เกมร้ายวุ่นรักฉบับยัยอ้วน

"นี่นายหายไปไหนมา"

เสียงของจิ๊กซอ ถามผมด้วยความเป็นห่วง รู้สึกดีจังแหะ 

"นี่ชั้นซื้อราเมง ไส้กรอกเลือด มาฝากด้วยล่ะผมยืนแกะอาหารที่เตรียมมาใส่ลงจาน 

"นายดูแปลกๆนะ" จิ๊กซอลงจากเตียงเดินเข้ามายืนที่หน้าของผม ยัยนี่เขย่งเท้าให้สูงขึ้นแล้วเอามือมาแตะที่หน้าผากผม ให้ตายเถอะยิ่งอยู่ใกล้ๆยัยนี่ยิ่งน่ารักเข้าไปทุกทีหัวใจผมมันเริ่มสั่นและเต้นแรงไม่เป็นจังหวะอีกแล้ว จิ๊กซอค่อยๆเลื่อนมือของเธอลงมาที่หัวใจของผม

"หัวใจนายเต้นแรงจัง"เธอเอียงคอเล็กน้อยด้วยความสงสัย ผมจะทำยังไงดีผมจะห้ามเสียงหัวใจของผมยังไงดี จิ๊กซอกำลังเงยหน้าขึ้นมามองหน้าผม ผมจึงรีบคว้าตัวเธอมากอดอยากรวดเร็ว ไม่ได้หรอกถ้ายัยนี่เห็นว่าหน้าผมแดง เธอต้องหัวเราะเยาะผมแน่

"นะ นาย ไม่สบายรึป่าว" ผมไม่อยากตอบอะไรเธอทั้งนั้นตอนนี้ในหัวผมสับสนไปหมดแล้ว ถ้านี่เป็นอาการตกหลุมรักผมจะผิดไม๊ที่ให้สัญญากับไอ้ติน แล้วผมจะบอกเรนโลว์ยังไงดี

"ขอกอดเธอแบบนี้ซักพักนะจิ๊กซอ"

"อะ อื้ม" เธอเอื้มแขนสั้นๆของเธอมากอดผมเช่นกัน บ้าชะมัดใจผมสั่นจนจะแตกเป็นเสี่ยงๆเพราะยัยนี่อีกแล้ว ยัยบื้อจิ๊กซอลูบหลังผมอย่างอ่อนโยน หน้าของผมคงจะแดงยิ่งกว่าไฟแดงกลางสี่แยกซะแล้วล่ะ

"นี่ยัยบื้อ เธอจะลูบหลังชั้นทำไมเนี่ย" 

"นายไปหาแฟนมาใช่ไม๊ นายโอเครึป่าว"

"แทนที่เธอจะห่วงตัวเองนะ ไปกินข้าวได้แล้ว"

"นายโอเคแน่นะ-3-"

"อะ อื้ม ชั้นอยู่กัดกับเธอไปอีกนานเลยล่ะ"

หลังจากที่เราจัดการกับมื้อค่ำเรียบร้อยแล้ว ยัยจิ๊กซอก็ไล่ผมกลับท่าเดียว T^T ใจร้ายชะมัดเลย

"นี่นายลงมาจากเตียงเดี๋ยวนี้เลยนะ!"

"ชั้นง่วงนี่นา"

"โถ่เว้ยอีตาบ้านี่ ลงมาเล้ยย~ ว้ายยยยย"

ผมรวบตัวจิ๊กซอให้ขึ้นมาบนเตียงและกอดเธอเอาไว้แน่นยัยนี่ดิ้นอยู่นานจนหมดฤทธิ์ไป

"ชั้นยอมแล้วT^T"

"ดี นอนกัน"

"นี่นายจะนอนแบบนี้จริงๆน่ะหรอ"

"อื้ม"ผมหลับตาโดยมีจิ๊กซออยู่ในอ้อมกอด

"นี่นาย หลับยางงงง"ยัยจิ๊กซอเอานิ้วมาจิ้มที่จมูกของผม

"ว่าไง" ผมตอบเธอทั้งที่ยังหลับตาอยู่

"นายเกลียดชั้นไม๊"

"จู่ๆทำไมถามแบบนั้นล่ะ"

"ตอบมาเหอะน่า"

"ไม่   มั้ง เธอล่ะ"

"ชั้น เกลียด นาย" ผมลืมตาขึ้นมายัยนี่หลับตาพริ้มและพูดซ้ำๆว่า

'ชั้น เกลียด นาย' หึหึ ผมแกล้งจุ๊บที่ปากของจิ๊กซอ ยัยนี่ตกใจลืมตาโต

"นี่นายทำบ้าอะไรอีกเนี่ย"

"ก็ทำให้หายเกลียดไงคับ;)"

"ตะ แต่ อุ๊ป.." ผมจูบปากของเธออีกครั้ง

"เป็นไงหายซ่าได้ยัง"

"นะ นาย .. ชั้น ชอบแบบนุ่มนวลนะเว้ย-///-"

จิ๊กซอตะโกนทั้งหน้าที่แดงมากกว่าผมซะอีก

"ขยับขึ้นมาสิ่ "

เธอเลื่อนใบหน้าขึ้นมาบนหมอนใบเดียวกับผมพร้อมกับหลับตาพริ้ม

"5555555555 นี่เธออยากให้ชั้นจูบงั้นหรอ"

"นะนาย! นายแกล้งชั้นหรอห้ะ >////<"ยัยจิ๊กซอโวยวายและทำท่าจะลุกจากเตียงผมเลยดึงตัวเอามากอดไว้จนหน้าเราชิดกัน จิ๊กซอกระพิบตาโตๆของเธอปริบๆ

"เธอชอบจูบของชั้นหรอ"

"นายจะบ้าหรอ! -///-"

"ทั้งๆที่เกลียดชั้นแต่เธอชอบจูบของชั้นงั้นสิ่"

"ชะ ชั้น ชั้นง่วงแล้วอ่ะ-///-"จิ๊กซอหลับตาลงและทำทีไม่สนใจที่ผมถาม

ผมค่อยๆขยับหน้าเข้าใกล้ใบหน้าของเธอและบรรจงจูบที่ริมฝีปากเธออย่างเต็มใจจิ๊กซอตอบรับจูบของผมอย่างนุ่มนวลลิ้นของเธอนุ่มราวกับเยลลี่ มือของผมลูบไล้ไปตามแผ่นหลังของเธอและดันตัวเธอเข้ามาจนทุกส่วนของเราแน่บชิดกัน มือของจิ๊กซอค่อยๆลูบขึ้นมาที่ลำคอของผมมันทำให้ผมสั่นสะท้านไปทั้งตัว ความกระหายของผมเริ่มมากขึ้นจนแทบควบคุมตัวเองไม่อยู่ รสจูบเริ่มเผ็ดร้อนด้วยความรู้สึกที่ไม่สามารถห้ามได้ มือทั้งสองของผมเข้าไปอยู่ใต้เสื้อของเธอผมสัมผัสถึงแผ่นหลังที่เรียบเนียน ผมถอนจูบจากเธอแล้วจุมพิตเข้าที่ซอกคอขาวเนียนนั้น เธอสะดุ้งและผลักผมออกจากตัวเธอ

"ชั้นขอโทษ ชะชั้นมีความทรงจำแย่ๆเกี่ยวกับการจุมพิตที่คอน่ะ" อยู่ๆจิ๊กซอก็เริ่มร้องไห้

ผมดึงเธอเข้ามากอดและลูบหัวเธอ

"นอนเถอะนะ ไม่เป็นไรนะ" ผมลูบหัวเธอที่ยังคงสะอื้นจนผล้อยหลับไป ผมรู้สึกดีแบบที่ไม่ใช่ความรู้สึกแบบเพลบอยกับสาวๆที่เที่ยวเข้ามาเสนอตัวแต่กลับเธอผมรู้สึกถึงความรักจากการจูบซื่อๆที่เธอมีให้ มันไม่ใช่ความหื่นสำหรับผมกับเธอ ถ้ามันคือความรัก จะเป็นความรักจากผมคนเดียวรึป่าว แล้วเธอล่ะ รู้สึกเหมือนชั้นรึป่าวจิ๊กซอ