พี่ชายรักน้องสาวมันผิดนักรึไง!!!
9.6
เขียนโดย heyars
วันที่ 2 มิถุนายน พ.ศ. 2558 เวลา 20.31 น.
8 ตอน
9 วิจารณ์
11.84K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 2 มิถุนายน พ.ศ. 2558 21.08 น. โดย เจ้าของนิยาย
8) พี่ชายดุ และห่วง(?)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเช้าวันใหม่
...ทั้งที่มันน่าจะอากาศแจ่มใสแต่นี่มันอะไรกัน! ฝนเจ้ากรรมดันโปรยปรายแถมไม่มีถ้าทีว่าจะหยุดง่ายๆเสียด้วย เฮ้อ พยากรณ์อากาศบอกว่าวันนี้จะมีพายุสินะ เที่ยงคืนถึงจะสงบ โอ๊ย!ตายแน่ๆเลยป่านนี้โซคงเปนห่วงแย่แล้วแต่จะทำไงได้นอกจากนั่งๆนอนๆในห้องอย่างนี้ ...อ๊ะ จริงสิ โทรศัพท์!!
ชั้นรีบควักหาโทรศัพท์แต่...ไม่เจออ่าT^T
"อ่ะ กินซะ"เดไซล์มี่เพิ่งรู้จักกันเมื่อวานยื่นถาดข้าวต้มกุ้งมาให้แต่ชั้นเบือนหน้าหนี"เปนอะไร หรืว่าไม่อยากกิน?"ชั้นรีบส่ายหน้าทันที"งั้นเปนอะไร"
"...ชั้นแพ้กุ้ง"ชั้นตอบอ้อมแอ้ม และพยายามบีบจมูกเพื่อไม่ให้ได้กลิ่น เดไซล์ได้ยินดังนั้นจึงรีบเอาข้าวต้มออกห่างจากตัวชั้นทันที
"ขอโทด เผอิญว่าชั้นไม่รู้"
"...อึก ไม่เปนไร อุ๊ก แค่กๆ"อาการเริ่มสำแดงแล้ว ชั้นโก่งตัวไอ"นะ น้ำ ขอน้ำ!"เดไซล์ไม่รอช้ารีบเอาน้ำมาให้ และลูบหลังอย่างที่พี่ชายชอบทำ มันทำให้ชั้นคิดถึงเขาอย่างมากมายมหาศาล นี่ชั้นเปนอะไรกัน? ไม่นานร่างกายก้อกลับมาเปนปกติ ชั้นเอนตัวลงบนเตียงทันที
"นี่เทอต้องกินข้าวก่อนนะ ถึงจะนอนได้"
"ไม่เอาแล้ว จะนอน"ร่างบางเริ่มแสดงอาการงี่เง่าใส่คนอื่นที่ไม่ใช่พี่ชายตนเอง
"เออ นอนไปเลย!"เดไซล์ตวาดและเดินปึงปังออกไปจากห้อง ก่อนที่ชั้นจะหลับตาลง
13.00 น.
จ๊อกกกกกก
เสียงท้องร้องระดับ200เดซิเบลทำให้เดไซล์หัวเราะได้ไม่ยาก ชั้นเพิ่งตื่นมาเมื่อกี๊และพบว่าฝนก้อยังคงตกอยู่ เฮ้อ คิดถึงพี่ชายจัง
...ทั้งที่มันน่าจะอากาศแจ่มใสแต่นี่มันอะไรกัน! ฝนเจ้ากรรมดันโปรยปรายแถมไม่มีถ้าทีว่าจะหยุดง่ายๆเสียด้วย เฮ้อ พยากรณ์อากาศบอกว่าวันนี้จะมีพายุสินะ เที่ยงคืนถึงจะสงบ โอ๊ย!ตายแน่ๆเลยป่านนี้โซคงเปนห่วงแย่แล้วแต่จะทำไงได้นอกจากนั่งๆนอนๆในห้องอย่างนี้ ...อ๊ะ จริงสิ โทรศัพท์!!
ชั้นรีบควักหาโทรศัพท์แต่...ไม่เจออ่าT^T
"อ่ะ กินซะ"เดไซล์มี่เพิ่งรู้จักกันเมื่อวานยื่นถาดข้าวต้มกุ้งมาให้แต่ชั้นเบือนหน้าหนี"เปนอะไร หรืว่าไม่อยากกิน?"ชั้นรีบส่ายหน้าทันที"งั้นเปนอะไร"
"...ชั้นแพ้กุ้ง"ชั้นตอบอ้อมแอ้ม และพยายามบีบจมูกเพื่อไม่ให้ได้กลิ่น เดไซล์ได้ยินดังนั้นจึงรีบเอาข้าวต้มออกห่างจากตัวชั้นทันที
"ขอโทด เผอิญว่าชั้นไม่รู้"
"...อึก ไม่เปนไร อุ๊ก แค่กๆ"อาการเริ่มสำแดงแล้ว ชั้นโก่งตัวไอ"นะ น้ำ ขอน้ำ!"เดไซล์ไม่รอช้ารีบเอาน้ำมาให้ และลูบหลังอย่างที่พี่ชายชอบทำ มันทำให้ชั้นคิดถึงเขาอย่างมากมายมหาศาล นี่ชั้นเปนอะไรกัน? ไม่นานร่างกายก้อกลับมาเปนปกติ ชั้นเอนตัวลงบนเตียงทันที
"นี่เทอต้องกินข้าวก่อนนะ ถึงจะนอนได้"
"ไม่เอาแล้ว จะนอน"ร่างบางเริ่มแสดงอาการงี่เง่าใส่คนอื่นที่ไม่ใช่พี่ชายตนเอง
"เออ นอนไปเลย!"เดไซล์ตวาดและเดินปึงปังออกไปจากห้อง ก่อนที่ชั้นจะหลับตาลง
13.00 น.
จ๊อกกกกกก
เสียงท้องร้องระดับ200เดซิเบลทำให้เดไซล์หัวเราะได้ไม่ยาก ชั้นเพิ่งตื่นมาเมื่อกี๊และพบว่าฝนก้อยังคงตกอยู่ เฮ้อ คิดถึงพี่ชายจัง
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ