รักแรกในร้านเบเกอรี่

          ในช่วงเย็น อีริค ได้หาโอกาสไปหา เดลล่า ก่อนที่เธอจะเลิกงาน รถของเขาแล่นเข้ามาจอดหน้าร้านของเดลล่าพอดีกับที่เดลล่ากำลังจะกลับบ้าน 
อีริค: ดะ..เดี๋ยวก่อน เดลล่า (วิ่งไปจับแขนเดลล่า)
เดลล่า: (สะบัดแขนของอีริคอย่างไร้เยื่อใย) ฉันก็มีค่ะ
อีริค: ได้สิ
 ..ทั้งสองเดินไปที่หลังร้าน..
เดลล่า: คุณเล่ามาก่อนสิ
อริค: คือ ผมขอโทษ เจลิน่าเป็นเเค่ แฟนเก่าตอนนี้เรา
ไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกันเขาเพิ่งมาเกาะแกะผม....
เดลล่า: หยุด!!! ฉันฟังเรื่องโกหกของคุณไม่ไหวแล้ว ถึงเวลาที่ฉันจะเล่าเรื่องของฉันบ้าง 
......เรา..เลิกกันเถอะ!!! (กำลังวิ่งหนี)
อีริค: (ดึงแขนและจูบ) 
เดลล่า: อุ๊บ!!!
 ริมฝีปากของทั้งสองคนประกบกันด้วยหลากหลายอารมณ์
เดลล่า: ผัวะ!!!! (วิ่งหนีไป)
 ขณะที่อีริคกำลังมองร่างที่ค่อยๆวิ่งหนีไป จู่ๆ น้ำแห่งความเศร้าก็เริ่มหลั่งรินไปทีละน้อย
จนเริ่มมากขึ้นทุกที เขารู้สึกเหมือนตายทั้งเป็น เสียง"..เราเลิกกันเถอะ.." คำๆนี้มันยังคง
ก้องในหัวเขา
                      .......จบ.....