วันนั้นถึงวันนี้

          
                              ตอนที่1 (ชีวิตธรรมดาของนิด)
                ในห้องนอนเล็กๆน่ารักๆ มีแต่ตุ๊กตาเต็มไปหมด 
     'เธอ เธอทั้งนั้นที่ทำ ให้ช่วงชวิตของฉันน่าจดจำ.ตั้งแต่ได้เจอเธอ'
  
          "ไอ้นิด เองจะลงมากินข้าวเช้าได้ยัง"
     "ค้าแม่!! อีกนิดก็จะเส็จแล้ว." หยิบรูปขึ้นมาดูต่อ
     'ขอบคุนทรวงสวรรค์ที่ทำให้เจอกัน.ขอบคุนคนบนนั้นที่ทำให้ฉันได้พบเธอ ขอบคุนทุกเรื่องราว ต้นเหตุในวันนั้นได้เจออ...เธออ สุดที่รัก'
     "ไอ้นิด!! มันจะ08:00 ละ ดูนาฬิกาบ้างรึปป่าว."
     "ค้าาา!! ลงแล้วค้า"
          
          -----------
     ติ๊บ: เพ้อเจ้ออีกตามเคย 
     นิด: ไอ้ติ๊บ!
     แม่: เอ้าๆ ! รีบกินเลย ทะเลาะอยู่ได้..ทุกวัน
 
          -----------ระหว่างเดินทางไป ร.ร 
     ติ๊บ: ยังชอบอยู่เหรอ
     นิด: อะไร
     ติ๊บ: พี่นัทงะ 
     นิด: ยุ่งน่าาา
      ติ๊บ: ให้ตาย...พี่ก็ไม่สมหวังหรอก 
     นิด: ไอ้ติ๊บบ!! นิแนๆ(กระเป๋าฝาด)
     ติ๊บ: โอ้ยย! เจ็บๆ ยัยบ้าเอ๊ย! ( พลัก)
 
          ////ตุ๊บบ////
      นิด: ขอโทดค่ะ 
     นัท: ไม่เป็นรัย 
     นิด: ' ให้ตายเถอะ !! นี่ฉันชนพี่นัทเหรอเนี้ยย'  
 
     #เธอ เธอทั้งนั้นที่ทำ ให้ช่วงชวิตของฉันน่าจดจำ ตั้งแต่ได้เจอเธออ.   ติ๊บ: เพ้อเจ้อ  เขาเดินไปนู้นนละ ละเมออยู่ๆได้
  นิด: