ผู้หญิงคนนี้ของผม...นะครับ!

วันต่อมา...

เวลา09.15น.

ตอนนี้ฉันอยู่หน้าบ้านตามที่อยู่ที่แม่ให้ฉันมาแล้ว แล้วนี่บ้านหรอหลังโคตรใหญ่เลยO_o

ตรงหน้าฉันคือคฤหาสน์(ขอเรียกงี้ละกัน-_-)หลังงามของน้าพริม ใหญ่กว่าบ้านฉันสักเล็กน้อย(เพราะบ้านฉันก็ใหญ่เหมือนกัน555)

ติ๊งน่อง ติ๊งน่อง

ฉันกดออด2ครั้งแล้วรอ รอจนรอไม่ไหวจึงกดอีก2-3ครั้ง

ติ๊งน่อง ติ๊งน่อง ติ๊งน่อง

"เออๆ มาแล้วโว้ย กดอยู่ได้น่ารำคาญ"เสียงผู้ชายดังมาจากในบ้าน แล้วไม่นานก็ปรากฏร่างสูงโปร่งของชายคนหนึ่ง เขามีใบหน้าใสเด้ง มีผิวขาวเหมือนนมสดฮอกไกโด ริมฝีปากเรียวสีเชอร์รี่สุก คิ้วโก่งได้รูป จมูกโ่ด่งรูปหยดน้ำ ผมซอยสไลค์ยาวประบ่าข้างซ้ายสีขาว ข้างขวาสีดำ เอ่อ สีผมเขาโคตรแปลกอ่ะ=o= ร่างสูงอยู่ในสถาพเหมือนคนเพิ่งตื่น-_-

"เธอเป็นใคร"

"อะ เอ่อฉันคือคนที่ต้องมาดูแลเซนนิกซ์น่ะค่ะ เขาอยู่ไหนหรอ"ฉันถาม

"ก็ฉันนี่แหละ เซนนิกซ์"เขาตอบเสียงเจ้าเล่ห์นิดหน่อย ว่าแต่นี่เหรอคือเซนนิกซ์!!! เป็นคนที่เสียมารยาทมากๆ-_-! แค่เห็นฉันก็รู้เลยว่างานที่ฉันต้องดูแลอีตานี่ต้องหินแน่ๆ ให้ตายสิ!เธอมันซยจริงๆเลยรีฟา

หลังจากนั้นเขาก็พาฉันเข้าบ้านไป และให้ฉันเอากระเป๋าขึ้นไปเก็บบนห้องแต่...นี่มันห้องฉันหรอ!ทำไมสภาพมันดูอนาถาจัง เซนนิกซ์บอกว่าขึ้นบรรไดมาแล้วเลี้ยวซ้ายถัดไปอีก3ห้องก็จะเจอห้องที่เตรียมไว้ให้ฉันแต่นี่มันห้องฉันจริงๆน่ะหรอ!สภาพเละเทะยิ่งกว่ารังหนูเสียอีก แต่เดินไปหาห้องทางซ้ายทั้งหมดก็ปรากฏว่าทุกห้องล็อกหมดยกเว้นห้องนี้เนี่ยแหละ-_- สรุปฉันต้องนอนห้องแบบนี้จริงๆหรอเนี่ยO_o

"ยืนเด๋อทำไมตรงนี้ล่ะ"เสียงเข้มของผู้ชายซึ่งเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก...อีตาบ้าเซนนิกซ์!ทำให้ฉันสดุ้งตกใจและรีบออกห่างจากเซนนิกซ์ทันที 

"นะ นายเข้ามาทำไม"

"เอ๊า ก็นี่มันเป็นห้องของฉันทำไมฉันจะเข้าไม่ได้"เซนนิกซ์พูดจบ ตัวฉันก็ชาวาบทันที ไม่นะ!หวังว่ามันคงจะไม่เป็นอย่างที่ฉันคิด ภาวนาอย่าให้ฉันต้องนอนห้องเดียวกับเซนนิกซ์เลย แต่คำภาวนาของฉันกลับส่งไปไม่ถึงสวรรค์ดันมีมารคว้าแล้วฉุดกระฉากลงมาไปยังขุมนรกT^T

"ตกใจอะไร นี่มันห้องของฉันแล้วก็เป็นที่ซุกหัวนอนของเธอด้วย"สิ้นคำพูดของเซนนิกซ์ฉันก็ล้มพับก่อนที่มันจะดับวูบลง...

ฝากวิจารณ์ด้วยนะคะ^^ ดีไม่ดียังก็ขอให้บอก