Super star หัวใจมึงกูขอนะ

Part 7.

@ FS club 20:00 P.M

เหม่อ....เหม่อแล้วก็เหม่อ เฮ้อออออ U_U ~

ผมนั่งควงแก้วเหล้าไปมาเกื่อบจะชั่วโมงหล่ะ ไอ้พวกเพื่อนๆผม มันก็ออกไปแดนซ์กระจายมีแค่ผมคนเดียวมั้งที่มานั่งกินเหล้าคนเดียวเงียบๆในมุมมืด เฮ้ออออ!~ ผมถอนหายใจอีกครั้ง ทำไมในหัวผมถึงนึกไปถึงตอนที่ภัทรตบผมตลอดเวลาแบบนี้ด้วย เวลานี้ผมควรจะสนุกสิ!!! ผมกระดกเหล้ารวดเดียวหมดแก้วก่อนจะวางแก้วเปล่าๆลงบนโต๊ะเสียงดังปึง ยิ่งคิดพาลน้ำตาอยากจะไหล แล้วผมจะมาร้องไห้ทำแมวอะไรเนี่ย TTOTT มันไม่ได้เป็นอะไรกับผมสักหน่อย วันนี้มาผับทั้งที ควงหนุ่มไปกินที่บ้านดีกว่า *O*

" มึงมานั่งหน้าเซ็งอะไรอยู่ตรงนี้วะ " ไอ้แบงค์เดินกลับมานั่งลงข้างๆผม พลางกระดกเหล้าเข้าปาก เนื้อตัวมันเต็มไปด้วยเหงื่อ แอบมีลิปสติกของสาวที่ไหนก็ไม่รู้เลอะที่ปกเสื้อมันเดียว จากการคาดเดาของผม มันจะต้องไปเต้นนัวเนียกับสาวมาแน่ๆ

" เสือก ก่อนไป ชงเหล้าให้กูด้วย "

แบงค์ทำสีหน้าเซ็งๆส่งมาให้ผม แต่ก็ไม่วายชงเหล้าตามที่ผมขอ มันส่งแก้วเหล้ามาให้ผมก่อนที่จะเดินออกไปแดนซ์มั่วหญิงอีกรอบ ส่วนผมก็เหมือนเดิมครับ นั่งกินเหล้าย้อมใจ T^T ผู้ชายที่ไม่เคยคาดคู่นอนอย่างผม ทำไมต้องมานั่งเจ็บปวดกับการตบหน้าครั้งที่สองของไอ้ภัทรด้วย ยิ่งคิดก็ยิ่งจี๊ด!!! ผมวางแก้วเหล้าไว้บนโต๊ะ เมื่อเริ่มมีความรู้สึก...ปวดฉี่ -_- ห้องน้ำก็อยู่ไม่ไกลจากโต๊ะผมเท่าไร ผมเดินฝ่าฝูงชนนักท่องราตรีมาเข้าห้องน้ำอย่างยากลำบาก แอบโดนจับตูดไปบ้างก็ช่างแมร่งเถอะ ผมเดินมาหยุดหน้าห้องน้ำ กำลังจะก้าวเข้าไป แต่เท้าผมก็ต้องหยุดชะงัก เมื่อเห็นชายหญิงคู่หนึ่งกำลังยืนจูบกันอย่างดูดดื่มแบบไม่อายใคร ถึงผู้ชายคนนั้นจะยืนหันหลังให้ผมอยู่ แต่ผมก็จำส่วนสูง รูปร่าง ทรงผมได้ ภัทร... ภัทรกำลังจูบผู้หญิงคนอื่นอยู่ เหมือนมีค้อนใหญ่ๆมาทุบลงตรงกลางใจผมดังอั้กเลย หึ!! ว่ากูว่าแรดอย่างงู้อย่างงี้ มึงเองก็เป็นเหมือนกันไม่ใช่รึไง!!!! กูก็แอบสำนึกผิดมาตั้งนาน ที่เผลอแอบไปมีอะรกับคนอื่นทั้งที่มึงห้ามกูไว้!!! ทำไมผมโง่แบบนี้เนี่ย!!!

" สนุกเลยสิมึง " ผมว่าพลางเดินไปหยุดยืนข้างๆภัทร

ภัทรละจากจูบกับยัยซิลิโคน( ถุย!! นมก็ทำมา อีสัส!!! ) มองมาที่ผมอย่างอึ้งๆ มันก็น่าตกใจจะแหละ คงไม่คิดว่าผมจะมาอยู่ที่นี่ไง ผมเหยียดยิ้มอย่างสมเพชส่งไปให้ ก่อนจะเอื้อมมือไปคว้าหมับเข้าที่คอเสื้อของภัทร เงื้อมือชกเข้าที่แก้มมันเต็มๆ แก้มข้างเดียวที่มันตบผม!!!

ผลัวะ!!!

" นี่คือข้อหาที่มึงไปจูบกับอีเหี้ยนี่!!!! " ผมโวยวายเสียงดังพลางชี้นิ้วที่อีซิลิโคน แล้วเดินปึงปังเข้าห้องน้ำไป

เมื่อกี้นี้น่ะ.....ผมหึงมันใช่ไหม =_= ผมหึงมันใช่ไหมครับทุกคน อ้ากกกกกก!!! >O<

ผมนั่งกุมขมับอยู่บนชักโครก สมองผมมันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ทำไมผมต้องหึงมันด้วยอ่ะ!!! บ้าๆ ผมไม่ได้หึง แค่โมโหที่โดนตบหน้ามาก่อนหน้านี้แค่งั้นแหละ เมื่อหาคำตอบให้กับตัวเองได้ ผมลุกขึ้นจากชักโครกเปิดประตูห้องน้ำออกไปข้างนอก ในขณะที่ผมกำลังจะเดินกลับไปที่โต๊ะ จู่ๆข้อมือผมกับถูกคว้าหมับโดยใครบ้างคน

หมับ!!

" อ๊ะ!! O.O!! "

ผมสะดุ้งเฮือก เมื่อหันไปมองคนที่จับข้อมือผมไว้ถึงกับกระจ่าง ภัทร!! ผมมองภัทรอย่างหงุดหงิด ยิ่งถึงเรื่องเมื่อกี้ก็ยิ่งหงุดหงิด ผมสะบัดข้อมือออกจากมือภัทร และเดินกลับไปที่โต๊ะแต่ก็ไม่วายโดนคนตัวสูงกว่าอย่างภัทรคว้าหมับเข้าที่เอว เฮ้ย!!! อะไรของมึงอีกเนี่ย =_= ^

" มึงจะรีบไหน มาเคลียเรื่องที่ต่อยหน้ากูก่อน "

" เคลียเชี่ยอะไร!!! กูไม่มีเรื่องที่จะเคลียกับมึง ปล่อย!! " ผมดิ้นพล่านๆ ต้องการจะหลุดพ้นจากมือใหญ่ที่โอบรอบเอวผมอยู่ แต่...ดิ้นไปก็เท่านั้น เหนื่อยเปล่าๆ =_=

" เมื่อกี้น่ะ...มึงหึงกูเหรอ "

" หึง....มึงเนี่ยนะ =_= ? มึงฝันกลางวันอยู่เหรอ " คนอย่างกูไม่มีทางหึงมึงหรอกโว้ยยย!!! เอิ่ม...ไม่หึงจริงๆนะ

" ถ้ามึงไม่หึงกู แล้วมึงจะต่อยกูทำไม "

นิ่ง....พูดออกเลยครับงานนี้

ผมหลบดวงตาคู่สวยของภัทรที่จ้องมองมาหมายจะเอาคำตอบจากผม แต่เรื่องอะไรผมจะบอกหล่ะ ขนาดตัวผมเอง...ผมยังไม่รู้เลย ไม่รู้ว่าทำไมผมถึงทำแบบนั้น ไม่รู้ว่าทำไม...ผมถึงโกรธมันมาก และไม่รู้ว่าทำไม...เวลามันทำร้าย หัวใจผมถึงได้ปวดแปลบแบบนี้ มันบรรยายออกมาเป็นคำพูดไม่ออก

" กลับบ้าน " เสียงทุ้มเข้มๆ พูดขึ้น ทำเอาผมตื่นจากภวังค์ ภัทรจับผมใส่เสื้อโค้ทของมันก่อนจะหยิบหมวกของเสื้อโค้ทมาคลุมหัวผม แล้วลากผมเดินออกมาจากไนท์คลับ

" รถเตรียมพร้อมแล้วครับนายน้อย " ลูกน้อยของภัทรว่าพลางผายมือไปที่รถ

ผมเดินไปขึ้นรถสปอร์ตสีแดง คันเดิมของภัทร แต่ไม่รู้ว่าผมคิดไปเองรึป่าวนะ เหมือนโดนแอบมองยังไงก็ไม่รู้ พอหันไปด้านหลังก็ไม่เห็นใคร ผมคงคิดไปเองนั่นแหละ

รถของภัทรขับไปเรื่อยอย่างกับไร้จุดหมาย ผมยังคงนั่งเงียบๆไม่ปริปากพูดอะไร บรรยายกาศภายในรถนี่ก็ช่างน่าอึดอัดเหลือเกิน ชิ!!! พูดก่อนก็ได้วะ -3-

" มึงไปทำอะไรที่นั่น "

" ไปช่วยพ่อคุมบ่อน "

คุม!บ่อน! งั้นเหรอออออ!!!! =[]=!!

" มันมีบ่อนด้วยเหรอวะ " ทำไมผมถึงไม่เคยรู้มาก่อน ทั้งที่ร้านนั้นเป็นร้านเจ้าประจำผมแท้ๆ

" อื้อ อยู่ชั้นใต้ดิน ขอบคุณที่มาอุดหนุนร้านกูบ่อยๆ "

T^T กูสัญญา กูจะไม่ไปเหยียบร้านนั้นอีก ฮึ่ย!!!

รถของภัทรขับมาจอดอยู่ที่หน้าบ้านผม บ้านกูนี่นะ มันรู้ที่อยู่บ้านผมได้ไง =_=? ผมเก็บความสงสัยไว้ในใจ ก่อนจะเปิดประตูรถออกไป ในขณะที่ผมกำลังจะไขกุญแจเข้าบ้าน ไอ้คนตัวสูงนี่ก็มายืนอยู่ข้างๆผมตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้ =_= มันไม่กลับบ้านเหรอ ผมเงยหน้าขึ้นไปมองคนตัวสูงอย่างสงสัย ประมาณว่ามึงมายืนตรงนี้ทำซากหอยขมอะไร

แชะ!

หืม...เสียงเหมือนโดนถ่ายรูป พอผมมองไปรอบๆก็ไม่เห็นใคร ผมคงคิดไปเองมั้ง ผมเปิดประตูรั้วเข้าไปข้างใน แต่พอจะปิดประตูไอ้ภัทรมันอาศัยจังหวะความเร็วเข้ามาในบ้านผมได้สำเร็จ เฮ้ย!!!

" อะไรของมึงเนี่ย "

" วันนี้กูจะนอนกับมึง " แล้วมันก็เดินเข้าบ้านไป มึงเคยเกรงใจเจ้าของบ้านอย่างกูบ่นี่!!! ผมฟึดฟัดอยู่คนเดียวข้างนอกก่อนจะเดินเข้าไปในบ้านตามมันไป วันนี้พี่ฟลุ๊คไม่นอนบ้าน เห็นเขาบอกว่าคิดถึงลัคกี้ ( หมาที่บ้านพี่แก ) เลยขอกลับบ้านก่อน เดี๋ยวตอนเช้าจะมาหา ภัทรเดินไปนั่งลงบนโซฟาตัวโปรดของผม พร้อมกับเปิดทีวีดูอย่างกับอยู่บ้านตัวเอง ความเกรงใจน่ะ...มันเคยมีอยู่ในสันดานมึงไหมครับ -_- !!!

" หิว หาอะไรให้กินหน่อย " ใช้กูอีก =_= กูเจ้าของบ้านนะเนี่ย!!

ผมย่นจมูกอย่างหงุดหงิดก่อนจะเดินเข้าไปในห้องครัว ผมจำได้ว่า...ผมซื้อมาม่ามาตุนไว้เผื่อวันที่พี่ฟลุ๊คเกิดคิดถึงลัคกี้ขึ้นมาแล้วผมอยู่คนเดียว อ่ะ! นี่ไงเจอแล้ว ผมหยิบมาม่าสองห่อออกมาต้ม กูให้มึงแค่นี่แหละ

พอต้มเสร็จอะไรเสร็จผมก็ยกออกมาเสิร์ฟ ภัทรมองมาม่าที่ผมต้มอย่างคาดเดาอารมณ์ไม่ถูก ส่วนผมก็นั่งลงข้างๆมัน กินมาม่าอีกถ้วยที่ผมต้มมาให้ตัวเองกิน

" นี่คือสิ่งที่มึงให้กูกินเหรอ "

" อื้อ มีแค่นี้แหละ อย่าเรื่องมาก "

" ชิ!! แค่นี้ก็หาอะไรแดกไม่เป็น "

=_= บ่นมากเดี๋ยวมึงไม่ต้องกิน สรุปภัทรจะต้องจำใจกินมาม่าที่ผมต้มให้ สายตาผมยังคงโฟกัสไปที่หนังตรงหน้า แต่ใจผมนี่สิ...กลับไม่อยู่กับเนื้อกับตัว มัวแต่สนใจไอ้คนที่นั่งอยู่ข้างๆเนี่ย ผมกำตะเกียบแน่น มันเป็นความรู้สึกที่ว่า...ตื่นเต้น ผมนี่นะตื่นเต้น โอ้บร๊ะเจ้า!!!

" กะ กูไปอาบน้ำก่อนนะ "

ผมเดินไปวางถ้วยมาม่าในอ่างล้านจาน ก่อนจะเดินขึ้นไปบนห้องตัวเอง ผมเอามือแนบที่อกตัวเอง ตอนนี้มันเต้นตูมตามมากอ่ะ บ้าๆ กูต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ผมสะบัดหน้าไล่ความคิดไร้สาระ เดินเข้าไปในห้องน้ำ เอาเป็นว่า...อาบน้ำให้สบายใจจะดีกว่า =_= ผมเดินเข้าไปในห้องน้ำพลางถอดเสื้อผ้าออกจนหมด ผมจะมา...ขุดหลุมฝังตัวเองไม่ได้ การที่จะรักใครสักคน มันเจ็บปวด...เราก็เคยสัมผัสมันมาแล้วนิ

หลังจากอาบน้ำเสร็จ ผมจึงเดินออกมาจากห้องน้ำที่มีไอน้ำร้อนลอยตามออกมา สบายจริงๆ แต่ออกมาไม่ถึงสามก้าวผมก็ต้องผงะอีกครั้ง เมื่อไอ้คนที่ควรจะอยู่ข้างล่างกับมานั่งปั้นจิ้มปั้นเจ๋ออยู่บนเตียงผม แถมยังเปิดทีวีในห้องผมดูสบายใจเฉิบ ไอ้หมอนี่...มันไม่มีความเกรงใจเลยจริงๆสินะ =_=

" อาบน้ำเสร็จแล้วเหรอ "

" อื้อ " ผมตอบรับพลางเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า แต่ยังไม่ทันได้เปิด ข้อมือผมก็ถูกกระชากให้นอนราบไปกับที่นอน อะไรของมึงเนี่ยยยย!!! ผมที่กำลังจะอ้าปากเถียง ริมฝีปากบางสีพีทก็ทาบทับลงมาที่ปากผมพอดี ใจ...เต้นแรงอีกแล้ว ทำไมต้องเป็นกับภัทรตลอด ทีเมื่อคืนผมจูบกับฮากิ ยังไม่เห็นรู้สึกอะไรเลย...ทำไมกันนะ

ผมหลับตาพริ้มน้อมรับจุมพิตที่คนตรงหน้ามอบให้ ปลายลิ้นร้อนเข้ามาหยอกล้อกับลิ้นผมก่อนจะค่อยๆทวีความร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ จูบที่อ่อนโยนราวกับมาร์ชเมลโล่ รสชาติหวานลึกอย่างกับขนมสายไหม ชอบจัง...จูบแบบนี้ ผมโอบรอบคอภัทรพร้อมกับจูบตอบอย่างดูดดื่ม เหมือนพลังงานผมโดนดูดไปเลยหลังจากผละจากจูบนี้ ผมหอบหายใจถี่ๆ ร่างกายผมในตอนนี้มันมีความต้องการมากมายไหลเวียนอยู่ในตัว ภัทรดึงผ้าขนหนูผมออกก่อนจะกระชากมันให้หลุดออกจากเอวผม

" ร่างกายมึง...กูดูกี่ครั้งก็น่าหลงใหล "

ภัทรฝังคิสมาร์กลงบนต้นคอผม ก่อนจะไล้มาที่หน้าอก หน้าท้อง อย่าแดงมากสัส!!! เดี๋ยวกูทำงานไม่ได้ -_- ^

" มึงจำไว้...ตอนนี้ร่างกายมึงเป็นของกูแล้ว อย่าเสร่อไปแรดใส่ใครอีก "

" หึ....มึงทำให้กูรักมึงให้ได้ก่อนสิ แล้วกู...จะหยุดแค่มึงคน กูจะมีแค่มึงคนเดียว "

" อย่าเผลอหลงรักกูหล่ะ ถ้ามึงยังชอบให้กูทรมานมึงอยู่ " จบคำนั้น ภัทรก็มอบจูบที่แสนหอมหวานให้ผมอีกครั้ง ใช่...กูชอบ กูจะไม่มีวันที่หลงรักมึงง่ายๆอย่างแน่นอน : ) ถึงจะแอบหวั่นไหวไปบ้างก็เถอะ ภัทรผละจากริมฝีปากผม ก่อนจะจับดุ้นผมแล้วอม เสียวเลยครับพี่น้อง

" อื้อออ อ่าาาา!~~ " ผมจับหัวภัทรให้อมลึกๆ

ภัทรผละจากดุ้นผม ก่อนจะลุกขึ้นนั่งพลางถอดเสื้อผ้าของตัวเองออก ผมมองกล้ามหน้าท้องมันกี่ครั้งก็ยังน่ากินอยู่เหมือนเดิม ถ้าผมไม่เห็นกับตาว่ามันอยู่ม.6 ผมไม่เชื่อเลยนะเนี่ย ผมถลาเอื้อมมือไปสัมผัสกล้ามหน้าท้องล่ำๆนั่น ก่อนจะใช้ลิ้นตัวเองเลียที่ท้องน้อยมัน สร้างรอยคิสมาร์กให้มันเป็นของแถม มึงทำได้ กูก็ทำได้!!! ผมจับดุ้นใหญ่ยาวนั่น เข้าปาก อื้มมมมมม!!~ ใหญ่คับปากดีจัง

" ชอบไหม ค*ย น่ะ "

" อื้อออออ!!~ "

" หึ! ดูดแรงๆหน่อยสิมึง!! "

ผมดูดดุ้นแรงๆตามคำที่มันขอ ภัทรทำหน้าฟินมาก ก่อนที่มันจะจับผมหันหลังแล้วโก่งก้นเยอะๆ แล้วสอดดุ้นนั่นเข้ามาที่ช่องทางผม ความเสียวแผ่ซานไปทั่วร่าง ผมกำผ้าปูลายโดราเอมอนตัวเองแน่น

" อ๊ะ! อ๊าาาาา!!~~ "

" ชอบไหม อ่าาาา เสียบกี่ครั้งก็ฟิตเหมือนเดิม " ภัทรขยับเอวให้เร็วขึ้น โอ้ยเสียวชิบหายเลย

" อ๊าาาาา เร็วอีก อ๊ะ!! เสียวเชี่ยๆ อ๊าาาาาาาาา!!~ "

" ชอบสินะ "

" อ๊าาาาา อ๊ะ ไม่ไหวแล้ว อ๊าาาาา!!~~~~~~ "

ผมปล่อยน้ำรักเต็มผ้าปูที่นอนเลย ภัทรถอนแก่นกายออกจากช่องทางผม ก่อนจะขยับตัวมาหยุดอยู่ตรงหน้าผม พร้อมกับจับให้ผมอมของมันอีกครั้ง ภัทรขยับเอวช้าๆพร้อมกับปล่อยน้ำรักเต็มปากผมเลย น้ำรักของมันไหลทะลักออกมาจากปากผม คาวเชี่ยๆ TOT แต่ยังไม่ทันได้บ้วนทิ้ง ริมฝีปากบางของภัทรก้มลงจูบปิดปากผมอีกครั้ง ทำเอาผมต้องกลืนน้ำมันลงคอไป ทำเอาผมแถบอ้วก YOY

" ราตรีสวัสดิ์ " มันว่าจบก็นอนลงข้างๆผม ไอ้ห่าเอ้ย!!! มึงตื่นขึ้นมาเคลียกับกูก่อนนนนน!!!!