จะร้ายหรือจะรัก

น้ำที่รีบวิ่งมาหาเพื่อนสาว หลังจากโต้เดินไปตามให้มาเฝ้าปราง มาถึงห้องพยาบาลน้ำรีบมาหาเพื่อนสาวว่าเป็นอะไรหรือเปล่าา
 "ปรางแกเป็นอะไรหรือ ไอ้หมอนั่นมันทำอะไรแกหรือเปล่า"น้ำถามอย่างเป็นห่วง
ปรางนึกถึงเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านไปไม่ถึง 20 นาที
 "ปรางหมอนั่นมันทำอะไรแก แกเงียบทำไม มันทำอะไรแกบอกฉันมาซิ”
 "ป่าวๆแก เขาไม่ได้ทำอะไรฉัน"ปรางรีบบอกเพื่อนสาวก่อนที่เรื่องมันจะไปกันใหญ่
 "แน่ใจ" น้ำถามย้ำเพราะท่าทางของเพื่อนสาวของเธอดูแปลกๆ
 "นี่ใคร ไอ้ปราง ใครมันจะกล้าอะไร ลองได้ทำเจอนี่แน่" เธอยกหมัดขึ้นโชว์เพื่อนสาว
 "ก็ดีแล้ว ฉันต้องขอโทษแกด้วยนะที่ไม่ได้เข้ามาช่วยอ่า"น้ำพูดอย่างรู้สึกผิด
 "ไม่เป็นไรแก ทั้งหมดมันแผนของไอ้พวกนั้น " ปรางพูดอย่าง คาดโทษ
"เออนี่น้ำแล้ว ตาล กับ แพรละ " ปรางเอ่ยถาม เพราะไม่เห็นเพื่อนสาว 2 คนของเธอที่หายไปกับเพื่อนจอมเจ้าเล่ห์ของโต้ "อ๋อ สองคนนั้น ไลน์มาบอกว่า โดน ไอ้สองคนลากออกไปทำธุระเกี่ยวกับการเดิน แล้วเดี๋ยวจะกลับบ้านเลยอ่าแก "เธอพยักหน้ารับทราบ
 "เดี๋ยวมีเอาคืน บอกเลย "ปรางพูดพร้อมกัดฟัน
 "เออปราง อีก 2 วันเราต้องเดินทางกันแล้วนะ "
"โอเครได้ แต่เดี๋ยวนะ รู้สึกว่าเครื่องบิน จะไปได้แค่ครึ่งทางแล้วเราต้องเดินเท้าเข้าไปใช่ไหมน้ำ "
 "ใช่แกจะทำไมหรอ "น้ำเอียงคอถามอย่างสงสัย
"ฉันจะเอาคืนพวกมันสักหน่อยนะสิ"ปรางพูดอย่างเจ้าเล่ห์น้ำได้แต่มองเพื่อน ที่มีท่าทางเหมือนวางแผนอะไรไว้สักอย่าง ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องดีแน่
 -------- วันออกเดินทาง-------------
ณ ลานจอดเฮลิคอปเตอร์เสียงชายหนุ่มผู้เป็นหัวหน้าทีมในครั้งนี้เอ่ยถามสมาชิกที่ทยอยมากันแล้ว
 "ตอนนี้ก็ใกล้เวลาเอาเครื่องขึ้นแล้ว สมาชิกมาครบหรือยังครับ"ผู้เป็นหัวหน้าทีมเอ่ยถามสมาชิกน้ำที่มองหาแม่เพื่อนตัวดีที่ป่านนี้ยังมาไม่ถึง
 "เอิ่มม ยังไม่คบเลยค่ะปรางยังไม่มาเลยค่ะ" น้ำที่เห็นว่าเพื่อนตัวแสบของเธอยังไม่มาจึงรีบแจ้งผู้เป็นหัวหน้าทีม
 "ยัยตัวแสบเอ่ย ยังไม่ทันไรก็ก่อปัญหาซะละ" ชายหนุ่มผู้เป็นหัวหน้าบ่นพึมพำ
 "ใครว่าฉันก่อปัญหาย่ะ ก็รถติดมันติดเลยมาสาย " เธอตอบด้วยท่าทางยียวน
"นี่คุณถ้าจะหาคำแก้ตัวช่วยคิดสักนิดได้ม่ะ นี่มันต่างจังหวัดรถที่ไหนมันจะติดห่ะ" ผู้เป็นหัวหน้าทีม พูดด้วยความฉุน
 "ก็รถมันติดไฟแดงไง ติดทูกไฟแดงเลยไงคุณ เลยมาสาย " ปรางทำหน้าทะเล้นใส่โต้ที่ยืนหัวเสียอยู่ ทำให้ทุกคนขำ ในท่าทีของทั้งสองคนที่เจอกันเป็นต้องทะเลาะ
 "เอาล่ะๆ เลยเวลามามากละ เราเอาของขึ้นเครื่องแล้วออกดินทางกันดีกว่า " นิวพูดด้วยท่าทีสุขขุม ทุกคนพยักหน้าเป็นอันว่ารับทราบ. นิวที่เห็นว่าทุกคนค่อยๆ ทยอยกับหยิบสัมภาระ เขามองไปเรื่อยจนไปหยุดที่ ทรายเขารีบเดินไปหยิบกระเป๋าเธอแล้วเดินมายังเฮลิคอปเตอร์ลำใหญ่ที่จอดอยู่ โดยที่เธอก็ยืนงง แล้วรีบเดินตามมา
 "เราจะแบ่ง เป็นสองกลุ่ม กลุ่มละ 6 คน กลุ่มแรกให้ขึ้นเครื่องลำทางขวา ส่วนอีกกลุ่มลำทางซ้าย " โต้ชี้แจงให้ทุกคนรับทราบ ก่อนที่จะเดินไปยังเฮลิคอปเตอร์ของตัวเองแล้วเข้านั่งที่เบาะบังคับการบิน โดยมี ฟ้า เป็นผู้ช่วย ส่วนอีกลำ มีนิวเป็นผู้บังคับการบิน และ มี ออยเป็นผู้ช่วย
 "ปรางแกจะไปลำไหน"น้ำเอ่ยถามเพื่อนที่กำลังหยับสัมภาระขึ้นบล่า
 " ก็แล้วแต่แกละกัน "
"งั้นไปลำนี้ละกัน"น้ำชี้ไปทางเฮลิคอปเตอร์ที่มีโต้เป็นผู้บังคับการบิน
 "ทำไมต้องไปลำทีมี่อีตาบ้านั่นด้วยละน้ำ" ปรางพูดอย่างไม่พอใจ
 " ก็เครื่องบินอีกลำคนมันเต็มแล้วจ้ะแม่ตัวดี ไปๆ ไปขึ้นเครื่องได้แล้ว" ทรายผู้เป็นรุ่นพี่เอ่ยออกคำสั่งเพราะเห็นเลยเวลามามากแล้วปรางจึงจำใจยอมไปลำเดียวกับโต้
 "นี่นาย ฉันหวังพรุ่งนี้คงไม่มีข่าว เฮลิคอปเตอร์ตกกลางป่าหรอกนะ " ปรางพูดประชดประชันใส่โต้
"ก็ไม่แน่นะ ถ้าคุณไม่หยุดพูด" ชายสวนกลับทันควัน
"ปรางพอเถอะอย่าพูดอย่างงี้สิ ตาลยิ่งกลัวๆอยู่นะ" เพื่อนสาวขี้กลัวของเธอเอ่ยขึ้น ปรางเลยต้องจำยอมเงียบ
"ตาลไม่ต้องกลัวนะครับ มีผมอยู่ทั้งคน ผมไม่ยอมให้คุณเป็นอะไรหรอก " ออยพูดปลอบตาลที่นั่งเกร็งตัวแข็งด้วยความกลัวอยู่
 "แหวะ อิจฉา ค่ะอิจฉา เจอกันไม่ทันไร ขายขนมจีบกับซะละ" ปรางที่นั่งอยู่ตรงข้ามเห็นออยแสดงความห่วงใย เพื่อนสาวออกหน้าออกตาเลยอดที่จะแซวไม่ได้ทำให้ทุกคนบนเครื่องยิ้มย่องกับความน่ารักของทั้งสองคน
----------------------------------------------------------------------------------
ตอนนี้ทุกคนกำลังเดินทางไปยังโบราณสถานกลางป่า เหตุการ์จะเป็นยังไงต่อ ปรางที่ดูเหมือนจะมีแผนอะไรบางอย่าง ที่จะป่วนการเดินทางครั้งนี้เพื่อเป็นการเอาคือชายที่บังอาจมาขโมยจูบแรกของเธอไป และ ดูเหมือนว่า นิวก็ค่อยๆที่เผยความรู้สึกที่มีต่อทรายออกมาแล้ว ส่วนอีกคู่ก็เล่นขายขนมจีบกับบนอากาศก็นเลยทีเดียวเรื่องราวจะเป็นยังไงต่อต้องติดน่ะค่ะ  ขอบทุกท่านที่ติดตามนะคะ  ^^