บำเรอรักล้างหนี้

“จุดเริ่มต้น”

“น้องพิมพ์คะ พ่อขอโทษนะคะลูก ต่อไปนี้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหนูต้องคอยดูแล และปกป้องคนในบ้านนะคะลูกพ่อ” ทัศนัย ผู้เป็นบิดาเอ่ยพร้อมน้ำตาที่หลั่งไหลพรั่งพรูออกมาอาบสองข้างแก้มสาก

“คุณพ่อจะไปไหนคะ”พิมพ์ลดาหญิงสาววัย 22 ปีเอ่ยถามผู้เป็นบิดาด้วยความมึนงง

“พ่อจะไปอยู่ที่อื่น เพื่อที่ทุกคนในบ้านหลังนี้จะได้ปลอดภัย และหนูจงจำเอาไว้นะลูกว่าสักวันพ่อจะกลับมาหาทุกคน” ผู้เป็นบิดาบอกสิ่งที่ต้องการให้พิมพ์ลดารู้

“คุณพ่อสัญญากับน้องพิมพ์แล้วนะคะ ฮึกๆ.....ฮือๆ”พิมพ์ลดาถามออกไปทั้งๆที่ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคุณพ่อของเธอจะไปที่ไหนและจะได้กลับมาหาเธอหรือไม่

“พ่อสัญญาจ่ะน้องพิมพ์”ทั้งสองพ่อลูกพูดจบก็โอบกอดกันแน่นทั้งน้ำตา

“พ่อต้องไปแล้วนะน้องพิมพ์”ผู้เป็นบิดาผละออกจากอ้อมกอดของลูกเล็กน้อยแล้วเดินออกไป

ทางด้านของกฤตภัทร

“นายครับคุณทัศนัยหายตัวไปแล้วครับ” ทิศทัศ ลูกน้องฝั่งขวาของกฤตภัทรเอ่ยรายงานผู้เป็นนายให้ทราบว่าผู้ที่ยักยอกเงินในบ่อนของเขาได้หายตัวไปแล้ว

ปัง! เสียงฝ่ามือกระทบกับโต๊ะกระจกอย่างดัง

“ตามหามันให้ทั่ว อย่าให้มันหนีไปได้” ชายหนุ่มพูดด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว

“ครับนายท่าน” ลูกน้องคนสนิทของเขาทั้งสองขานรับ

“ไอ้ทัศนัย แกคิดที่จะยักยอกเงินฉันไปแล้วจะหนีไปง่าย ๆอย่างนี้หรอ” ชายหนุ่มพูดขึ้นพลางส่งยิ้มร้ายให้กับเอกสารการยักยอกเงิน

“เอก  นายช่วยหาประวัติทั้งหมดของไอ้ทัศนัยมาให้ฉันด้วยนะ ภายในเย็นนี้ฉันต้องเห็นมันวางอยู่ที่ห้องทำงานของฉัน” ชายหนุ่มสั่งลูกน้องคนสนิทฝั่งซ้าย

“ครับนายท่าน” เอกธภัทรเอ่ยรับ

ผ่านไป 10 นาที

“นี่ครับนาย ประวัติของคุณทัศนัยครับ” เอกธภัทรเอ่ยขึ้นพร้อมกับยื่นซองเอกสารสีน้ำตาลให้กับผู้เป็นนาย ภายในซองเอกสารมีทั้งรูปภาพของนายทัศนัยลูกสาวและผู้เป็นภรรยา ชายหนุ่มได้หยิบรูปขึ้นมาดูรูปแล้วรูปเล่าแต่เขาก็ไม่อาจละสายตาไปจากรูปของหญิงสาวที่ชื่อ พิมพ์ลดา ศิริกุลพัชร

“ตามหาคนที่เกี่ยวข้องกับมันมาให้หมด” ชายหนุ่มพูดขึ้นด้วยสีหน้าและแววตาจิงจัง