เกมร้ายวุ่นรักฉบับยัยอ้วน

ชั้นใส่เดรสสั้นสีโอรสหวานนิดๆน่ารักหน่อยๆ เพิ่มหมวกใบเล็กให้ดูมีอะไร ^^ และรองเท้าคู่โปรดสีน้ำตาลอ่อน แต่งหน้าบางๆพร้อมออกไปเผชิญโลกกว้าง(เว่อร์ล่ะ><)
 
"รอนานไม๊ตินนี่^++^" ชั้นยิ้มกว้างพร้อมกับหมุนตัวหนึ่งรอบเพื่อให้นายตินชม ชั้นหวังว่าเค้าจะชมน่ะนะ 5555
 
"หายไปตั้งนาน นึกว่าจะสวยกว่านี้ซะอีก" นานตินตอกกลับแบบนี้ทำเอาชั้นเตะรองเท้าคู่โปรดทิ้งเลยล่ะคะ เชอะ-0-
 
"โอ๋ๆชั้นแซวเล่นน่ะเธอทำยังไงก็น่ารักสำหรับชั้นอยู่แล้วล่ะ^^" ตินพูดพร้อมกับหยิบรองเท้าที่ชั้นเตะทิ้งไปหน้าบ้านขึ้นมา แล้วนายนี่ก็เดินเข้ามาใกล้ชั้นจนหน้าแทบจะชนกันอยู่แล้วชั้นอึ้งไปซักพักและหลับตาปี๋ ...
.
.
ไม่มีปฏิกิริยาใดๆเกิดขึ้นชั้นค่อยๆลืมตาขึ้น อะอ้าว นายตินกลับนั่นคุกเข่าข้างหนึ่งต่อหน้าชั้น
 
"นะ นายจะ ทำ อะไร" 
"ชั้นจะใส่รองเท้าให้น่ะสิ่^^"เพล้ง!! โถ่เอ้ยยัยจิ๊กซอ หน้าแตกแล้วไม๊ล่ะ ฮือๆๆ
"เธอคิดว่าชั้นจะจูบเธอรึไงกัน5555" ง่า หมอนี่รู้ทันซะแล้วT^T
"ปะ ป่าวซะหน่อย -0-"ชั้นเถียงไปดื้อๆ ให้ตายสิ่ใครจะไปยอมรับเล่า
 
ชั้นและตินเข้ามาที่โรงหนังเรียบร้อย หาวว>o<~ ชั้นรู้สึกง่วงมากเมื่อหนังฉายไปได้ครึ่งตอน ก็แหงน่ะสิ่ นายตินดันชวนชั้นมาดูหนังรักดราม่าที่แสนจะน้ำเน่าขนาดนี้
 
"นี่ตินชั้นขอไปเข้าห้องแปปนะ"
"อื้ม^^" 
 
ชั้นเดินออกห้องน้ำเพื่อล้างมือและยืดเส้นยืดสายซักหน่อย พอชั้นจะเดินออกมาก็มือใครซักคนมาอุดปากชั้นไว้ แล้วเขาก็กึ่งลากกึ่งฉุดชั้นออกมาทางบรรไดหนีไฟ ชั้นพยายามจะดิ้นและร้องแต่ก็สู้แรงไม่ไหว ชายร่างใหญ่อุ้มชั้นพาดขึ้นบ่าของเขา นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ยให้ตายเถอะพระเจ้าทรุซ ลูกไม่เคยคิดร้ายกับใครเลยน้า ไอ้บ้าโรคจิตนี่คงต้องจับผิดคนแน่ๆเลย 
 
รถค่อยๆเคลื่อนไปตามทางชั้นถูกทิ้งลงเบาะหลังของรถตู้ที่ปิดสนิท มันเกิดอะไรขึ้นกับชั้นกันแน่นะ นี่ถ้าชั้นรู้ว่ามันเป็นใครชั้นจะจับมันตุ๋นเป็นเนื้อเปื่อยๆแทนขาหมูเลยคอยดูสิ่!
 
"เอามันลงมา" เสียงผู้หญิงคนนึงพูดขึ้นก่อนประตูจะเปิดออก ชายคนเดิมอุ้มตัวชั้นออกมาจากรถชั้นดิ้นสุดแรงจนหัวโขกเข้ากับประตูรถตู้  แง้~ ไม่เท่านั่นความซวยเกิดกับชั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าเมื่อชั้นดิ้นอยู่บนบ่าไอ้บ้าถึกก็ปล่อยชั้นลงสนามหญ้าหน้าบ้านที่คุ้นตา ! นี่มันบ้านของแฟนนายเทวิณนิ่o.o
 
"ขอโทษที่คนของโบว์รุนแรงกับคุณนะคะ ^^ คุณจิ๊กซอ" เธอยิ้มหวานให้ชั้น? เพื่ออะไร
"นี่ยัยโรคจิตปล่อยชั้นนะเว้ย"
"หึ นี่ถือว่าชั้นแค่สั่งสอนเธอนะ^_^ ถ้าเธอยังยุ่งกับเทวิณอีกละก็นะ!" เธอเดินมาและย่อลงตรงหน้าชั้นพร้อมกับบีบที่ปากของชั้นอย่างแรง
 
"นี่ชั้นไม่เข้าใจแต่เธอลองแก้มัดชั้นก่อนดูไม๊ ยัยน่าสวยจอมขี้ขลาด" ชั้นสะบัดหน้าให้หลุดจากมือเล็กๆของเธอ
 
"เธอก็คอยดูแล้วกันจิ๊กซอ ชั้นน่ะทำได้มากกว่าที่เธอคิด;)" รอยยิ้มที่แสนชั่วร้ายของหล่อนและคำขู่นี้ไม่ได้ทำให้ชั้นหวั่นซักนิด หึ รู้จักยัยจิ๊กซอน้อยไปแล้วล่ะ 
 
"แก้มัดเธอแล้วโยนออกไปจากบ้านของชั้น"ยัยนี่พูดจบก็เดินกลับเข้าบ้านไป ให้ตายเถอะพามาแค่นี้เนี่ยนะ? โรคจิตชะมัดยัย ยัย ยัยกล้วยหอมในกระเพราะอาหาร!!-.-
 
ร่างชั้นถูกโยนออกมาจากหน้าบ้านเหมือนหมาจรจัด ไอ้เวรเอ่ยชั้นช้ำไปทั้งตัวแล้ว!!! แต่แอ้ะมีคนยืนอยู่ตรงหน้าชั้นนี่? ชั้นเงยหน้ามองคนตรงหน้า พระเจ้าช่วย เทวิณ มายืนอยู่ตรงหน้าของชั้น ชั้นรีบลุกขึ้นและปัดฝุ่นเหมือนไม่เป็นไร
 
"เธอมาทำอะไรที่นี่" 
"ก็ยัยแฟนของนายส่งคนไปอุ้มชั้นมาเนี่ย" ชั้นกำลังจะโวยวายแต่กลับมีเสียงๆนึงแทรกขึ้นมา
"อย่าเชื่อเธอนะเทวิณ" ยัยเรนโบว์เดินออกมาด้วยสภาพผมรุงรังและมีรอยเลือดที่ริมฝีปากของเธอ?
"เรนโบว์ เกิดอะไรขึ้น"เทวินรีบเข้าไปตรวจดูยัยนั่นแทบทุกซอกหลืบ เชอะ-0-
"ฮึกๆ "ยัยนั่นทำท่าทีสะอึกสะอื้น 
"ก็จิ๊กซอ จู่ๆก็เข้ามาบุกที่บ้าน แล้วขู่โบว์ว่าให้เลิกยุ่งกับเทวิณ ฮือๆ"เรนโบว์สะอื้นซบที่อกนายเทวิณแต่เเอะคำนั้นชั้นควรเป็นคนพูดนิ่?
 
"เธอเข้าบ้านไปก่อนนะเรนโบว์"เทวิณบอกเรนไบว์เข้าบ้านก่อนจะหับควับมาทางชั้นO.o
 
"นี่นาย มันไม่ช่ะ.." ชั้นยังไม่มีโอกาศแก้ตัวเค้าก็เข้ามากระชากตัวชั้นและผลักชั้นจนหลังชนกำแพงรั้วหน้าบ้าน
 
"นี่นายชั้นเจ็บนะ!!!"
"เธอไม่มีสิทธิ์ทำแบบนี้กับผู้หญิงของชั้น!" เทวิณตะคอกใส่หน้าชั้นจนชั้นต้องหลับตาปี๋
"นายกำลังเข้าใจชั้นผิดนะเทวิณ"
"เเค่เพราะเธอได้จูบกับชั้นอย่าคิดว่าจะมีสิทธิ์ในตัวชั้นจำไว้!!!"
 
เหมือนชั้นถูกคำพูดของเทวิณตบเข้าที่หน้าอย่างจังจนชาไปทั้งตัว ชั้นจุกคล้ายมีบางอย่างมาเอ่ออยู่ที่คอหากชั้นพูดออกไปเพียงแค่คำเดียวน้ำตาชั้นต้องทะลักออกมาแน่เลย
ทำไม ทำไมเค้าถึงไม่คิดจะฟังชั้นบ้างเลย! ทำไม ทำไมเค้าคิดว่าชั้นต้องการมีสิทธิ์ในตัวของเค้า
 
ทำไม จูบนั้นมัน ไม่ได้เป็นจูบที่นายมอบให้ชั้นอย่างเต็มใจงั้นหรอ