Plan Love วางแผนรัก กับดักเลิฟ [Yaoi]
10.0
เขียนโดย Bunri
วันที่ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 21.12 น.
2 ตอน
0 วิจารณ์
4,481 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 21.28 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) Intro
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความณ บ้านชโยชัย
"คุณหนูคะ คุณผู้ชายให้ฝากมาบอกว่า ท่านกับคุณหญิงจะไปฝรั่งเศษกัน 4 เดือนนะคะ"เสียงของคนรับใช้วัยกลางคนพูดขึ้นพร้อมกับรินน้ำร้อนใส่ถ้วยชาของผมอย่างเบามือ
"งั้นเหรอครับ ขอบคุณนะครับป้าเหมย"ผมพูดพร้อมกับจิบชาในถ้วยและอ่านหนังสือพิมพ์ตอนเช้าเหมือนกับทุกๆวัน
...ผมเป็นลูกคนเดียวของเศรษฐีที่ร่ำรวยคนหนึ่งในกรุงเทพ มีชีวิตที่สุขสบายกว่าคนที่ไม่ค่อยจะมีเงิน แต่ผมก็ไม่ได้ภูมิใจนักหรอก เพราะผมต้องอยู่บ้านคนเดียว ถึงจะมีคนคอยรับใช้ตลอด แต่ผมก็ยังเหงาอยู่ดี
แล้วตอนนี้ก็เป็นช่วงปิดเทอมใหญ่พอดีด้วย พ่อแม่ก็ไม่อยู่บ้าน พอจะนัดเพื่อนออกไปเที่ยวก็ไม่ค่อยจะมีคนว่างกันหรอก พวกมันนัดกับผู้หญิงในร้านอาหารไว้น่ะ และผมก็ไม่ค่อยชอบเรื่องพวกนี้ด้วย
อันที่จริงผมยังโสดและซิงอยู่นั่นแหละ แต่พอจะหาแฟนก็กลับขี้เกียจซะอย่างนั้น แต่ก็มีคนมาขอให้ผมไปเป็นแฟนด้วยนะ แต่บอกตรงๆเลยว่าไม่ใช่สเป็กผมเลยสักนิด...
บ่นมายาวจนลืมแนะนำตัวเลยแหะ ผมชื่อคัตเติ้ลครับ อายุ 17 ปี เรียนอยู่โรงเรียนนานาชาติเซ็นส์ฟอร์ด เป็นโรงเรียนของพวกลูกเศรษฐีและคนต่างชาติเท่านั้นที่จะเข้ามาเรียนที่นี่ได้น่ะ
"ป้าเหมยครับ เดี๋ยวผมจะออกไปข้างนอก จะเอาอะไรไหมครับ"ผมถามออกไปทั้งๆที่รู้คำตอบดี
"ไม่เป็นอะไรหรอกค่ะคุณหนู ขับรถดีๆนะคะ"ป้าแกยิ้มให้ก่อนที่ผมจะสตาร์ทรถและขับออกจากบ้าน
ณ ร้านกาแฟมุมสบาย
"แกๆดูผู้ชายคนนั้นสิ...หล่อจังเลยอะแก เขามีแฟนยังอ่ะ"ทุกครั้งที่ผมไปไหน จะมีคนกระซิบเกี่ยวกับผมกันตลอด แต่ก็ชั่งเถอะ ผมไม่ได้สนใจอะไรนักหรอก
"คาปูชิโอริโอ้มาแล้วคระ...ว๊ากกกก!!!"
เพล้ง!โคร่ม!
"คุณหนูคะ คุณผู้ชายให้ฝากมาบอกว่า ท่านกับคุณหญิงจะไปฝรั่งเศษกัน 4 เดือนนะคะ"เสียงของคนรับใช้วัยกลางคนพูดขึ้นพร้อมกับรินน้ำร้อนใส่ถ้วยชาของผมอย่างเบามือ
"งั้นเหรอครับ ขอบคุณนะครับป้าเหมย"ผมพูดพร้อมกับจิบชาในถ้วยและอ่านหนังสือพิมพ์ตอนเช้าเหมือนกับทุกๆวัน
...ผมเป็นลูกคนเดียวของเศรษฐีที่ร่ำรวยคนหนึ่งในกรุงเทพ มีชีวิตที่สุขสบายกว่าคนที่ไม่ค่อยจะมีเงิน แต่ผมก็ไม่ได้ภูมิใจนักหรอก เพราะผมต้องอยู่บ้านคนเดียว ถึงจะมีคนคอยรับใช้ตลอด แต่ผมก็ยังเหงาอยู่ดี
แล้วตอนนี้ก็เป็นช่วงปิดเทอมใหญ่พอดีด้วย พ่อแม่ก็ไม่อยู่บ้าน พอจะนัดเพื่อนออกไปเที่ยวก็ไม่ค่อยจะมีคนว่างกันหรอก พวกมันนัดกับผู้หญิงในร้านอาหารไว้น่ะ และผมก็ไม่ค่อยชอบเรื่องพวกนี้ด้วย
อันที่จริงผมยังโสดและซิงอยู่นั่นแหละ แต่พอจะหาแฟนก็กลับขี้เกียจซะอย่างนั้น แต่ก็มีคนมาขอให้ผมไปเป็นแฟนด้วยนะ แต่บอกตรงๆเลยว่าไม่ใช่สเป็กผมเลยสักนิด...
บ่นมายาวจนลืมแนะนำตัวเลยแหะ ผมชื่อคัตเติ้ลครับ อายุ 17 ปี เรียนอยู่โรงเรียนนานาชาติเซ็นส์ฟอร์ด เป็นโรงเรียนของพวกลูกเศรษฐีและคนต่างชาติเท่านั้นที่จะเข้ามาเรียนที่นี่ได้น่ะ
"ป้าเหมยครับ เดี๋ยวผมจะออกไปข้างนอก จะเอาอะไรไหมครับ"ผมถามออกไปทั้งๆที่รู้คำตอบดี
"ไม่เป็นอะไรหรอกค่ะคุณหนู ขับรถดีๆนะคะ"ป้าแกยิ้มให้ก่อนที่ผมจะสตาร์ทรถและขับออกจากบ้าน
ณ ร้านกาแฟมุมสบาย
"แกๆดูผู้ชายคนนั้นสิ...หล่อจังเลยอะแก เขามีแฟนยังอ่ะ"ทุกครั้งที่ผมไปไหน จะมีคนกระซิบเกี่ยวกับผมกันตลอด แต่ก็ชั่งเถอะ ผมไม่ได้สนใจอะไรนักหรอก
"คาปูชิโอริโอ้มาแล้วคระ...ว๊ากกกก!!!"
เพล้ง!โคร่ม!
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ