จะร้ายหรือจะรัก

น้ำที่นั่งอยู่ หน้ากองไฟ กอดอกแน่นเพราะอากาศค่อนข้างจะหนาว ฟ้าเพิ่งกลับมาจากเดินสำรวจจึงถอดเสื่อตัวนอกแล้วเดินมาคุมให้น้ำ

“ขอบคุณนะคะ”น้ำหันหลังไปบอกแฟนหนุ่มที่เอาเสื้อมาคุมให้

“ไม่เป็นไร แล้วทำไมน้ำยังไม่ไปนอนอีกละ นี่ก็ดึกมาแล้ว” ฟ้าก้าวขาข้ามท่อนไม้ที่น้ำนั่งอยู่ แล้วนั่งลงข้างๆ

“น้ำนอนไม่หลับอ่าค่ะ แล้วอีกอย่างเดี๋ยวก็เช้าแล้ว”น้ำพูดพลางหันไปมองหน้าฟ้า

“น้ำ พี่รักน้ำนะ” ฟ้าเอ่ยขึ้น ทำให้น้ำถึงกับเขิล

“น้ำรู้แล้วค่ะ”^^

“นี่ ถ้ากลับแล้ว พี่ขอไปรับไปส่งน้ำทุกวันเลยได้ม่ะ”  ฟ้าเอ่ยถาม

“งานการไม่มีทำหรือไงค่ะ”น้ำหันไปขมวดคิ้วใส่

“มี แต่เป็นห่วง ขอไปรับไปส่งแค่นี้เองนะๆๆๆ”ฟ้าพูดแกรมอ้อนใส่น้ำ

“ก็ได้ค่ะ” น้ำพูดจบ ฟ้าที่นั่งอยู่น้อมตัวลงมากอดปฟนสาว

ปรางที่ตื่นขึ้นมาเห็น จึงเอ่ยแซวขึ้น

“อิจฉาค่ะ กอดกันกลางดงกลางป่ากันเลยหรา”ปรางเอ่ยขึ้น

“แหมๆๆ ใครจะเหมือนปรางละนอนกอดกันกลางป่ากลางดง” น้ำแซวกลับเอาซะปรางเงียบไปเลยแล้วน้ำกำใส่ปราง

โต้ที่ตื่นมาจึงลุกขึ้นมานั่งแลวดึงตัวปรางเข้ามากอด

“นี่นาย”  ปรางเอ่ยขึ้นทันทีที่โต้กอด

“ก็เห็นบ่นว่าอิจฉาก็เลย ลุกมากอดมั้งไง เธอจะได้ไม่ต้องไปอิจฉาเขา” โต้พูดอย่างกวนๆ

“นายปล่อยฉันนะ”

“ไม่ปล่อย”โต้ยิ่งกระชับกอดแน่นขึ้น

“ไม่ปล่อยใช่ไหม” พูดจบปรางก็ศอกใส่โต้อย่างแรง จนเขาถึงกับจุกพูดไม่ออก

------  1 ชั่วโมงผ่านไป ----

ทุกคนกำลังเก็บของ แล้วเดินมารวมตัวกันที่ด่านข้างของเฮลิคอปเตอร์

“มาครบกันแล้วนะครับ ผมว่าเราออกเดินทางกันดีกว่า”โต้เอ่ยขึ้นแล้วเดินไปหยุดตรงหน้าปราง แล้วก้มลงอุ้มปรางแล้วพาวางลงบนห้องโดยสารก่อนที่จะเดินเข้าประจำที่บังคับ

“เอากับเขามั้งมะ”นิวหันมาพูดกับทราย

“ไม่ต้องเลยฉนเดินเองได้”พูดจบทรายก็เดินนำออกไป

แล้วไม่นาน

เฮลิคอปเตอร์ค่อยทยานสู่ท้องฟ้า  เฮลิคอปเตอร์ก็อยู่บนท้องฟ้าได้ไม่นานก่อนที่เครื่องจะค่อย ลงจอดที่สนามบิน

ทั้งหมดค่อยทยอยลงจะเฮลิคอปเตอร์ลำใหญ่ แล้วเดินมายังที่จอดรถ ที่มารอรับเพื่อนกลับเข้า

“ปรางกลับบ้านดีๆนะ”โต้เดินมาส่งปรางที่รถ

“อ้าวแล้วโต้ไม่ไปกลับกับพวกเราหรอ” ปรางเอ่ยถามขึ้น

“เดี๋ยวโต้ต้องอยู่ตรวจสภาพเครื่องอีก เดี๋ยวเสร็จแล้วโต้จะโทรไปหานะ กลับบ้านไปก็พักผ่อนเยอะๆนะ”โต้พูดพลางเอามือขยี้หัว

“โอ้ยๆ หวานกันพอยังจ้ะ” น้ำแซว ปรางหันมามองค้อนใส่น้ำก่อนที่จะหันมาหาโต้

“ปรางไปก่อนนะ” แล้วรถก็ค่อยๆแล่นออก

------------------  เช้าวันถัดมา --------------------

ปรางมาถึงมหาลัยเป็นคนแรกของกลุ่มเดินมานั่งที่โต๊ะประจำ ไม่นานน้ำก็เดินมาพร้อมกับฟ้าที่เดินตื่นมาส่งน้ำแต่เช้า

“อ้าว ปรางมาแต่เช้าเลยหรอ”ฟ้าเอ่ยถาม

“ใช่จร้า” ปรางหันไปตอบ

“แล้วไอ้โต้ไม่ได้ไปรับหรอ เมื่อวานเห็นมันคุยโทรศัพท์กับใครไม่รู้ว่าจะไปรับแต่เช้า พี่ก็คิดว่าเป็นปรางวะอีก” ฟ้าพูดแกรมสงสัย

“ตั้งแต่กลับมาเมื่อวานโต้ก็ยังไม่โทรมาหาปรางเลย ทั้งๆที่บอกว่าจะโทรมาหาแท้”ปรางพูดด้วยท่าทีที่หดหู่

“ปรางน้ำหิวอ่า เราไปหาอะไรกินกันเถอะ”น้ำรีบเปลี่ยนเรื่องคุยเพราะเห็นเพื่อนดูซึมๆ

“....” ปรางพยักหน้าตอบ แล้วน้ำก็หันไปบอกให้ฟ้ากลับไปก่อน

“ส่วนพี่ฟ้ากลับไปนอนเถอะค่ะ ขอบคุณนะคะที่มาส่ง” แล้วน้ำก็เดินจูงมือปรางไปโรงอาหาร

ฟ้าที่เดินกลับมาที่รถ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหา โต้ทันที แต่กลับติดต่อไม่ได้

‘เอ้า! ติดต่อไม่ได้อีก’ ฟ้าพูดกับตัวเอง แล้วก็เปิดประตูขึ้นรถ แล้วขับออกไป

----------------------------------------------------------------------------------

ทำไมหนุ่งโต้ถึงหายไปนร่า แล้วสาวปรางจะทำยังไงต่อไปรอดูตอนหน้านะคร่าาาา ^^