The Secrecy นายยากูซ่า VS ยัยป้าเด็กเรียน
เขียนโดย 
PUTTY
วันที่ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2558 เวลา 18.00 น.
แก้ไขเมื่อ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2558 19.20 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) ประสบพบเจอ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
1
ประสบพบเจอ
....ปังๆ..โครม! O_O
“วิสกี้...ตื่นรึยัง..!”
พังทลาย..!ทั้งประตูห้องของฉัน แม่นะแม่ T_T ไม่ต้องสงสัยนะว่าเสียงอะไร เพราะนั่นคือเสียงเคาะประตูของแม่ฉันเอง
“ขอเวลา 15 นาทีนะคะ เดี๋ยวหนูลงไป”
“เร็วๆนะเดี๋ยวไปโรงเรียนสาย” โรงเรียน! โรงเรียนหรอ อ๊ายยยย >_< ลืมไปเลย วันนี้เปิดเทอมวันแรกด้วย ตายแน่วิสกี้ จะทำอะไรก่อนดีนะ อาบน้ำ ไม่ๆ เตรียมชุด ไม่ดีกว่า อาบน้ำก่อน
“แม่คะหนูไม่กินข้าวนะคะ เดี๋ยวจะไปสาย”
ฉันรีบลงมาจากบนห้องแล้วรีบตะโกนบอกแม่ ตายแน่ๆฉันยิ่งรีบๆอยู่ ว่าแต่พี่ชายฉันไปไหนนะ ลงมาก็ไม่เห็นหน้าเลย ช่างเถอะเรื่องของเค้า โรงเรียนก็ไกลแสนไกลจะทำไงดีนะถึงจะไม่ไปสาย เพราะแม่แท้ๆที่อยากให้ฉันเรียนไฮสคูลเลยต้องไปกลับไกลๆ ฉันกึ่งวิ่งกึ่งเดิน เหนื่อยก็เหนื่อย ในที่สุดก็มาถึงจนได้ ดีนะที่ป้ายรถเมล์อยู่ไม่ไกลจากบ้านสักเท่าไหร่ แต่ทำไมคนเยอะขนาดนี้นะ ถึงยังไงก็ต้องขึ้นรถให้ได้
พอขึ้นรถได้ก็ไม่มีที่นั่งเหลือเลย แง๊....... TTOTT งั้นก็คงต้องยืนไปก็แล้วกันไม่มีทางเลือกแล้ว คนยิ่งส่วนสูงน้อยอยู่ด้วย (แอบไม่ยอมรับในความเตี้ย) ฉันที่กำลังหาที่เกาะอยู่ แต่ก็ยังหาไม่ได้อยู่ดี จู่ๆรถก็ออกแบบไม่ทันได้ตั้งตัว ฉันก็....เซล้มน่ะสิ! ก็คนมันยังหาที่จับไม่ได้หนิ!
อั๊ก! ...แล้วก็ไม่รู้ว่าไปชนเข้ากับใคร! O_O
“ขอโทษค่ะ ขอโทษ..” ฉันรีบกล่าวขอโทษเค้า แล้วรีบเงยหน้าขึ้นไปดู แต่ทำไมหน้าตาเค้าดูยังกับกระซู่โกธ(?)ขนาดนั้นเลยนะ ตายแน่เลยฉันคราวนี้ +_+
“ขอโทษแล้วมันทำให้ฉันหายเจ็บได้หรอ!!!” เปิดเรียนวันแรกแท้ๆ แต่ฉันกลับต้องมามีเรื่องหรอเนี่ย
“คิดจะทำอะไรหน่ะ”
ก่อนที่เรื่องจะเกิดมากกว่านี้ก็มีเหมือนเสียงสวรรค์มาช่วยไว้ ว้าวใครกันนะ หล่อจัง คนหรือเทพบุตรกันแน่นะ \(^o^)/ ว่าแต่นี่ใช่เวลาที่ฉันต้องมาชื่นชมความหล่อไหมนะ! โอ๊ยแล้วเค้าเป็นใครกันนะ ถึงได้ไม่กลัวไอ้บ้านี่เลย แต่ก็ดีเหมือนกันที่ยังมีคนใจดีมาช่วย ^_^
“แล้วแกมายุ่งอะไรด้วย! อยากตายรึไง”
“ก็ไม่อยากยุ่งนักหรอก! แต่มันรำคาญโว้ย”
“เออกูไปก็ได้โว้ยฝากไว้ก่อนเถอะ เห็นแก่ที่ว่าถึงหน้าโรงเรียนกูหรอก” แล้วชายคนนั้นก็เดินลงจากรถไป
“นี่เธอเป็นอะไรรึเปล่า o_O”
“เปล่าค่ะ ขอบคุณนะคะที่ช่วย ^_^ ” ยิ่งจ้องนานๆยิ่งหลง คนอะไรหล่อๆ ^O^
“ก็ไม่ได้อยากจะช่วยนักหรอก แค่รำคาญ”
“เอิ่มมม.......ยังไงก็ต้องขอบคุณอยู่ดี
“ไม่เป็นไร _*_ ” ดูสิคนอุตส่าห์ขอบคุณ
15 นาทีผ่านไป......
“นี่เธอถึงโรงเรียนแล้วนะจะเหม่ออีกนานไหม” เมื่อฉันรู้ว่าถึโรงเรียนแล้วฉันก็รีบเดินไปจ่ายค่าโดยสารแล้วรีบวิ่งเข้าโรงเรียนทันทีเพราะว่านี่มันก็สายมากแล้ว
“จะรีบไปไหนเค้าขึ้นห้องตอน 9 โมงนะไปกับฉันหน่อยสิ” ฉันเพิ่งรู้ว่านายนี่ก็ตามลงมาด้วย >_< แต่ว่านะ โรงเรียนนี้เค้าเริ่มเรียนตอน 9 โมงหรอเนี่ยแล้วฉันจะรีมมาทำไมกันฟร่ะ
“แล้วนายจะพาฉันไปไหน เราเพิ่งรู้จักกันนะ จะชวนไปไหนก็คิดหน่อยสิ ”
“นี่เธอหาว่าฉันโง่หรอ เธอนี่มัน.......” ก็จริงไม่ใช่รึไง เพิ่งรู้จักกันแท้ๆ ยังมีหน้ามาชวน เอาสมองส่วนไหนคิด -_-;
“นี่มันอะไร พูดให้จบสิ น่ารักใช่ไหมล่ะ คิๆ”
“ก็จริงนะ” ว้าว ^o^ ผู้ชายคนนี้ชมว่าฉันน่ารักด้วย
“จริงหรอฉันน่ารักจริงๆหรอ” ฉันพูดไปพร้อมกับทำตาแพรวพราวใส่คนที่เพิ่งชมว่าฉันน่ารัก
“น่ารักษามากๆ แล้วก็ไม่ต้องมาทำหน้าทำตาแบบนั้นด้วย มันไม่ได้น่ารักสักนิด -_-” อ๊ากกกก! ไอ้บ้า ไอ้คนปากหมา
“ถ้านายไม่พูด ฉันก็ไม่หาว่านายเป็นใบ้หรอกนะ!”
มันน่าโมโห ยอมไม่ได้
“นี่นาย นายชื่ออะไร”
“คุยกันอยู่ตั้งนาน เพิ่งจะถามได้นะ”
“ฉันหน่ะชื่อคัลเลอร์ แล้วตกลงเธอจะไปกับฉันไหมบ่นอยู่ได้น่ารำคาญ”
“ฉันไม่ไป” ไอ้บ้าๆๆๆ >_< มีอย่างที่ไหนชวนคนอื่นเค้าแต่กลับไม่ถนอมน้ำใจกันสักนิด มาหาว่าเราน่ารำคาญ
“ตกลงเธอไม่ไปใช่ไหม?” ไอ้บ้าใครจะไปกับนาย
“ใช่! ฉันไม่ไปกับคนอย่างนายหรอก”
“ก็ได้งั้นฉันไปนะ เดี๋ยวฉันจะไปหาตอนเลิกเรียน” ไปหา? ไปหาทำไม แล้วทำไมจะต้องไปหาฉันด้วย
“นายจะมาหาฉันทำไม แล้วนายรู้จักห้องเรียนของฉันด้วยหรอ?”
“ฉันรู้จักก็แล้วกันน่า ไม่ต้องพูดมากรีบไปเข้าเรียนเถอะ ไปนะ -^- ” ไปสิใครอยากจะให้นายอยู่กันเล่า
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
