สามหัวใจใต้สายฝน
-
เขียนโดย Thanwalai
วันที่ 12 มิถุนายน พ.ศ. 2558 เวลา 16.50 น.
3 ตอน1
0 วิจารณ์
5,235 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 12 มิถุนายน พ.ศ. 2558 17.06 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) ตอนที่3 ความสัมพันธุ์ของครอบครัว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่3 ความสัมพันธุ์ของครอบครัว
น้ำฝน:นี้สุดเขตนายทำสายใหม่ร้องไห้นะนี่สุดเขตนายขอโทษสายใหม่เลยนะไม่งั้นฉันโกธรจริงๆนะ
สุดเขต:จ้าๆยอมแล้ว(ความคิดของสุดเขตทำไมต้องขอโทษด้วยก็อุปสาปรอบใจนะ)
น้ำฝน:พรุ่งนี้วันเสาร์ไปทำการบ้านที่บ้านฉันไว้ตอนเย็นกินข้าวกันที่บ้านฉันกันคอยกับ ทำการบ้านกันหลายคนจะได้เสร็จเร็วๆไง
ทุกคน:จ้า
น้ำฝน:พรุ่งนี้เจอกันนะ
ณ ที่สวนสาธารณะ
สุดเขต:น้ำฝนมีอะไรจะถามหรือ
น้ำฝน:ทำ…..ไม่ต้องทำตัวห่วงเราด้วยอะ ถ้าเป็นแฟนกันมันก็ไม่ต่างไปจากการหึงเลยนะ
สุดเขตหน้าแดงแปร๊ดและทำท่าเขินและตอบน้ำฝนไปว่า
สุดเขต:ก็เราชอบเธออะ
น้ำฝน:อะไรนะไม่ได้ยินเลย
สุดเขต:ก็เรา….ไม่ชอบให้ใครมาใกล้เธออะ ก็เดียวเธอมีแฟนฉันก็เหงานะสิ
น้ำฝน:หร่อ แน่ใจนะว่าไม่ได้คิดคิดอย่างอื่น
สวนคนอื่นที่มาฟังทั้ง2คนคุยตามที่เอื่อเล่าให้ฟังก็คิดว่าจะเอาเรื่องนี้ไปล้อทั้ง2คนแต่เอื่อห้ามเอาไว้
สายใหม่:นี่เอาไปล้อดีปะ
ฟ้าใส:ก็ดีนะ
รุ่นพี่โอม:จะดีหร่อ
สายใหม่ ฟ้าใส:ดีค่ะ แล้วเอื่ออะ
เอื่อ:มันไม่ดีเลยนะ
ในขณะนั้นก็มีเงาประหลาดเข้ามามันนั้นก็คือ…….น้ำฝน กับ สุดเขต
น้ำฝน สุดเขต:นี้ทำไมทำแบบนี้มาแอบฟังคนอื่นคุยกันได้ไง
สายใหม่ ฟ้าใส รุ่นพี่โอม เอื่อ :ต่อไปจะไม่ทำอีกแล้ว ขอโทษนะ ค่ะ/ครับ
ก๊อกๆน้ำฝนเปิดประตูหน่อยพวกเรามาแล้ว
น้ำฝน:เปิดได้เลยประตูไม่ได้ล็อก
สายใหม่:น้ำฝนฉันเอาโดนัทมาฝาก
ฟ้าใส:ฉันซื่อน้ำมา
สุดเขต:แม่ฉันให้เอาผลไม้มาให้นะ
เอื่อ:แม่ทำขนมบัวลอยมาให้นะ
น้ำฝน:เดียวฉันเอาไปใสจานให้นะ ทุกคนอ่านหนังสือไปก่อน
สุดเขต:นี้มีอะไรจะเล่าให้ฟังนี้ฉันรู้มาว่าก่อนที่น้ำฝนจะมาอยู่ที่นี้มาคนเคยตายมาก่อนด้วยนะเห็นว่าเป็นเด็กที่พ่อแม่ไม่รักและทำข้าวของเสียหายเพราะประชดที่พ่อแม่ไม่รักและอยู่มาวันหนึ่งเด็ก2คนนั้นก็ได้วิ่งเล่นตามปกติทันใดนั้นแม่ก็มาด่าเด็ก2คนนั้นว่าอย่าวิ่งเล่นเสียงดังและในขณะนั้นพ่อก็โกธรมากเช่นกันจึงเอาปืนมายิงเด็กทั้ง2เสียชีวิตเห็นชาวบ้านบอกว่าบางก็ได้ยินเสียงเด็กร้องไห้บางเสียงเด็กวิ่งบางและก็…….จบ
ทันใดนั้นทุกคนก็ได้ยินเสียงเด็กร้องไห้และเสียงเด็กวิ่งทุกคนต่างหวาดกลัวและในทันใดนั้นก็มีเงาของเด็กปรากฏที่หน้าห้องของน้ำฝนที่ทุกคนอยู่และมีเสียงดังขึ้นมาว่า
ปอน:พี่น้ำฝนฟ้าหกล้มเลืดออกด้วย
ทันใดนั้นฟ้าใสกับสายใหม่ก็เป็นมไปเอื่อและสุดเขตก็ช่วยกันปลุกละน้ำฝนก็กับมาที่ห้องและเอายาดมให้กับทั้ง2หนุ่ม
น้ำฝน:นี่นาย2คนดูเพื่อนฉันด้วยนะยะฉันไปทำแผลให้น้องสาวก่อนนะ
เอื่อ สายใหม่ ฟ้าใส:หะ น้องสาวหร่อไม่เห็นรู้มาก่อนเลยอะ
เอื่อ สุดเขต:อาวทั้ง2คนพื้นแล้วหร่อ
สุดเขต:นี้คราวหน้าไปทำรายงานที่บ้านฉันบางสิ
น้ำฝน:ทำไมละ
สุดเขต:น้ำฝนจะได้มาไหว้พ่อแม่ฉันบางไง
น้ำฝน:สุดเขตนายอย่ามาฝันกลางวันได้ปะ
สุดเขต:น้ำฝนอะ ใจร้ายจุง
น้ำฝน:นี้สุดเขตนายทำสายใหม่ร้องไห้นะนี่สุดเขตนายขอโทษสายใหม่เลยนะไม่งั้นฉันโกธรจริงๆนะ
สุดเขต:จ้าๆยอมแล้ว(ความคิดของสุดเขตทำไมต้องขอโทษด้วยก็อุปสาปรอบใจนะ)
น้ำฝน:พรุ่งนี้วันเสาร์ไปทำการบ้านที่บ้านฉันไว้ตอนเย็นกินข้าวกันที่บ้านฉันกันคอยกับ ทำการบ้านกันหลายคนจะได้เสร็จเร็วๆไง
ทุกคน:จ้า
น้ำฝน:พรุ่งนี้เจอกันนะ
ณ ที่สวนสาธารณะ
สุดเขต:น้ำฝนมีอะไรจะถามหรือ
น้ำฝน:ทำ…..ไม่ต้องทำตัวห่วงเราด้วยอะ ถ้าเป็นแฟนกันมันก็ไม่ต่างไปจากการหึงเลยนะ
สุดเขตหน้าแดงแปร๊ดและทำท่าเขินและตอบน้ำฝนไปว่า
สุดเขต:ก็เราชอบเธออะ
น้ำฝน:อะไรนะไม่ได้ยินเลย
สุดเขต:ก็เรา….ไม่ชอบให้ใครมาใกล้เธออะ ก็เดียวเธอมีแฟนฉันก็เหงานะสิ
น้ำฝน:หร่อ แน่ใจนะว่าไม่ได้คิดคิดอย่างอื่น
สวนคนอื่นที่มาฟังทั้ง2คนคุยตามที่เอื่อเล่าให้ฟังก็คิดว่าจะเอาเรื่องนี้ไปล้อทั้ง2คนแต่เอื่อห้ามเอาไว้
สายใหม่:นี่เอาไปล้อดีปะ
ฟ้าใส:ก็ดีนะ
รุ่นพี่โอม:จะดีหร่อ
สายใหม่ ฟ้าใส:ดีค่ะ แล้วเอื่ออะ
เอื่อ:มันไม่ดีเลยนะ
ในขณะนั้นก็มีเงาประหลาดเข้ามามันนั้นก็คือ…….น้ำฝน กับ สุดเขต
น้ำฝน สุดเขต:นี้ทำไมทำแบบนี้มาแอบฟังคนอื่นคุยกันได้ไง
สายใหม่ ฟ้าใส รุ่นพี่โอม เอื่อ :ต่อไปจะไม่ทำอีกแล้ว ขอโทษนะ ค่ะ/ครับ
ก๊อกๆน้ำฝนเปิดประตูหน่อยพวกเรามาแล้ว
น้ำฝน:เปิดได้เลยประตูไม่ได้ล็อก
สายใหม่:น้ำฝนฉันเอาโดนัทมาฝาก
ฟ้าใส:ฉันซื่อน้ำมา
สุดเขต:แม่ฉันให้เอาผลไม้มาให้นะ
เอื่อ:แม่ทำขนมบัวลอยมาให้นะ
น้ำฝน:เดียวฉันเอาไปใสจานให้นะ ทุกคนอ่านหนังสือไปก่อน
สุดเขต:นี้มีอะไรจะเล่าให้ฟังนี้ฉันรู้มาว่าก่อนที่น้ำฝนจะมาอยู่ที่นี้มาคนเคยตายมาก่อนด้วยนะเห็นว่าเป็นเด็กที่พ่อแม่ไม่รักและทำข้าวของเสียหายเพราะประชดที่พ่อแม่ไม่รักและอยู่มาวันหนึ่งเด็ก2คนนั้นก็ได้วิ่งเล่นตามปกติทันใดนั้นแม่ก็มาด่าเด็ก2คนนั้นว่าอย่าวิ่งเล่นเสียงดังและในขณะนั้นพ่อก็โกธรมากเช่นกันจึงเอาปืนมายิงเด็กทั้ง2เสียชีวิตเห็นชาวบ้านบอกว่าบางก็ได้ยินเสียงเด็กร้องไห้บางเสียงเด็กวิ่งบางและก็…….จบ
ทันใดนั้นทุกคนก็ได้ยินเสียงเด็กร้องไห้และเสียงเด็กวิ่งทุกคนต่างหวาดกลัวและในทันใดนั้นก็มีเงาของเด็กปรากฏที่หน้าห้องของน้ำฝนที่ทุกคนอยู่และมีเสียงดังขึ้นมาว่า
ปอน:พี่น้ำฝนฟ้าหกล้มเลืดออกด้วย
ทันใดนั้นฟ้าใสกับสายใหม่ก็เป็นมไปเอื่อและสุดเขตก็ช่วยกันปลุกละน้ำฝนก็กับมาที่ห้องและเอายาดมให้กับทั้ง2หนุ่ม
น้ำฝน:นี่นาย2คนดูเพื่อนฉันด้วยนะยะฉันไปทำแผลให้น้องสาวก่อนนะ
เอื่อ สายใหม่ ฟ้าใส:หะ น้องสาวหร่อไม่เห็นรู้มาก่อนเลยอะ
เอื่อ สุดเขต:อาวทั้ง2คนพื้นแล้วหร่อ
สุดเขต:นี้คราวหน้าไปทำรายงานที่บ้านฉันบางสิ
น้ำฝน:ทำไมละ
สุดเขต:น้ำฝนจะได้มาไหว้พ่อแม่ฉันบางไง
น้ำฝน:สุดเขตนายอย่ามาฝันกลางวันได้ปะ
สุดเขต:น้ำฝนอะ ใจร้ายจุง
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ