[100%] ฉันนี่แหละนางเอก~ //-
9.9
เขียนโดย 
YoUKiSs
วันที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 11.45 น.
8 ตอน
9 วิจารณ์
10.45K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 12.33 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
7) หัวแดงพระเอก~!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ♫▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬♫
Chapter 7 : ผมนั้น.. ( Short Story)
♫▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬♫
RAKUZAN SCHOOL.
: Morning : ( Akashi Talk ) (
ตุ้บ...ตุ้บ
ผมมองสาวน้อยตัวเล็กๆที่กำลังวิ่งไปเก็บลูกบาสก่อนจะนำมันมาไว้ที่ช่องระหว่างของตัวเธอเอง...เส้นผมสีบลอนด์สว่างๆนั่นพร้อมดวงตากลมโตสีแดงที่ดูมีสเน่ห์...สมที่ว่าใครๆ ก็พูดว่า 'น่ารักน่าเอ็นดู' และผมเองก็คงจะคิดมันไปเหมือนกันล่ะ....?
"ไง...:)"
"...อ่ะ..!!"
สาวน้อยตัวเล็กเงยหน้าขึ้นมามองผมด้วยดวงตาที่ดูเบิกกว้างตกใจมากเลยสิน่ะ~
"อะ...อาคาชิ..เซ็มไป~?"
"เห...รู้จักผมด้วยงั้นหรอ~"
ผมย่อตัวลงไปมองที่ใบหน้าของเธอ..มันทำให้ผมสังเกตแก้มน้อยๆของ 'เอ็มเอ็ม' มันเริ่มแดงขึ้นเรื่อยๆ อา~ ผมพึ่งรู้ชื่อเธอเมื่อวานจากวันนั้นน่ะ~ วันที่มีการสัมภาษณ์เป็นสิ่งที่ผมเบื่อและไม่ต้องการรับฟังมันแต่เมื่อพอเป็นเธอมันกลับทำให้ผหมหลงใหลในสิ่งที่เธอพูด..สาวน้อยที่กลิ้ง 'ลูกบาส' เล่นไปมาทุกๆเช้า ทำเหมือนมันเป็นเพื่อนสนิทไม่ว่าไปไหนเธอก็ถือมันตลอดเวลา..
"รุ่นพี่มาทำอะไรที่นี่น่ะ?"
เอ็มเอ็มเอียงคอมองผมพร้อมกับเบิกตาโตๆสีแดงให้ใหญ่เข้าไปมากกว่านี้อีก~!
"ผมคงมาหาเธอ...นั่นล่ะ~"
ผมส่งยิ้มบางๆไปให้เธอก่อนที่เจ้าตัวเล็กจะ่ายหน้าไปมาอย่างสงสัยหนัก ... ผมว่าผมก็ไม่ได้แปลกอะไรน่ะ~? ( มันเป็นสัญชาติญาณผู้หญิงล่ะนะพ่อหนุ่มผมแดง >/////<)
"หะ...หา -0-"
"เธอคงไม่ได้หูหนวกใช่ไหมสาวน้อย~"
ผมแกล้ววางกำปั้นลงไปที่บนหัวของเธอนั่นทำให้เธอก้มหน้าลงด้วยความเขินอาย...ผมรู้ดีว่าผู้หญิงทุกคนมักเป็นแบบนี้กันหมด...เมื่อโดนผมทำแบบนี้...และคงเป็นเธอคนแรกที่ผมทำมัน:)
"อะ...อ๋อ..แล้วเซ็มไปมาหาเอ็มเอ็มทำไมหรอคะ?"
เธอยังคงก้มหน้าพูดออกมาเบาๆ
"เธอชอบเล่นบาสสินะสาวน้อย~"
"บะ...บาส!"
เธอเงยหน้าขึ้นมามองผมด้วยความตื่นเต้นผมเห็นแก้มแดงๆของเธอมันแดงขึ้นเรื่อยๆพร้อมกับดวงตากลมโตที่ดูความหมายในนั้นก็รู้ว่าเธอชอบมันมากๆ~!
"อาส์~ เธออยากแข่งมันไหมล่ะ~"
"ยะ..อยากอยู่แล้วค่ะเซ็มไปป~!!"
เธอทำหน้าตื่นเต้นสุดๆแถมยังกุมมือผมขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว...รู้ตัวอีกทีเธอก็ปล่อยมันลงพร้อมกับก้มหน้าอีกครั้ง..ฮ่ะๆ ~
"ขะ..ขอโทษค่ะรุ่นพี่อาคาชิ ._."
"ไม่เป็นไรหรอกน่ะ:)..ถ้าคุณเอ็มเอ็มอยากเล่นบาสล่ะก็..."
"...?!"
และผมรู้ว่าผมจะทำให้ความฝันของเธอเป็นจริง.
"พรุ่งนี้หลังเลิกเรียนที่โรงยิม:)"
"..."
"แล้วเจอกันล่ะสาวน้อย~"
ผมเดินจากเธอไปด้วยใบหน้าธรรมดา...อาส์.....เธอไม่ใช่คนหัวสูง....
'คงมีเรื่องที่จะสนุกกว่านี้แน่ๆ ผมว่า:)'
END CHAPTER 7
'ผมนั้น...'
Chapter 7 : ผมนั้น.. ( Short Story)
♫▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬♫
RAKUZAN SCHOOL.
: Morning : ( Akashi Talk ) (
ตุ้บ...ตุ้บ
ผมมองสาวน้อยตัวเล็กๆที่กำลังวิ่งไปเก็บลูกบาสก่อนจะนำมันมาไว้ที่ช่องระหว่างของตัวเธอเอง...เส้นผมสีบลอนด์สว่างๆนั่นพร้อมดวงตากลมโตสีแดงที่ดูมีสเน่ห์...สมที่ว่าใครๆ ก็พูดว่า 'น่ารักน่าเอ็นดู' และผมเองก็คงจะคิดมันไปเหมือนกันล่ะ....?
"ไง...:)"
"...อ่ะ..!!"
สาวน้อยตัวเล็กเงยหน้าขึ้นมามองผมด้วยดวงตาที่ดูเบิกกว้างตกใจมากเลยสิน่ะ~
"อะ...อาคาชิ..เซ็มไป~?"
"เห...รู้จักผมด้วยงั้นหรอ~"
ผมย่อตัวลงไปมองที่ใบหน้าของเธอ..มันทำให้ผมสังเกตแก้มน้อยๆของ 'เอ็มเอ็ม' มันเริ่มแดงขึ้นเรื่อยๆ อา~ ผมพึ่งรู้ชื่อเธอเมื่อวานจากวันนั้นน่ะ~ วันที่มีการสัมภาษณ์เป็นสิ่งที่ผมเบื่อและไม่ต้องการรับฟังมันแต่เมื่อพอเป็นเธอมันกลับทำให้ผหมหลงใหลในสิ่งที่เธอพูด..สาวน้อยที่กลิ้ง 'ลูกบาส' เล่นไปมาทุกๆเช้า ทำเหมือนมันเป็นเพื่อนสนิทไม่ว่าไปไหนเธอก็ถือมันตลอดเวลา..
"รุ่นพี่มาทำอะไรที่นี่น่ะ?"
เอ็มเอ็มเอียงคอมองผมพร้อมกับเบิกตาโตๆสีแดงให้ใหญ่เข้าไปมากกว่านี้อีก~!
"ผมคงมาหาเธอ...นั่นล่ะ~"
ผมส่งยิ้มบางๆไปให้เธอก่อนที่เจ้าตัวเล็กจะ่ายหน้าไปมาอย่างสงสัยหนัก ... ผมว่าผมก็ไม่ได้แปลกอะไรน่ะ~? ( มันเป็นสัญชาติญาณผู้หญิงล่ะนะพ่อหนุ่มผมแดง >/////<)
"หะ...หา -0-"
"เธอคงไม่ได้หูหนวกใช่ไหมสาวน้อย~"
ผมแกล้ววางกำปั้นลงไปที่บนหัวของเธอนั่นทำให้เธอก้มหน้าลงด้วยความเขินอาย...ผมรู้ดีว่าผู้หญิงทุกคนมักเป็นแบบนี้กันหมด...เมื่อโดนผมทำแบบนี้...และคงเป็นเธอคนแรกที่ผมทำมัน:)
"อะ...อ๋อ..แล้วเซ็มไปมาหาเอ็มเอ็มทำไมหรอคะ?"
เธอยังคงก้มหน้าพูดออกมาเบาๆ
"เธอชอบเล่นบาสสินะสาวน้อย~"
"บะ...บาส!"
เธอเงยหน้าขึ้นมามองผมด้วยความตื่นเต้นผมเห็นแก้มแดงๆของเธอมันแดงขึ้นเรื่อยๆพร้อมกับดวงตากลมโตที่ดูความหมายในนั้นก็รู้ว่าเธอชอบมันมากๆ~!
"อาส์~ เธออยากแข่งมันไหมล่ะ~"
"ยะ..อยากอยู่แล้วค่ะเซ็มไปป~!!"
เธอทำหน้าตื่นเต้นสุดๆแถมยังกุมมือผมขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว...รู้ตัวอีกทีเธอก็ปล่อยมันลงพร้อมกับก้มหน้าอีกครั้ง..ฮ่ะๆ ~
"ขะ..ขอโทษค่ะรุ่นพี่อาคาชิ ._."
"ไม่เป็นไรหรอกน่ะ:)..ถ้าคุณเอ็มเอ็มอยากเล่นบาสล่ะก็..."
"...?!"
และผมรู้ว่าผมจะทำให้ความฝันของเธอเป็นจริง.
"พรุ่งนี้หลังเลิกเรียนที่โรงยิม:)"
"..."
"แล้วเจอกันล่ะสาวน้อย~"
ผมเดินจากเธอไปด้วยใบหน้าธรรมดา...อาส์.....เธอไม่ใช่คนหัวสูง....
'คงมีเรื่องที่จะสนุกกว่านี้แน่ๆ ผมว่า:)'
END CHAPTER 7
'ผมนั้น...'
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
