Postitline นายโพสอิท

        กรี้ดดดดด!!!!!!   ทุกคนคะได้ยินมั๊ยว่าไฮเวย์คนนี้จะได้ไปเรียนเกาหลี หลี หลี [เอคโค่เพื่อความสมจริง--] ฉันจะไปตามหารักแท้พร้อมกับกุนหมิงเพื่อนรักที่แดนกิมจิ~ แหม่แต่ทำมาถึงแล้วมันทรหดอย่างงี้ แถมมีโรคจิตที่ไหนก็ไม่รู้เอาโพสอิทมาแปะทักทายที่ล็อกเกอร์อีก เราควรตอบกลับมั๊ยก็ถามใจตัวเองหนักมากกก แต่เขียนไปมาก็สนุกดีแฮะ…หลงรักคนในโพสอิทมันจะมีจริงเรอะ เฮ้อออ=_=.....
 
--คำเตือนจากไรท์--นิยายเรื่องนี้มโนได้สุดติ่งกระดิ่งหมีควายมากค่ะ><  ผู้อ่านที่อายุไม่ถึง80ปี ควรได้รับการดึงสติ
ปล. สมชายสวยนะครับผม
 
   "เฮ้ออ" เสียงถอนหายใจจากฉันไฮเวย์คนนี้เองแหละจ้าา ทำไมน่ะเหรอ ก็เมื่อสัปดาห์ที่แล้วฉันไปสอบนักเรียนแลกเปลี่ยนมาน่ะสิ…แต่การสัมภาษณนี้มันยังไงๆนะก็คนสัมภาษณ์เล่นมาไม่ให้ซุ่มให้เสียงน่ะสิ ฉันเลยหันหลังกลับไปเสยคางเต็มๆ (เก๊าขอโต๊ดด) แต่หลังจากนั้นก็สอบสัมภาษณ์ไปด้วยสีหน้ายิ้มแย้มเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น #ปรบมือให้กับไฮเวย์ด้วยค่ะฮิ้ววว แต่จะติดมั๊ยนั้นก็เรื่องของโชคแล้วจ้าาTT
"ไฮเวย์!!!อยู่นี่นี่เอง ฉันหาตั้งนาน" เพื่อนรักของฉันทั้งสองคนวิ่งเข้ามาด้วยสีหน้าแตกตื่น อย่าบอกนะว่าฉันโดนเรียกไปพบเรื่องที่ย้อมผมสีขี้มา รร. -*-
"มีอะไรหรอหมิง สมชาย" ฉันเรียกชื่อเพือนหญิงหนึ่งคน และ…เพื่อนกระเทยควายอีกหนี่งตั_ -×- อุ้ปส์ (ที่จริงสมชายเป็นผู้ชายที่สวยมากนะแต่อยากเรียกอ่ะมีไรป่ะ!?)
"บอกให้เรียกสุกี้ไง อีดอ_เวย์=_=" กระเทยที่เรียกตัวเองว่าสุกี้หันมาด่าฉัน ฉอดๆๆ
"เฮ้ยย พวกมึงหันมาฟังราชะนี เอ้ยราชินีหมิงผู้นีิ้หน่อยค่ะ!!"
"ว่ามาเลยขอรับราชะนี อุ้ปส์" ฉันตอบพร้อมทำหน้ากวนตีน
"เข้าเรื่องนะคะ!! สุกี้หยิบให้เวย์ดูสิ"
"เพคะ นายหญิง" นายหญิงกุนหมิงออกคำสั่งกับสุกี้…แต่เมื่อพระราชโอรสไฮเวย์คนนี้เห็นปุ้ป… สตั้น5วิแปป
 "กรี้ดดดด กูติดหรอ ฉันสอบติดสอบติดดด อ้ากกก" ติดโว้ยยยย
"อีสลัดดดผลไม้ สงสารสุกี้ผู้ที่ไม่ได้ไปหน่อยเพคะ" ช่วงเวลาแห่งความสุขพังทลายเมื่อกระเทยควายสุกี้ตะโกนมา=_=
"เอาหน่าสมชายยังไงพระโอรสเวย์ผู้นี้จะไปเรียนกับนายหญิง แล้วจะเอาของมาฝากนะจ๊ะ"
"สุกี้จ๊ะ พระโอรส- -+" สายตาพิฆาตจากพระธิดาสุกี้ส่งมาทางเวย์ผู้นี้=[]=
"อุ้ปส์ ขอโทษครับบบ"