{HunHan}เอสลิสซึ่ม ผู้เสพความหื่น{HanHun}

เคล้ง!!
ถ้วย จาน และแก้วไวน์ราคาแพง ถูกมือหนาปัดลงไปที่พื้นอย่างร้อนรน พร้อมกับร่างบางที่ทาบทับลงไปบนโต๊ะ ตามด้วยร่างสูงที่ทับถาโถมลงไป แนบชิด ซึ่งมีเพียงเสื้อผ้าเท่านั่นที่เป็นปราการด่านสุดท้าย ร่างข้างบนถาโถมริมฝีกปากอย่างหิวกระหาย ตามด้วยรอยรักไว้ที่ซอกคอขาว ร่างสูงซุกไซร้ซอกคอขาวอย่างเร่าร้อน ฝากรอยรักสีแดงระเรื่อในทุกพื้นที่ว่าง ซึ่งสามารถเรียกเสียงครางได้เป็นอย่างดี
 
“อ๊ะ…อ๊า…เซฮุน” ร่างบางเชิดหน้าขึ้นแล้วครางอย่างซู้ดปาก เพราะตอนนี้ริมฝีปากของร่างสูง ได้ขบเม้ม ดูดที่ติ่งหูของอีกฝ่ายเบาๆ เท่านั้นยังไม่พอ ร่างสูงยังส่งลิ้นชื่นเข้าไปเพื่อสำรวจ มือบางจิกที่ต้นคอของร่างสูงเบาๆ ส่วนมือหนาก็ไม่ได้อยู่นิ่ง จับเสื้อตัวเล็กเลิกขึ้นจนกระทั่งมันหลุดออกไป
 
“ไม่ไหวแล้ว!!” ร่างสูงเงยหน้าขึ้นมาพูดอีกครั้ง และก้มลงไปจุมพิตที่ยอดองสีเชอร์รี่ ทั้งดูด ทั้งดุน ทั้งกัด ส่วนอีกข้างก็ไม่ได้ปล่อยให้ว่าง มือหนาบทขยี้ด้วยความร้อนแรงไม่แพ้กัน
 
“อะ…อย่า…กัดสิ” ร่างบางพูดออกมาอย่างอยากลำบาก เพราะตอนนี้ความเสียวได้แล่นไปทั่วร่างแล้ว
มือหน้าเลื่อนลงมาปลดที่ซิปกางเกงร่างบางออก ใช้มือดึงทั้งกางเกงและชั้นในออกไปให้พ้นตาในคราเดียว ร่างขาวตรงหน้าเบื่อหน้าที่ขึ้นสีไปอีกทาง
 
“ขอนะ”
“รอใครตัดริบบิ้นละ” ทันทีที่ร่างตรงหน้าพูดเป็นการให้คำตอบ ร่างสูงก็ก้มหน้าไปที่แก่นกายเล็กซึ้งตอนนี้กำลังชูชันด้วยแรงอารม มือหน้าปัดป่ายไปยังถังไม้โอ้คที่มีน้ำแข็งอยู่ด้านใน มือหนาคว้าก้อนเย็นเฉียบเข้าโพรงปากอุ่น แกนกายเล็กถูกครอบนำด้วยปาก ร่างบางแอ่นตัวขึ้นทุกครั้งที่น้ำแข็งกระทบกับส่วนอ่อนไหว มือเรียวขยุ้มที่กลุ่มผมสีดำสนิทแล้วแอ่นสะโพกขึ้น
 
“เสียวก็ครางออกมาเถอะ ผมอยากได้ยินเสียงคุณ” ร่างสูงพูดขึ้นทันทีที่สายตาเห็นปากบางกัดกั้นด้วยแรงอารมณ์ ร่างสูงก้มหน้าลงไปอีกครั้ง ลิ้นร้องทำหน้าที่ของมัน ปัดไปปัดมาตรงส่วนหัวด้วยของเย็น ซึ่งเรียกเสียงครางได้เป็นอย่างดี
 
“อ๊ะ…อ่า….อ่าส์……ซี๊ดด… อ๊ะ เซฮุน ตรงนั้น…เร็วอีก….” ร่างบางพูดพร้อมแอ่นสะโพกขึ้นมา เสียงครางตอนนี้ได้ดังระงมไปทั่วซึ้งก็สมใจร่างสูงเป็นแน่แท้ ลิ้นร้อนดูดกลืนน้ำแข็งที่ละลาย ไปพร้อมๆกับส่วนอ่อนไหว ผงกหัวขึ้นลงด้วยความเร็วสูงชนิดที่ว่าเสียวจนครางได้ไม่เป็นภาษา
“…อ๊ะ……อ๊ะ……………จะ…จะถึงแล้ว………” เมื่อได้ยินเสียงร่างบางว่าใกล้ถึงก็รีบเร่งจังหวะเข้าไปอีก ทั้งดูด ทั้งดุน ขบเม้ม
 
“…อ๊ะ……ซะ…เซฮุน……อ่าาาาาาาาาา……” เมื่อสิ้นเสียงครางของร่างบาง ของเหลวสีขุ่นก็ทะลักออกมาจนเต็มปากของร่างสูง ร่างสูงกลืนมันเข้าไปราวกับหิวกระหาย ตอนนี้ร่างบางนอนหอบหายใจอยู่บนโต๊ะ มือหนารีบถอดเสื้อที่ปกคลุมร่างกายตนออก โดยที่สายตายังคงโลมเลียร่างขาวตรงหน้าอย่างละสายตาไม่ได้ มือหน้าจับขอบกางเกงและชั้นในลงพร้อมกัน สะบัดปราการชิ้นสุดท้ายให้ออกไปพ้นทาง ร่างบางเหลือบเห็นแกนกายขนาดไม่น้อย ชูชันด้วยแรงอารมณ์ ร่างสูงไม่รอช้า กดทับร่างกายลงไป โดยที่ส่วนนั้นก็ได้เสียดสี กับช่องทางรักสีชมพู
“ตัวเอง วันนี้ตัวเองสวยมาเลยรู้รึป่าว” ร่างสูงพูดขึ้นพร้อมจุมพิตหน้าผากคนตรงหน้าอีกครั้ง และค่อยๆเลื่อนตัวลงไปจูบที่ จมูก ปาก ซอกคอ ยอดอกสีพู หน้าท้อง จนกระทั้งถึงช่องทางรักสีชมพู ซึ่งตอนนี้ร่างตรงหน้าอยู่ในท่าชันเข่าขึ้น ทำให้ช่องทางรักนั้นเด่นเป็นสง่า สะกดสายตา เขา จุมพิตที่ช่องทางรักนั้นเบาๆ
 “……อ๊ะ……อ่าส์……ซะ……เซฮุน…………….” ทันทีที่ลิ้นชื้นแตะลงมาที่ปากทางร่างบางก็เผลอขมิบมันอย่างเสียวซ่าน ปลายลิ้นเรียวเข้าไปสำรวจทาง  ส่วนช่องทางก็ตอดรัดอย่างแน่นหนา ไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าเป็นอย่างอื่นผมคงจะมีความสุขที่สุดเลย ร่างสูงละเลงเรียวลิ้นเข้าออกด้วยจังหวะที่เร้าร้อน
“อ๊ะ…อ๊ะ …อ่าส์………อ่า……อ่าส์” ร่างบางครางดังขึ้นเป็นเท่าตัว เมื่อแกนกายที่สั่นระริกถูกสัมผัสด้วยอุ้งมือหน้าความเร็วของมันทำให้อุณหภูมิสูงขึ้น  มือบางจิกที่ต้นแขนของร่างสูงอย่างหาที่ระบาย
ร่างสูงเห็นร่างเล็กบิดเร้าด้วยความเสียวซ่าก็เพิ่มจังหวะให้เร็วขึ้นไปอีก มือหนาผลักขาเรียวให้แยกออกจากกัน
 
“อ๊า……เซฮุน…….. เสียว……. เสียวมากๆ….. อ๊ะ….อ่า” ร่างบางร้องครวญครางออกมา พร้อมกับสายน้ำนมที่พุ่งทะลักออกมา ร่างสูงตวัดลิ้นเพื่อเก็บของหวานไม่ให้เหลือรอด ร่างหนาถอดถอนเรียวลิ้นออกมามือหนาจับเข้าที่แกนกายของตน สาวขึ้นสองสามครั้งเพื่อที่มันจะได้ทำหน้าที่เต็มกำลัง มือหนาดันขาขาวให้แยกออกก่อนที่จะส่งสิ่งที่คับแน่นเข้าไป
“อ๊า….อืม….เจ็บ….เซฮุน” ร่างบางพยายามกลั้นเสียงไว้ ทันทีที่แท่งเนื้อร้อนเข้ามา ร่างสูงค่อยๆสอดมันเข้าเรื่อยๆจนสุดความยาว และขยับเข้าออกอย่างช้าๆ เพื่อให้เกิดความเคยชิน
“ผมว่า…เราลงไปข้างล่างไม๊ ดูเหมือนคุณจะไม่ค่อยเต็มที่นะ”
“ฮะ”
“เสียงหนะ กัดปากจนจะฮ่อเลือดอยู่ละ”
“แล้วแต่เลย”
“ความจริงก็อยากตรงนี้นะ แต่สงสาร กลัวตัวเจ็บหลัง” ร่างสูงพูดขึ้นก่อนจะประคอง แผ่นหลังบางขึ้นมา โดยที่ส่วนล่างยังเชื่อมต่อกันอยู่ โดยที่ขาเรียวเองเกี่ยวเข้าที่เอวอย่างรู้หน้าที่
“โอ๊ยยยยยยยยย” ร่างบางร้องออกมาสุดเสียง
“โอ๊ย ของโทษนะ  ลืม ว่ามันเป็นบันได ลงแรงไปหน่อย” เซฮุนที่ต้องการจะแกล้งร่างตรงหน้าด้วยการลงขึ้นบันไดที่อยู่บนด่านฟ้า เขาก้าวขาลงไปที่ขั้นด้วยแรงที่มีทั้งหมด ทำให้ส่วนที่เชื่อมต่อกันเข้าไปลึกว่าเดิม
“โอ๊ยยยยย เซฮุน อย่าแกล้งกันสิ….อ๊า…อ๊ะ…..”
“ป่าวนะ บันไดมีตั้งห้าหกขั้น”
“อ๊ะ…อ๊ะ….อ๊ะ…ซี๊ดดดด..เซฮุนอ่า” ร่างบางร้องออกมาอีกครั้ง คราวนี้มันกะเอาให้ตายเลยใช่ไม๊ ครั้งแรกที่กระแทกนี่แค่ขั้นเดียวนะ นี่เล่นสับขาลงมาแบบห้าขึ้นรวดถึงขึ้นสุดท้ายเลย
“โอ๊ะๆ ไม่แกล้งละ เดี๋ยวจะใช้คือให้ ด้วยการให้นอนนิ่งๆเลย” เซฮุนพูดไปยิ้มไป ขณะที่ขายาวก็ก้าวลงไปยังชั้นสองของเรือ มือหน้าค่อยๆเปิดประตูออก แล้วตรงไปยังที่เตียง ก่อนจะวางร่างบางลงเตรียง พร้อมที่จะบรรเลงเพลงรัก
“อ๊ะ…อ่า….อ่าส์……ซี๊ดด… อ๊ะ เซฮุน ….”ลู่หานครางออกมาทันที่ร่างสูงเริ่มเข้าจังหวะ
“ซี๊ด…อ่า……ซี๊ดด… คุณสุดยอดจริงๆ…….” ร่างสูงมีความสุขกับร่างตรงหน้ามาก มากกว่าทุกครั้ง ทุกคนที่เคยผ่านมา จังหวะที่เข้ากันพอดี เสียงครางที่หวานกระเส่า มือไม้ที่ไม่อยู่นิ่ง ทำให้เซฮุนเพิ่มความเร็ว และ แรงชนิดที่ว่า ใส่เข้าไปจนสุด ออกมาจนเกือบหลุด
“….อ่าส์……ซี๊ดด… อ๊ะ เซฮุน …เร็วอีก….อีกนิด”
“….ลู่หาน……ผม……..ผม……รักคุณ… ….”
“อ๊ะ…อ่า….อ่าส์……….” ร่างบางครางออกมาสุดสียง พร้อมสายน้ำนมสีขาวขุ่น เขาปล่อยมันออกมากี่ครั้งแล้วเนี่ย ร่างสูงขยับอีกไม่นาน ก็ปล่อยของเหลวที่ขาวในตัวร่างบาง
“เป็นไง พอไหวไม๊” ร่างสูงถามขึ้น“นี่ผมเบามือที่สุดแล้วนะ”
“ไหว….นี่มีอะไรจะบอก”
“ฮะ”
ร่างบางไม่รอให้คนตรงหน้าสงสัยอะไรมากว่านี้  เขาถอนสิ่งที่เชื่อมต่อกันอยู่ออกมา ทางน้ำสีขาวไหลเยิ้มออกมาถึงต้นขาขาวเนียน  ลู่หานพลิกตัวขึ้นไปอยู่ด้านบน ซึ่งเซฮุนเองก็ยังงงๆ อยู่ มือเรียวจับบั้นท้ายขาวเนียนให้แยกออกจากกัน หลังจากนั้นก็นั่งทับกลืนกินแก่นกายลงไปที่เดียวจนมิดด้าม
“อ๊ะ…อืม….……ซี๊ดด… ….” เซฮุนครางออกมาจากลำคอ ร่างบางหาที่ยึดโดยการจับต้นขาของอีกคนไว้ พร้อมขยับขึ้นลง ตามจังหวะที่ตนเป็นคนคุม ซึ่งอีกคนก็ให้ความร่วมมือสวนสะโพกเข้าไปในจังหวะที่อีกครั้งลงมา  มือหน้านวดคลึงบั้นท้ายขาวเนียน ที่กดลงเป็นจังหวะอย่างดี
“….ลุก……ลุกขึ้น…..”
“ฮะ….อะไรนะ” ร่างสูงถามด้วยเสียงที่แทบจะสิ้นสติ
“อ๊ะ…ถอย….ถอย… ข้างหลัง…..เซฮุน……ถอยไปข้าง….หลัง……….หน่อย.….” ร่างสูงไม่ค่อยเข้าใจ แต่จากที่นอนอยู่เขาขยับเข้าหาหัวเตียง แผ่นหลังแกร่งแนบเข้ากับหัวเตียง ไม่นานเขาก็เข้าใจความหมายของร่างเล็ก  ลู่หานเอามือหนึ่งจับหัวเตียงไว้ อีกมือหนึ่งก็อยู่ที่ไหล่หนา  จากจังหวะปานกลาง เป็นเป็นคลื่นที่ถาโถ่มร่าวกับพายุ  ปากบางแนบลงกับลำคอแกร่ง ดูดจนเกิดรอยขึ้นมา ลิ้นเรียวไล้ไปส่วนต่างๆรอบๆคอ ก่อนที่จะหยุดที่ติ่งหู แล้วค่อยๆสอดลิ้นเข้าไปจนชุ่ม ส่วนล่างที่เชื่อต่อก็ไม่ได้ลดความเร็วลงเลยแม้แต่น้อย
“ลู่…..ลู่หาน…..อ๊า….ผม…..ผม…..ผมเสียว” มือบางลูปไล้ไหล่หนาลงมาเรื่อยๆจนหยุดอยู่ที่ ปุ่มนูนตรงหน้าอก ก่อนที่จะเคล้าคลึงไปมาเรียกเสียงครางออกมาได้อย่างดี แต่เท่านั้นคงไม่พอ ปากบางทำหน้าที่ให้อีกข้าง จะได้ไม่น้อยใจ ตอนนี้เซฮุนแทบจะขาดใจตายเลยให้ได้ ทั้งด้านล่างที่กลืนกิน ไหนจะจุดสัมผัสที่อยู่ด้านบน แถมพร้อมกันขนาดนี้
ไม่เคย…ไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้มาก่อน ไม่เคยมีใครทำได้ถึงใจขนาดนี้มาก่อน ปกติเขาจะเป็นคนที่อยู่ด้านบนถาโถมความสุขให้  น้อยครั้งนักที่จะเป็นแบบนี้ และไม่เคย ไม่จะรู้สึกสุดๆแบบนี้
“ซี๊ด…..ลู่หาน…..อ๊า….ผม…..ผม…..ไม่ไหวแล้ว….อ่าส์” เมื่อสิ้นเสียงร่างสูงก็ปล่อยทำนบออกมา มันไหลทะลักออกมาจนเปื้อนซอกขาขาว ตอนนี้เซฮุนนอนหอบอยู่บนเตียง ลู่หานค่อยๆถอนส่วนนั้นออกมา เขาคลานถอยหลังลงไป ใบหน้าหวานอยู่ตรงแกนกายร้อนผ่าว ก่อนริมฝีปากจะครอบนำมันไปอีก
“…..ลู่หาน…..เดี๋ยว….ผม…..ผม…..”  เซฮุนรองประท้วงทันทีที่ส่วนนั้นถูกครอบครองด้วยปากเล็ก นี่เขาพึ่งปล่อยออมายังถึงสามวินาทีเลยนะ ริ้นเรียวร้อนดูดดุนตรงส่วนหัวไปมา มือก็จับที่โคนรูดขึ้นลง ส่วนมืออีกข้างก็คลึงส่วนฐานไว้
“…..ลู่หาน…..อ๊า….ผม…..ผม…..จะถึงแล้ว….!!!” เมื่อร่างบางได้ยินเสียงบ่งบอกถึงความสุดขีด เขากลับถอนปากออกมาดื้อๆ พร้อมเอานิ้วมาบีบตรงส่วนปลายไว้ ทำให้สิ่งที่ควรออกมาต้องอัดอั้นไว้ ร่างสูงสีหน้าเหย๋เก ด้วยความอึดอัดทรมาน แกนกายก็ปวดบวมด้วนความต้องการที่จะปลดปล่อย
“ก่อนไปอ่า ตอบก่อน วันนี้วันอะไร” ลู่หานถามด้วยท่าทีที่น่ารัก
“วะ….วัน……พุธ” เซฮุนตอบด้วยเสียงที่ติดขัด เพราะส่วนล่างปวดหนึบด้วยแรงอารมรณ์
“ตอบผิด…” ลู่หานบอกพร้อมเงยหน้าขึ้นไปมองสีหน้าที่เจ็บปวดของร่างสูง “แต่ไม่เป็นไร ให้อภัย” เมื่อพูดจบเขาก็ปล่อยมือออกจากส่วนนั้น พร้อมรูดขึ้นลงอีกสองสามครั้ง ร่างสูงแอ่นเอวขึ้น เหลวสีขาวขุ่นไหลทะลักออมาเปลื่อนมือบาง   
ตอนนี้ทั้งสองคน นอนกอดก่ายกันอยู่บนเตียง
“สุขสันต์วันครบรอบหกเดือน” ลู่หานพูดแล้วจุมพิตที่ริมฝีผากหนาเบาๆ
“อ๋อ วันครบรอบนี่เอง”
“ชอบของขวัญที่ให้ไม๊” ร่างบางพูดอย่างสื่อความหมาย
“ชอบสิ ชอบมาก แต่……” ร่างสูงลากเสียงก่อนจะขึ้นค่อมคนข้างๆไว้
“เมื่อกี้ทำผมไว้เยอะเลยนะ เดี๋ยวจะเอาคืน”
“ไม่….ไม่แน่นายอาจจะเป็นคนขอร้องให้ฉันหยุด”
“ได้……ได้ถึงเช้าแน่ๆ”