหมวกออกก็พบความหล่ออันไกลโพล้นที่ใครเจอใจก็ต้องละ...ละ...ละลายยย
เฮ้ย!นี่มันไอ้โจรกำมะลอ
"ว่าไง...รีบไปไหนล่ะฮะ เหงื่อท่วมตัวเชียวนี่เธอปวดฉี่จน...ฉี่ใส่ตัวเองอย่างนี้เลยเรอะ"
กรี๊ดดดดดดด! หยาบคายเป็นที่สุด!
"เรื่องของฉัน " ฉันพูดพร้อมสะบัดหน้าเล็กน้อย
"เห่อๆ ฉันไปส่งเอาไหม " เขาพูดพร้อมหันหน้าไปอีกทางแบบอายๆ
=[ ]= นายอายใส่ฉันหรอ
"หา!!!"
ณ มหาวิทยาลัยดุจดั่งพญานาค
"ขอบคุณ!แต่ไม่ได้ขอ" ฉันพูดพร้อมยื่นหมวกมาคืนให้
"เหอะ! ไปเรียนดีๆล่ะ " เขาพูดแล้วก็บึ้นรถไปทันที
"อะไรของเขานะ" ฉันเกาหัวงงๆก่อนจะวิ่งไปยังตึกคณะอย่างเร่งรีบเพราะกลัวว่าจะมีอาจารย์คนใดมาเห็น
"*0* ว้าวแม่...ทำอาหารน่ากินๆทั้งนั้นเลย ไม่เกรงใจล่ะนะ" พูดเสร็จฉันก็สวาปามทันที งั่มๆๆ >w<
อร่อยๆทั้งนั้น 555 ดีใจจังเกิดมาเป็นคนมีแม่ทำอาหารเก่ง อิอิ
ตึง ตึง ตืออ ตึง
เสียงนาฬิกาบ่งบอกเวลาว่าต้องรีบไปทำเรียนแล้ว ว้าย! ซวยแล้วๆ เสื้อผ้าแันเลอะซอสหมดแล้วอ่ะทำไงดีๆTT[]TT ไม่วายฉันรีบลุกขึ้นไปข้างบนพร้อมหาเสื้อนักศึกษาตัวใหม่แต่ว่า......
ไม่มี!!!! กรี๊ดดดดดดดด!!! ไม่นะๆ แล้วฉันจะใส่อะไรล่ะนี่ ฉันหันไปเจอกับเสื้อนักศึกษาที่แขวนอยู่ด้านล่างจึงรีบหยิบมาใส่ทันที ยับนิดเดียวชื้นนิดหน่อยไม่เป็นไรหรอกมั้ง เฮ้อ! รีบไปดีกว่าเดี๋ยวจะโดนอาจารย์คณะเจี๊ยกเอา ฮือ!!( ตีนั่นเองค่ะ)
ขณะนี้อยุ่บนรถโดยสารอันผุพัง
"TT/\TT จะไปทันไหมนะๆ รถติดขนาดนี้" ฉันพูดพร้อมดูนาฬิกาบ่งบอกจี้ตูดฉันว่า รีบไปเร็วๆ
ฮึ่ย!! ทนไม่ไหวล่ะ ลงเลยละกัน
"นี่ค่ะเงินไม่ต้องทอนค่ะ " พอยื่นเงินให้ปุ๊บก็ติดสปีดดั่งเกียร์ออโต้ ทันที
แฮ่ก แฮ่ก!
ละ....เหลืออีกครึ่งทางจะถึงมหาลัยแล้ว................................
เหนื่อยจัง เหนื่อยจัง พักก่อนละกัน หวาา
"นี่!" จุ่ๆก็มีเสียงใครสักคนพูดตะกนมาทำให้ฉันมองไปทันทีก็พบคนใส่หมกนิรภัยอย่างมิดพอเขาถอดหมวกออกก็พบความหล่ออันไกลโพล้นที่ใครเจอใจก็ต้องละ...ละ...ละลายยย
เฮ้ย!นี่มันไอ้โจรกำมะลอ
"ว่าไง...รีบไปไหนล่ะฮะ เหงื่อท่วมตัวเชียวนี่เธอปวดฉี่จน...ฉี่ใส่ตัวเองอย่างนี้เลยเรอะ"
กรี๊ดดดดดดด! หยาบคายเป็นที่สุด!
"เรื่องของฉัน " ฉันพูดพร้อมสะบัดหน้าเล็กน้อย
"เห่อๆ ฉันไปส่งเอาไหม " เขาพูดพร้อมหันหน้าไปอีกทางแบบอายๆ
=[ ]= นายอายใส่ฉันหรอ
"หา!!!"
ณ มหาวิทยาลัยดุจดั่งพญานาค
"ขอบคุณ!แต่ไม่ได้ขอ" ฉันพูดพร้อมยื่นหมวกมาคืนให้
"เหอะ! ไปเรียนดีๆล่ะ " เขาพูดแล้วก็บึ้นรถไปทันที
"อะไรของเขานะ" ฉันเกาหัวงงๆก่อนจะวิ่งไปยังตึกคณะอย่างเร่งรีบเพราะกลัวว่าจะมีอาจารย์คนใดมาเห็น
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ