วันนั้นถึงวันนี้

                              ตอนที่1 (ชีวิตธรรมดาของนิด)

                ในห้องนอนเล็กๆน่ารักๆ มีแต่ตุ๊กตาเต็มไปหมด 

     'เธอ เธอทั้งนั้นที่ทำ ให้ช่วงชวิตของฉันน่าจดจำ.ตั้งแต่ได้เจอเธอ'

          "ไอ้นิด เองจะลงมากินข้าวเช้าได้ยัง"

     "ค้าแม่!! อีกนิดก็จะเส็จแล้ว." หยิบรูปขึ้นมาดูต่อ

     'ขอบคุนทรวงสวรรค์ที่ทำให้เจอกัน.ขอบคุนคนบนนั้นที่ทำให้ฉันได้พบเธอ ขอบคุนทุกเรื่องราว ต้นเหตุในวันนั้นได้เจออ...เธออ สุดที่รัก'

     "ไอ้นิด!! มันจะ08:00 ละ ดูนาฬิกาบ้างรึปป่าว."

     "ค้าาา!! ลงแล้วค้า"

          -----------

     ติ๊บ: เพ้อเจ้ออีกตามเคย 

     นิด: ไอ้ติ๊บ!

     แม่: เอ้าๆ ! รีบกินเลย ทะเลาะอยู่ได้..ทุกวัน

          -----------ระหว่างเดินทางไป ร.ร 

     ติ๊บ: ยังชอบอยู่เหรอ

     นิด: อะไร

     ติ๊บ: พี่นัทงะ 

     นิด: ยุ่งน่าาา

      ติ๊บ: ให้ตาย...พี่ก็ไม่สมหวังหรอก 

     นิด: ไอ้ติ๊บบ!! นิแนๆ(กระเป๋าฝาด)

     ติ๊บ: โอ้ยย! เจ็บๆ ยัยบ้าเอ๊ย! ( พลัก)

          ////ตุ๊บบ////

      นิด: ขอโทดค่ะ 

     นัท: ไม่เป็นรัย 

     นิด: ' ให้ตายเถอะ !! นี่ฉันชนพี่นัทเหรอเนี้ยย'  

     #เธอ เธอทั้งนั้นที่ทำ ให้ช่วงชวิตของฉันน่าจดจำ ตั้งแต่ได้เจอเธออ.   ติ๊บ: เพ้อเจ้อ  เขาเดินไปนู้นนละ ละเมออยู่ๆได้

  นิด: