ปีศาจ เลือด ความทรงจำ

"คุณคะ ดิฉันไม่ไหวแล้วนะคะ"เสียงแม่ของยูมะซึ่งกำลัง ต่อว่าพ่อของยูมะอยู่

"ตั้งแต่ที่ยูมะพาปีศาจนั้นเข้ามาบ้านเราก็มีแต่จะล้มลงเรื่อยๆ จนตอนนี้ใกล้จะล้มละลายแล้วคะ"แม่ของยูมะพูดขึ้นด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจอย่างรุนแรง

"งั้นเหรอ? ท่าทางฉันคงต้องหาทางกำจัดเจ้าปีศาจนั้นสะแล้ว"พ่อของยูมะพูดขึ้นแล้วก้มลงหยิบปืนที่ซ้อนอยู่ในลิ้นชัก

"(แย่แล้วต้องรีบไปบอกเรเซย์)"ยูมะคิดในใจพร้อมกับทำท่าจะวิ่งไปหาเรเซย์ แต่ก็ถูกมือ มือหนึ่งดึงไว้

"นี่เธอรู้เรื่องที่ คุณพ่อจะฆ่าปีศาจนั้นแล้วเหรอ"ริวจิพูดพร้อมกับดึงแขนของยูมะไว้

"ทำไม เธอต้องปกป้องปีศาจนั้นด้วย"ริวจิพูดขึ้นด้วยสีหน้าไม่พอใจ

"พี่น่ะมันไร้หัวใจปล่อยนะ"ยูมะพูดพร้อมกับสะบัดมือของริวจิทิ้ง ก่อนวิ่งหนีไป

ณ ห้องของยูมะ ซึ่งที่นั้นเรเซย์ก็กำลังอ่านหนังสืออยู่พอดี

"ยูมะเกิดอะไรขึ้นเหรอ ดูเหมือนเธอจะกำลังหนีอะไรบ้างอย่างอยู่นะ"เรเซย์พูดด้วยความสงสัย

"เรเซย์หนีกันเถอะ"ยูมะพูดพร้อมกับกุมมือของเรเซย์ไว้แน่น

"หนี... ทำไมล่ะ"เรเซย์พูดด้วยความสงสัย

"เรื่องนั้นเดี่ยวจะเล่าให้ฟังทีหลัง ตอนนี้พวกเราต้องรีบหนีนะ"ยูมะพูดด้วยสีหน้ากระวนกระวาย

"เจอแล้ว ยูมะส่งตัวปีศาจนั้นมาให้พ่อกับแม่สะ"แม่ของยูมะพูดพร้อมกับยกปืนขึ้นมา

"หนีเร็ว"ยูมะพูดขึ้นพร้อมกับพาเรเซย์วิ่งฝ่าแม่ตัวเองออกไปถึงหน้าปะตูบ้าน แต่ก็เจอริวจิยื่นขว้างปะตูอยู่

"ฉันไม่ให้เธอพา ปีศาจนั้นหนีหรอกนะ"ริวจิพูดพร้อมกับกางแขนออกเพื่อกันไม่ให้ยูมะพาเรเซย์ออกไปนอกบ้าน

"ขอโทษนะ แต่ตอนนี้น่ะ ช่วยหลับไปก่อนเถอะ"เรเซย์พูดก่อนจะวาปไปข้างหลังแล้วใช้มือสับไปที่คิของริวจิ

"ไม่เป็นไรหรอก หมอนั้นแค่หลับน่ะ แต่ตอนนี้รีบวิ่งกันก่อนเถอะ" เรเซย์พูดขึ้นพร้อมกับจับมือของยูมะแล้วทังสองคนก็วิ่งออกนอกบ้านไป